از اصول بهداشتی و بکارگیری مراقبتهایی ویژه از نکات اساسی بشمار میروند.درمورد مراقبت از بیماران ایدز نکاتی وجود دارند که
شاید در بسیاری از بیماریها به چشم نخورند.بیماران ایدز بدلیل فقدان سیستم دفاعی و ضعف شدید درمقابل بیماریهای فرصت طلب
باید در محیطی عاری از هر گونه عوامل بیماری زا قرارگیرند.علاوه بر بیماریهایی همچون سرطانها که میتوانند از درون به
رشد بپردازند بیماریهایی نیز وجود دارند که در حالت عادی پیش وپا افتاده و براحتی قابل علاج بوده اما درجسم
یک فرد مبتلا به ایدز عاملی هلاک کننده محسوب میشوند.درخصوص بیماری ایدز هیچ نوع رژیم غذایی خاصی وجود ندارد.مصرف هر
نوع خوراکی مجاز است اما به بیماران توصیه میگردد که از مواد غذایی مناسب بطور صحیح و مناسب تغذیه نمایند
زیرا یک تغذیه خوب و مقوی توان مبارزه ارگانیسم را درمقابل بیماریها افزایش میدهد.استعمال دخانیات و مصرف نوشیدنیهای الکلی در
حالت عادی نیز جسم انسان را تضعیف می نماید از این رو به بیماران آلوده به HIV جدا” توصیه میشود
که از مصرف آنها بطور جدی اجتناب ورزند.در صورت اعتیاد به سیگار میبایست تعداد آنرا به حداقل رسانده و از
مصرف پنج نخ سیگار در روز تجاوز نشود.بیماریهای بسیاری وجود دارند که یکی از دیگری مهلک تر بوده و اغلب
مسری میباشند، مانند بیماری ابولا که کوچکترین تماس با بیمار میتواند فرد سالم را آلوده کرده و به سرعت به
کام مرگ بکشاند.بیماری ایدز خوشبختانه یک بیماری مسری نیست بلکه منتقل شونده است که در صورت پیشگیریهای لازم میتوان در
مقابل آن ایمن ماند.اما در هر صورت هر نوع بیماری به نوبه خود کمابیش وحشت را بر می انگیزد.هر فردی
به هنگام بیماری تضعیف گشته و کم طاقت میشود، اضطراب و نگرانی یک عکس العمل کاملا” انسانی است ، وظیفه
پزشک ، افراد خانواده و دوستان جلب اعتماد و اطمینان خاطر بیمار است تا او را در مبارزه اش بر
علیه بیماری و مرگ پرتوان سازد.
