گلایه‌های تلخ و تکان دهنده فرشته حسینی بازیگر زن سینمای ایران

فرشته حسینی بازیگر زن سینمای کشورمان به بهانه فیلم سینمایی سونامی که به تازگی قرار است اکران شود از برخوردهای تلخ با مهاجران افغان در ایران گلایه کرد و درباره فعالیت های خود در برنامه ای صحبت کرده است. در ادامه این مطلب با این ستاره جوان سینمای ایران گفتگویی انجام گرفته که در ادامه در نیک صالحی می خوانید

گفتگو با فرشته حسینی بازیگر زن

کمی با درنگ آغاز می‌کند اما شروع که می کند دیگر حرف‌ها برای گفتن دارد. حرف‌هایی تلخ که شاید ما هم انتظار شنیدن‌شان را نداشتیم. فرشته حسینی دختری است که در این چند سال به سرعت برق و باد در سینمای ایران رشد کرده.

دختری از خانواده مهاجر افغان که حالا با بازی در شکستن همزمان بیست استخوان،
سونامی و سریال قورباغه ، می رود تا به جوان اول دختران سینمای ایران بدل شود.
او در سونامی در نقش ترگل دختری افغانستانی بازی می‌کند که ورزشکار است.

چالش‌های یک مهاجر را در این نقش به نمایش می گذارد اما ناگفته‌هایش از این زندگی خیلی بیشتر از روایت فیلم است. او به اندازه تک تک روزهای زندگی اش.

بیش از تمام آنچه از آشنایان شنیده و به چشم دیده، خاطره و گله دارد برای گفتن.
برای گفتن درباره بچه‌هایی که اینجا در ایران به دنیا آمدند و بزرگ شدند اما باید برای
پاسپورت دار شدن بروند قندهار، کابل یا مزار. بچه هایی که مادری ایرانی دارند
اما شناسنامه ایرانی ندارند.

بچه هایی که برچسب افغان روی‌شان خورده باید نگاه و رفتارهای سنگین گروهی ازهموطنان مان را تحمل کنند.
حرف‌هایش چنان اثرگذار بود که سکوتی مطلق در کافه خبر ایجاد کرده بود همه با تایف فقط گوش
می کردیم و گاه خجالت می کشیدیم.

 

مصاحبه متفاوت با فرشته حسینی بازیگر زن سینما

خانم حسینی احتمالا بخش زیادی از دغدغه اجتماعی که آقای صدرعاملی داشتند روی دوش شما بودند. بخشی که به ورزش زنان می‌پردازد. خودتان چقدر با این بخش و مشکلاتش آشنا هستید؟

فرشته حسینی: من تا قبل این کار از سن کم درباره مسائلی که مربوط به زنان باشد خیلی فعالیت داشتم و همیشه برایم مهم بوده ولی درباره ورزش و زنانی که ورزشکار هستند وقتی با این کاراکتر آشنا شدم برایم مهمتر شد.

البته من در ۱۶سالگی بسکتبال کار می‌کردم ولی آن زمان دغدغه‌های من شکل دیگری بود.
مثلا با این موضوع که بخشی از زنان ورزشکار در بعضی رشته‌ها به خاطر حجاب نمی‌توانند مسابقات
بین‌المللی بروند خیلی آشنا نبودم ولی نوع فکرم الان تغییر کرده و سعی کردم کاراکتر ترگل
را طوری بسازم که آدم‌ها با او ارتباط برقرار کنند و به او فکر کنند و از روی موضوع رد نشوند.

علاوه بر قصه زنان و ورزش زنان در این فیلم به قصه مهاجران افغان هم پرداخته می‌شود. احتمالا این بخش خیلی دغدغه خودتان بوده.

فرشته حسینی: بله از بچگی بوده. برای اینکه ما خودمان مهاجر بودیم و قطعا همیشه این دغدغه را داشتم. مخصوصا من که همیشه می‌خواستم در فعالیت‌هایی شرکت کنم که مهاجر بودنم مانع از آن می‌شده.

چه در رشته‌های ورزشی و چه در کارهای هنری و اوایل حتی در بازیگری، که الان رفع شده.
کلا مهاجرها همه جای دنیا دغدغه‌هایی دارند که دلشان می‌خواهد درباره‌اش کارهایی
انجام بدهند که حداقل مقداری از آن را حل کنند.

