بازیگر سریال های امام علی و آژانس شیشه ای که حال و هوای خاصش نشان از درون آشفته اش می داد. او شاعر و هنرمند بود و آشفتگی جذابش نشان از دانش و تواضعش بود. مانند او تکرار نخواهد شد و دوستداران و کسانی که حال او را درک کردند سعی می کنند یاد و خاطره اش را حفظ نمایند. برای آشنایی با حسین پناهی با ما در نیک صالحی همراه باشید.
حسین پناهی
رسیدن به استایل شخصی، آرمانشهر مد و فشن است؛ استایلی که برآمده از شخصیت خودت باشد.
معروف است که در دیدگاهی کلاسیک معتقدند نویسندگان و شاعران، اغلب ظاهر آشفته‌ای دارند.
وقتی می‌گویی آشفته، خارجی‌ها یاد یک نفر می‌افتند؛ بتهوون، اما اگر از ایرانی‌ها بخواهی اسم کسی
را، که تداعی‌کننده استایلآشفته است، بگویند، حسین پناهی را به یاد می‌آورند.شاید شما به زعم خودتان
بگویید مگر به تیپ حسین پناهی هم می‌شود گفت مد؟! باید بگویم بعله! در دهه۶۰، مد در ایران مبتنی بود
بر سادگی و دوری از تجمل.
در اصل، نمیتوان گفت مد دهه۶۰ زیرا در آن زمان در بحبوحه جنگ و انقلاب، به تنها چیزی که نمی‌شد
اندیشید مد و فشن بود.برای همین هم استایلیست‌ها، در آن سالها، بی‌کارترین‌ها بودند.آن سالها رکود
اقتصادی، خانواده‌ها را مجبور می‌کرد تمام لباس‌های‌شان را ۳تا۴ سایز بزرگ‌تر بخرند تا بتوانند پنج‌شش‌سالی
آن‌ها رابپوشند.
حسین پناهی
پوشش خاص بازیگر مرد
دهه۶۰، مد در ایران خلاصه می‌شد به کت و شلوار برای مهمانی و به قول خودمان، لباس‌های پلوخوری.
در آن دهه شلوار‌ها چه پلوخوری چه عادی و دم دستی همه پارچه‌ای بودند.دهه هفتاد دوباره چرخ
کارخانه‌هایمد و لباس راه افتاد؛ مد دهه هفتاد هم اغلب خلاصه می‌شد در جین هایتنگ (لوله تفنگی)
که پاچه‌های‌شان را قایقی تا میزدیم و البته لباس‌های گشاد و راحت.در این دهه، کت و شلوارهای
پلوخوری هم متفاوت‌تر شدند؛ چهارخانه‌های قهوه‌ای و کرم.دختر‌ها هم روسری‌های قواره کوتاه سر
می‌کردند.یکی دیگر از مدل‌های لباس در خانم‌های دهه هفتاد، مانتوی خفاشی بود.البته در این دهه
نیز اپول که هنوز برنیفتاده بود، به سلطه خود بر سرشانه‌ها ادامه می‌داد! هنوز که هنوزاست، اپول را
یکی از ارکان اصلی طراحی لباس شب بانوان در دهه ۶۰ می‌دانند که البته تا دهه۷۰ نیزادامه پیدا کرده است.
پوشش خاص بازیگر ۷۰
تاریخچه مدهای دهه ی ۶۰ و۷۰
طبق تاریخچه مدهای ۶۰ و۷۰ به این نتیجه می‌رسیم که حسین پناهی نه‌تنها استایلش مد آن سالها
حساب می‌شود،بلکه اساساً میتوان او را شاعر و بازیگری پیرو مد روز در حساب آورد.البته در آن سالها
لزوماً آشفتگی و ژولیدگی را نمیتوان مد روز در حساب آورد؛ چهبسا بسیاری از تیپها شقو رق و اتوکشیده
بودند.حسین پناهی ششم شهریورماه ۱۳۳۵ در روستای دژکوه، شهرستان کهگیلویه به دنیا آمد.
او پس از تحصیل در بهبهان به خواست پدرش به مدرسه آیت‌الله گلپایگانی رفته و پس از تحصیل به شهر
خود بازگشته و در لباس روحانیت به مردم خدمت می‌کرده تا این‌که به تئاتر و سینما و شعر روی آورده
است.
بچه که بودم، گاهی اوقات به عنوان نوستالویی‌های دهه شصت، تلویزیون، محله بهداشت را نشان می‌داد؛
از آن‌جا بود کهشناختمش.پس از محله بهداشت، در بسیاری از فیلم‌های شناخته‌شده دهه ۶۰ و ۷۰ بازی کرد.
پناهی، ۱۴ مرداد ۱۳۸۳ در سن۴۸ سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت تا یکی از عجیب‌ترین ذهن‌های نسل
بازیگری پساز انقلاب، در میان‌سالی، بمیرد.حسین پناهی را باید، نمونه بارز استایل شخصی مبتنی بر ژولیدگی،
و ظاهر همواره آشفته در نظر آورد و درعین حال از یاد نبرد که این آشفتگی او، از سر باورش به مدهایی بود که
دوست نداشت تغییرشان بدهد.شاید اینگونه است که میتوان او را در سالهای پایانی دهه هفتاد و سالهای آغازین
دهه هشتاد، به عنوان تنهاترینهیپی به یاد آورد.
مدآنلاین – ستاره
یک رقص خیابونی شاد و پرانرژی 
