آموزش ساخت کاشی شکسته

کاشی کاری یکی از هنرهای زیبای ایرانی است که در بناهای زیبای باستانی از این هنر بسیار استفاده شده است. امروز در این بخش از نیک صالحی می خواهیم شیوه ساخت کاشی شکسته که یک هنر بسیار زیبا است را آموزش دهیم. با ما همراه باشید

نحوه ساخت کاشی شکسته

کاشی شکسته ( سرامیک شکسته یا موزاییک شکسته ) هنری است زیبا که مراحل ساخت آن بسیار لذت بخش است و هر شخص علاقمندی می تواند در محیط خانه به سادگی این هنر را انجام دهد .

در اینجا قصد داریم مراحل ساخت کاشی شکسته را با طرحی ساده برای علاقمندان به یادگیری آموزش دهیم. با ما همراه باشید.

مرحله اول:

ابتدا طرح مورد نظرتان را روی کاغذ پیاده می کنید.

مرحله دوم:

کاشی دلخواه خود را انتخاب کنید.

مرحله سوم:

کاشی را توسط چکش می شکنیم.

مرحله چهارم:

تکه های مناسب را انتخاب می کنیم.

مرحله پنجم:

تکه های خرد شده کاشی را بر روی طرح می چینیم.

مرحله ششم:

اکنون کاشی های مربوط به زیر کار را می چسبانیم.

مرحله هفتم:

اکنون ملات را روی طرح ریخته و درزها را پر می کنیم.

مرحله هشتم:

در مرحله آخر اضافه ملات را با کمک یک تکه اسفنج نرم پاک می کنیم.

نگاهی به تاریخچه کاشیکاری ایرانی و اسلامی

کاشی یک جسم سخت مانند سرامیک ،سنگ ،فلز و حتی شیشه است که از آن برای پوشش سقف ،کف زمین یا دیوار استفاده می شود.اصطلاح کاشی به صورت امروزی می تواند به هر ساختار کاشی مانندی که مستطیلی شکل باشد اطلاق شود.کاشیها اغلب برای پوشش دیوار و سقف به کار می روند و می توانند به صورت مربعهای ساده یا موزاییکهای پیچیده دیده شوند.معمولا کاشیها از سرامیک ساخته می شوند اما کاشیها می توانند از مواد دیگری مانند شیشه،مرمر ،گرانیت و لوح سنگی هم ساخته شوند.

کاشیکاری اسلامی

کاشیکاری بعد از فتح ایران توسط مسلمانان به حیات خود ادامه داد و استفاده از آجرهای لعابی رنگ آمیزی شده به عنوان یکی از عناصر مهم معماری ایرانی درآمد و از ایران به جهان اسلام راه یافت شد که نمونه های قابل توجه آن سفالگری ایزنیک در ترکیه در زمان امپراطوری عثمانی در قرن ۱۶و۱۷ می باشد.

قصرها،اماکن عمومی و مساجد فراوان از این کاشیکاریها بهره بردند که شامل موتیفهایی به شکل گل و خوشنویسی به همراه نمونه های هندسی زیبا بودند .
در دوران صفویه نمونه های زیادی از کاشیکاری تزئینی ایرانی به چشم می خورد.

کاشیکاری ایرانی

تاریخچه کاشی(آجر لعابی ) و هنرهای تزئینی در ایران به دوران قبل از تاریخ بر می گردد.کاشیکاری در میان هنرهای تزئینی در معماری ایرانی جایگاه ویژه ای دارد.می توان هنرهای تزینی را به این صورت دسته بندی کرد:حجاری ،آجر کاری ،تزئینات گچکاری و کاشیکاری.روشهای پیچیده تولید،طراحی و نوع مصالحی که در هر یک از این ۴ روش به کار مرور تحت تاثیر عوامل طبیعی ،اقتصادی و تاثیرات سیاسی قرار گرفته است.

از زمانهای بسیار دور از کاشیکاری برای تزئین بناهای تاریخی استفاده شده است.نمونه هائی از موزائیک در تکامل تزئینات کاشیکاری نقش داشته است.بناهای مختلفی از نمونه های موزائیک و سنگهای رنگی و کاشیکاریهای با اشکال مثلثی ،نیم دایره و دایره بهره برده اند.

این نمونه ها بعدها به صورت طراحی عناصر طبیعی مانند درخت ،گیاهان ،حیوانات و انسان تکامل پیدا کرد. اولین نمونه های موزائیک کاری مربوط به ستونهای معبدی در ابید بین النهرین است و مربوط به نیمه دوم قبل از میلاد مسیح می باشد.

تاریخچه کاشیکاری ایرانی

در این بنا سنگهای رنگی با تزئینات صدف و عاج مزین شده اند و در آنها الگو های هندسی کاملا به چشم می خورد.این موزائیک کاریهای اولیه پایه کاشیکاریهای بعدی بودند.اولین نمونه های کاشیکاری که به عنوان تکاملی در این هنر به شمار می رفت در مکانهایی مانند قصرهای عاشور و بابل در زمان مشابه یافت شده اند.معروفترین نمونه کاشیکاری نمونه موزائیک کاری است که در اکتشافات مارلیک یافت شده است.

با ظهور اسلام در ایران،هنر کاشیکاری به شکوفایی رسید و این هنر ، مهمترین ویژگی هنرهای تزئینی در تزئین بناهای مذهبی به شمار می رفت نیاز .به کاشیکاران ایرانی در تمام مناطق امپراطوری اسلامی به شدت احساس می شد.قدیمی ترین نمونه کاشیکاری اسلامی در گنبدهای مساجد مربوط به قرون هفت و هشت میلادی به چشم می خورد.همانطور که ما امروزه می دانیم،تا قرن ۱۱-۱۰ میلادی آجر کاری و گچکاری قبل از ظهور کاشیکاری از مهمترین هنرهای تزئینی آن دوره بودند.
در دوران آل بویه،دو مسجد نائین و نیریز از تزئینات آجر کاری به صورت الگوهای هندسی بهره جسته اند.در قرون ۱۱و۱۲ میلادی ،تزئینات آجری به سرعت از شرق ایران به تمام نقاط دیگر گسترش پیدا کرد.

زن امروزی و هنر اسلامی