صحبت های تلخ فرشته حسینی بازیگر زن درباره مهاجران افغان

خیلی از بچه‌های مهاجر هستند که همین الان استعدادهای ورزشی خوبی دارند. با این بچه‌ها چقدر مواجه شدید؟ مثلا بچه‌هایی بودند که حتی باعث قهرمانی تیمشان شدند ولی بعد که مشخص شده مهاجر هستند حذف شدند.

فرشته حسینی: وقتی به هر دلیلی که برای ما دلیلش جنگ بوده به کشوری پناه می‌بری و پناهنده می‌شوی، همه کشورها اینطور است که بعد از گذشت چند سال شما شهروند آن کشور جدید می‌شوید و طبق قوانین آنجا زندگی می‌کنید.

من فکر می‌کنم اینکه تو در یک کشور به دنیا بیایی و مالیات هم بپردازی و از طرف تو وظایف شهروندی اجرا شود ولی چیزهایی که دریافت می‌کنی آن حقوق واقعی‌ات نیست به نظرم خیلی باید روی این مساله حرف زده شود.

برای اینکه وقتی این اتفاق‌ها می‌افتد، تو در مدرسه و بعدها وقتی جوان‌تری در کارهای دیگر،
اتفاقات این مدلی رخ می‌دهد و تو را پس می‌زنند یک حس تحقیر ناخودآگاه به تو دست می‌دهد
و این حس تحقیر در تو خشمی را به وجود می‌آورد که آن خشم باعث می‌شود تو مدام
فکر کنی که چرا زندگی اینطور شده و این نژادپرستی که الان دیگر نباید باشد مدام تشدید
می‌شود و همه اینها به خاطر آن حس تحقیر است.

من مستند «اعتراض وارد نیست» را دیدم که بچه‌هایی بودند که تنیسور و اتفاقا خیلی مستعد بودند
و می‌توانستند برای مسابقات بین‌المللی انتخاب شوند ولی اجازه بازی نداشتند چون افغان بودند.

فرشته حسینی بازیگر زن فیلم سینمایی سونامی

به نظرم این موضوع کلا باید از بین برود. چون من که اینجا به دنیا آمدم این حس را به مهرداد که با هم در فیلم بازی می‌کنیم یا میلاد که کارگردانم است ندارم که تو از یک کشور دیگر هستی من از یک کشور دیگر.

چرا باید این حس وجود داشته باشد که به واسطه‌اش یک سری بداخلاقی‌ها و حس بد در آدم‌ها
به وجود بیاید؟ تو عاشق هنر هستی ولی نتوانی به هنرستان بروی چون افغان هستی.
به نظرم این مشکلات باید بین آدم‌ها و نسل جوان حداقل جا بیفتد و اتفاق‌های خوب بیفتد.

تو در این فیلم نماینده بچه‌هایی بودی که مادرشان ایرانی است و همچنان آنها هم این مشکلات را دارند.

فرشته حسینی بازیگر زن : خیلی از دوستان من ازدواج‌های افغان ایرانی داشتند. اگر اینطور بود که یک دختر افغان با یک پسر ایرانی ازدواج کرده بود که همه چیز حل بوده ولی اگر برعکسش بوده واقعا مشکلات زیاد داشتند.

من در اطرافم زیاد دیدم که آدم‌های مهمی هم هستند، بچه‌هایشان در مدارک به مشکل می‌خورند. یا در مدرسه، بیمارستان یا هر جای دیگر. به نظرم خیلی مساله پیش پاافتاده‌ای است ولی حل نشده.

من چرا وقتی اینجا به دنیا آمدم و بزرگ شدم باید به افغانستان بروم که هیچ وقت ندیدمش؟
اصلا با آن کشور آشنایی ندارم ولی باید تنها به آنجا بروم پاسپورت از آنجا بگیرم. اصلا چه لزومی دارد؟
آنهایی که مادرشان ایرانی است که شرایط سخت‌تری هم دارند. آن بچه که دیگر نباید مشکلاتی
که ما داشتیم داشته باشد. مشکلات هویتی و اجتماعی و …

خبرانلاین , کافه خبر