آموزش ساخت کاردستی دوربین با مقوا به روشی ساده برای شما گردآوری شده است در ادامه جزییات را بخوانید.
اگر شما هم در خانه مقواهای بی مصرفی دارید و نمی دانید با آن ها چه کنید این مطلب در نیک صالحی را از دست ندهید.در این مطلب به شما می آموزیم تا چگونه به وسیله مقواها یک دوربین بسیار جالب برای کودکان خود بسازید.با ما همراه شوید تا آموزش ساخت کاردستی دوربین با مقوا را بخوانید.
کاردستی دوربین با مقوا
مواد مورد نیاز ساخت کاردستی :
-مقداری مقوای نازک
-سرپوش پلاستیکی نسبتا کوچک
-یک عدد رول دستمال توالت
-عکس یک حیوان بامزه
-چسب حرارتی
-رنگ لعابی
-قلموی رنگ
-مقداری ربان
مراحل ساخت کاردستی دوربین
مرحله ی اول
-ابتدا مقوا را رنگ کرده،سپس
رول دستمال توالت را با تیغ از وسط به دو نیم کنید.رول دستمال توالت را نیز رنگ کنید.بگذارید رنگ ها
خشک شوند.
مرحله ی دوم
-دو مستطیل هم اندازه را از مقوای نازک جدا کنید.سپس نوارهای ۵/۲ سانتی متری برای اطراف مستطیل
ببرید.
مرحله ی سوم
-به کمک چسب حرارتی نوارهای ۵/۲ سانتی متری را به مقوای مستطیل شکل بچسبانید.مقوای مستطیل شکل دیگر
را روی آن ها قرار دهید و با چسب آن را بچسبانید.در این مرحله بدنه ی دوربین شما تکمیل می
شود.
مرحله ی چهارم
-نصف رول دستمال کاغذی را با چسب حرارتی به یک طرف جعبه بچسبانید تا لنزتان ساخته شود.یک
تکه چشم روی یک مقوای نازک ببرید و آن را بالای پایه ی دوربین تان قرار دهید.
مرحله ی پنجم
-یک تکه مقوا را به صورت پلیسه تا کنید و در انتهای آن عکس حیوان بامزه را
بچسبانید و انتهای دیگر آن
را با چسب به داخل لنز بچسبانید.
مرحله ی ششم
-مقداری ربان گرفته و آن را طوری بچسبانید که از آن به عنوان آویز دوربین استفاده شود.
بد نیست درباره تاریخچه دوربین ها بیشتر بدانید
اولین دوربین عکاسی که به اندازه کافی برای عکاسی کاربردی کوچک و قابل حمل بود در سال ۱۶۸۵ توسط جان استروگنوف (John Strognofe) ساخته شد.
بعضی ها معتقدند که دوربین در زمان میلاد مسیح طراحی شده است. این یک نتیجه گیری اولیه است که هنرمندان آن زمان مورد توجه قرار می داده اند. تصویر کم رنگ بر روی دیوار مخالف از یک سوراخ کوچک در قسمتی که نور خورشید به داخل ساختمان راه پیدا می کرده است. آنها از این سیستم به عنوان یک لنز که می توانست تصویر را اگرچه وارونه با عبور از هر سوراخی بر روی سطح مقابل به صورت کاملاً روشن، با همه جزئیات منعکس نماید، استفاده می کرده اند. بعدها آنها از رنگ های روغنی برای رنگ کردن تصویر بهره گرفتند. همچنین آنها با ترکیب رنگ های روغنی و نقاشی هرچه دقیق تر تصویر منعکس شده با جسم واقعی که در حال مشاهده آن بودند، اقدام کردند.
امروزه دوربین های عکاسی با همان نحوه عملکرد بدون استفاده از رنگ های روغنی کار می کنند. فیلم های عکاسی (ترکیب شیمیایی رنگ و نمک های هالید نقره ای) جایگزین رنگ های روغنی شده اند. دوربین های دیجیتالی از دیودهای فوق العاده کوچک (سنسورهای حساس به نور) که عکس را بر روی تکه های سیلیکونی (تراشه) منعکس می کنند، استفاده و دامنه وسیعی از رنگ ها را به زبان ماشین و باینری تبدیل می کند.
تبیان -آموزشگاه دیدخلاق