ساخت کاردستی زیبا برای کودکان با مدادشمعی

مداد شمعی یکی از لوازم مورد علاقه بچه ها است. اکثر کودکان کار با مداد شمعی را دوست دارند. امروز می خواهیم یک کاردستی با مدادشمعی به شما آموزش دهیم که با استفاده از مداد شمعی های شکسته و کوچک شده خودتان یک مداد شمعی زیبا و متفاوت درست کنید. با ما همراه باشید

کاردستی با مدادشمعی

کاردستی ها همیشه نباید منجر به ساخت یک وسیله کارآمد بشوند. گاهی با ساخت یک کاردستی هدف ما تقویت روحیه ی کنجکاوی و ریسک پذیری و تجربه های جدید است. میتوان به کاردستی به چشم خلق یک اثر هنری نگاه کرد. مثلا اگر کودک شما یک بسته مدادشمعی دارد که تعدادی از آنها گم شده، و تعدادی شکسته و رو به اتمام است (درصورتی که از مدادشمعی هایش خوب استفاده کرده و حالا میتواند یک بسته مداد شمعی نو داشته باشد)،

میتوانید مداد شمعی ها را شکسته و رنگ های مختلف را در قالب های با اشکال مختلف بریزید و در فر قرار دهید تا اشکال زیبا و رنگارنگی داشته باشید. بعد از آن با استفاده از این مدادشمعی های چندرنگ با کودکتان نقاشی بکشید.

خوب است بدانید اولین مداد چگونه اختراع شد؟!

خط خطی ها و نقاشی های دوران بچگی را به خاطر دارم، تراشیدن مداد، پاک کردن اثرش و تنوع رنگی که مداد رنگی ها دارند هنوز در خاطرم هست و بعد از این همه وقت زمانی که مداد به دست می گیرم و مطلبی می نویسم تصور می کنم که این وسیله ایتدایی و کوچک کمکم می کند که بهترین اثر را خلق کنم.

یکی از عجیب ترین نکته ها در خصوص مداد سربی این است که اصلاً سرب ندارد
بلکه به جای سرب، مغز مداد حاوی ترکیبی از گل رس و گرافیت است.
برای فهم اینکه اصطلاح «مداد سربی» از کجا می آید، ناچاریم به انگلستان
دوره قرون وسطی یا دقیق تر بگوییم، به سال ۱۵۶۴ برگردیم.
در یکی از روز های زمستانی همین سال، طوفانی شدید، درخت بلوط بزرگی را
ریشه کن کرد. بعد از افتادن درخت، ذخیره ای بزرگ از یک ماده سیاه ناشناخته
هویدا شد. کشاورزان محل پس از آزمایش نتیجه گرفتند که این ماده نوعی سرب است.

اختراع مداد

بعد از مدتی روستائیان دریافتند که این نوع منحصر به فرد «سرب» ماده ای عالی
برای نوشتن و طراحی است، بنابراین با حفر گودالی بزرگ در جای سقوط درخت بلوط،
به استخراج این ماده پرداختند.
در سال ۱۷۷۹، یعنی بیش از دویست سال بعد یک دانشمند انگلیسی کشف کرد
که ماده استخراج شده از این معدن نوعی ذغال است نه سرب و با اقتباس از کلمه یونانی
«گریفیینن» به معنی «نوشتن» این ماده را گرافیت نامید، که امروزه کلمه ای رایج و شایع است.

مدادهای اولیه چگونه بودند؟

مدادهای اولیه صرفاً کلوخه ها و خورده های گرافیت بود. بعدها این ماده را به شکل قلمی در آوردند که دور آن را نخ می پیچیدند و از هر طرف که لازم می بود باز می کردند. سپس لوله های چرمی یا چوبی متداول شد که تکه های گرافیت را در آن جای می دادند، و اندکی بعد گیره های فلزی گاز انبری مانندی عرضه شد که گرافیت را ثابت نگه می داشت. مداد چوبی در سال ۱۶۸۳ به بازار آمد. در آن سال مردی به نام «جی پیوس» تکه کوچکی از چوب سرو را برداشت، آن را تا وسط شکافت، میان آن را خالی کرد، قطعه ای گرافیت در آن جای داد، بعد همه را با هم چسب زد و مداد «چوبی» را ابداع کرد.
تا روزگاری دراز همه مدادهای چوبی مربع شکل بودند. مداد گرد در سال ۱۸۷۶
به وسیله یک آمریکایی به نام «جوزف دیکسون» ساخته شد.

نخستین کارخانه مداد سازی

نخستین کارخانه مداد سازی در سال ۱۷۶۱، در نورمبرگ آلمان توسط مردی
به نام «کاسپر فابر» احداثشد. در بین نوادگان متعدد کاسپر جوانی بود موسوم به
«ابرهارد»؛ در سال ۱۸۴۸ ابرهارد تصمیم گرفت آلمان را ترک و در ایالات متحده زندگی کند.
ابرهارد در ادامه سنت خانوادگی اش در سال ۱۸۶۱ یک کارخانه مداد سازی تاسیس کرد؛
‌اولین کارخانه در نوع خود، در آمریکا. طبیعتاً همین که مردم استفاده از مداد را آغاز کردند،
غلط نوشتن هم شروع شد. برای پاک کردن این غلط ها به مداد پاک کن احتیاج بود؛
عجبا که اولین مداد پاک کن ها قابل خوردن بودند. اولین مداد پاک کن ها چیزی غیر از یک تکه نان نبود!

پاک کن چگونه این همه مدت دوام آورد؟

نان با آنکه چندان به درد خور نبود، تا دو قرن به منزله تنها نوع مداد پاک کن دنیا دوام آورد.
در سال ۱۷۵۲ حداقل لاستیکی به وسیله یک فرانسوی به نام «ماژلان» ابداع شد.
چند سال بعد یک آمریکایی موسوم به «لیپمن» روی صحنه آمد، او بود که تدبیر کوچک
اما زیرکانه گذاشتن مداد پاک کن به ته مداد، یعنی جای واقعی آن را ارائه کرد.

رادیو کودک و افکار نیوز