شهلا ریاحی بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون کشورمان که به عنوان اولین زن کارگردان سینمای ایران لقب گرفته در ۱۸ شهریور سال ۱۳۰۵ در تهران متولد شده و سال هاست از بیماری رنج می برد.
شهلا ریاحی بازیگر نام آشنای سینمای ایران که کارنامه درخشانی از حضور خود در سینما دارد همسر مرحوم اسماعیل ریاحی کارگردان و فیلم نامه نویس می باشد. وی سال هاست که از بیماری رنج می برد و باید تحت مراقبت پرستار باشد. وی اولین زنی بود که توانست سابقه کارگردانی داشته باشد و فیلم مرجان را بسازد. به بهانه زادروز وی مروری کوتاه بر زندگی حرفه ای وی در نیک صالحی را بخوانید
زادروز شهلا ریاحی بازیگر و کارگردان ایرانی
قدرت زمان وفادوست ۱۸ شهریور سال ۱۳۰۵ در تهران متولد شد. چهارده ساله بود که ازدواج کرد و همسرش اسماعیل ریاحی که کارگردان معروف تئاتر بود او را وارد دنیای بازیگری کرد. از همان زمان به دلیل چشمان زیبا نامش را شهلا گذاشتند و از آن پس شهلا ریاحی نامیده شد.
ریاحی در دورانی که چه در میان عموم مردم و چه در دنیای هنر برای بازیگران زن ارزش چندانی قائل نبودن و گاها نقش زن به مردها سپرده میشد، در سن ۱۷ سالگی بنا به خواست و راهنمایی همسرش اسماعیل ریاحی که خود از شیفتگان تئاتر بود به صحنه (تئاتر تهران) راه یافت و برای اولین بار شادروان معزالدیوان فکری در نمایشنامه ای به نام «سیاست هارونالرشید» نقش اول دختر نمایش را به او داد. او چنان درخشان ظاهر شد که با کار سوم و چهارم در دنیای محدود تئاتر آن زمان به عنوان بازیگری محبوب و سرشناس مورد توجه قرار گرفت.
ورود شهلا ریاحی به سینما و تلویزیون
ریاحی سینمای حرفه ای را سال ۱۳۳۰ با فیلم «خواب های طلایی» به کارگردانی معزالدیوان فکری تجربه کرد.
جذابیت ظاهری و بازی طبیعی و دلنشین او باعث شد در سینما نیز به سرعت مطرح شود
و او را تبدیل کرد به بازیگری پرکار با سالی دو یا سه فیلم. پس از آن وارد رادیو شد
و برای ۱۴سال در نمایشنامههای رادیویی در نقش بازیگر و کارگردان مشغول بود.
او درباره زمانی که وارد عرصه سینما شد میگوید: «همه خانوادهام سیاه پوشیدند و گفتند قدرتزمان مرده و دیگر برای ما وجود ندارد! اصلا برای آنها ورود زن به عرصه هنر، غیرقابل قبول بود و تا این حد از کاری که کردم بدشان میآمد.»
اما ریاحی که روحیه پرتلاش، جسور و جستجوگری داشت نه تنها از بازیگری دلسرد نشد، بلکه پا به عرصهای گذاشت که تا آن زمان تنها در انحصار مردان بود.
او که با بازیگری توانسته بود به صورت عملی تجربیاتی درباره فیلمسازی بدست آورد سال ۱۳۳۵ درحالیکه جوانی ۳۰ ساله بود، فیلم «مرجان» را کارگردانی کرد و به این ترتیب لقب اولین زن کارگردان سینمای ایران را به خود اختصاص داد و توانست راه را برای زنهایی که سودای کارگردانی در سر داشتند اما شرایط را نامناسب میدیدند هموار کند.
فارغ از کیفیت فیلم «مرجان» آنچه از ریاحی برای بانوان فعال در عرصه هنر یک الگو میسازد
شجاعت عملی کردن رویایش بود. زنی که حتی در دورانی که از آلزایمر شدید رنج میبرد،
بعد از گذر از نود سالگی درباره خودش میگوید: رسیدهام به سنی که آخر خط است
ولی چه کنم حس من سر خط است.
حاصل فعالیت هنری او بیش از نود فیلم و سریال است که ز جمله معروفترین آنها میتوان به : عروسی خون، در مسیر تندباد، همسران، همسایهها، مهمانپذیر طوبی و … اشاره کرد.
سینما تیکت