روش های دودی کردن غذا درخانه

در قدیم انسان ها برای نگهداری طولانی مدت مواد غذایی از شیوه های مختلفی برای نگهداری آن ها
استفاده می روش دودی کردن مواد غذایی یکی از آن روش ها بود تا مواد غذایی به مدت طولانی
تری نگهداری شده و از آن ها استفاده شود اما امروزه با پیشفت تکنولوژی مشکل نگهداری غذاها رفع
شده است به گونه ای که روش دودی کردن مواد غذایی یک نوع تنوع در مصرف مواد غذایی به حساب
می آید . آموزش روش دودی کردن مواد غذایی را در نیک صالحی بخوانید.

آموزش روش دودی کردن مواد غذایی

دودی کردن غذا
دودی کردن غذا در سفرهای طبیعت گردی یکی از علایق مسافران به شمار می رود که
طعم خوبی به غذا می دهد.
به ویژه اگر بخواهید کباب و جوجه کباب را دودی کنید یا اینکه ماهی را که به تازگی خودتان
از رودخانه یا دریا گرفته اید، کبابی کنید اما آیا می دانید چطور و به چه روشی می توان غذاها را دودی کرد؟

اگر نمی دانید این مطلب را بخوانید.
۱ – از چوب درختان تیره مخروطی برای سوزاندن استفاده نکنید چراکه به غذای شما طعم نفت می دهد.
۲ – از چوب های سخت مثل چوب درخت گردوی آمریکایی، درخت سیب، آلبالو، سپیدار، بلوط و افرا استفاده کنید.
اگر از چوب های خشک استفاده می کنید قبل از مصرف به مدت یک ساعت آنها را در آب قرار
دهید.

۳ – در محل موردنظر آتشی روشن کنید و بگذارید چوب ها به زغال تبدیل شوند.
تکه های چوب خیس را درون زغال قرار دهید و غذا را روی شبکه ای فلزی روی زغال ها بگذارید
و دوباره روی غذا و آتش چوب های خیس قرار دهید.
۴ – اگر می خواهید ماهی درست کنید هر طرف ماهی را به مدت ۱۵ دقیقه برای پخت روی آتش
قرار دهید.

آموزش روش دودی کردن مواد غذایی

چگونگی روش دودی کردن مواد غذایی

همچنین یک تکه گوشت با ضخامت پنج سانتی متر برای پخت در هر طرف به نیم ساعت زمان نیاز دارد.
۵ – اما اگر غذایی را که پختید می خواهید از گزند حشرات موذی به ویژه مگس ها در امان
نگه دارید، به این نکات توجه کنید.

برای محافظت از گوشت در برابر مگس های تخمگذار، گوشت ها را باید در محیطی تاریک،
سرد و خشک نگه
دارید یا اینکه آنها را در ارتفاع ۶/۳ متری زمین آویزان کنید.
از برگ های درختان دور نگه دارید.
همچنین می توانید گوشت تازه را بر فراز آتشی آویزان کنید که دود می کند.

بد نیست بدانید : روش دودی کردن مواد غذایی از قبیل ماهی

برای تهیه ماهی شور، ابتدا ماهیان طی مدت مشخصی زیر حجم انبوهی از نمک قرار داده شده و
پس از نمک زدایی و فرآوری نهایی آماده مصرف می‌شوند بنابراین مقدار نمک موجود در ماهی شور
بسیار زیاد است. گفتنی است که قبل از شور کردن ماهی، غالبا امعا و احشای آن خارج نمی‌شوند.

قبل از مصرف ماهی شور، حرارت مختصری به آن داده می‌شود؛ به این صورت که طی پخت خانگی،
ماهی شور را در منازل روی برنج در حال دم کشیدن قرار می‌دهند تا مدت کوتاهی حرارت ببیند.

گونه‌های مختلف ماهیان برای شور کردن مورد استفاده قرار می‌گیرند که از جمله آنها ماهی سفید است.

همچنین غالبا یک ماهی بومی به نام کولی به صورت شور عرضه می‌شود و لذا ماهی شور در
استان گیلان، شوره کولی نیز نامیده می‌شود.

معمولا مصرف متناسب و متعادل ماهی شور، به عنوان مثال یک بار در هفته، هیچ خطری برای
مصرف‌کنندگان نخواهد داشت؛ اما مصرف مکرر و بی‌رویه ممکن است خطرناک باشد.

گاهی اوقات برای خوش‌طعم‌تر شدن ماهی شور، آن را دودی می‌کنند. به این نحو که در اتاقک‌های
مخصوصی با استفاده از چوب و خاک اره، دود تولید می‌شود و در نهایت ماهی دودی با رنگ طلایی
به دست می‌آید.

اگر استانداردهای بهداشتی دودی کردن رعایت نشود ممکن است برخی از ترکیبات مضر دود روی
سطح ماهی تجمع پیدا کنند. هیدروکربن‌های معطر چند حلقه‌ای مهم‌ترین ترکیبات شیمیایی
سرطان‌زای موجود در دود هستند و شاخص‌ترین آنها بنزو پیرن است.

سقف مجاز بنزو پیرن در غذا ۵ میکروگرم بر کیلوگرم است و بیش از آن خطر ابتلا به سرطان بویژه
سرطان معده را به دنبال دارد. لذا در مقایسه با ماهی شور، خطر مصرف بی‌رویه ماهی
دودی مضاعف است.

آفتاب ، مشرق نیوز