ارگانیسم ما حمله می برد.همانطور که شرح داده شد نقش اساسی سلولهای دفاعی مبارزه با ویروسهای مهاجم است.ویروس HIV به
لنفوسیتهای کمکی یعنی T4 و ماکروفاژها و حتی برخی از سلولهای لوزتین و مغز حمله میکند ، اما هدف اصلی
آن لنفوسیتهای T4 است.سیستم دفاعی ارگانیسم انسان براساس داده های اطلاعاتی بکار میافتد.درجسم ما این اطلاعات از طریق مولکولهایی نقل
و انتقال می یابند که بوسیله برخی از سلولها ساخته و منتشر میگردند و بوسیله برخی دیگر دریافت میشوند.برخی یاخته
های سلولی به ویژه T4 حاوی گیرنده هایی میباشند که ماموریت ویژه ای بعهده آنهاست، وظیفه آنها بکارگزاری مولکولهای حاوی
اطلاعات داده شده است.یکی از گیرنده های لنفوسیت T4 که علامت اختصاری CD4 بر آن گزارده شده قادراست که یک
پروتیئن ویروس HIV بنام gp120 (تصویر صفحه ۶ ) را به سلول دفاعی متصل کند.وقتی ویروس ایدز از طریق CD4
بطور مستحکم به لنفوسیت متصل شود بوسیله پوسته اش که دارای پروتئین است تغییر شکل داده و با لنفوسیت ترکیب
میگردد، در این مرحله تنها کاری که برای ویروس HIV باقی میماند وارد کردن جداره حفاظتی خود و نتیجتا” RNA
ی خود به درون لنفوسیت است.از این طریق لنفوسیت آلوده گشته و کاملا” تحت انقیاد HIV قرارمیگیرد.از این پس تجهیزات
سلولی در خدمت ویروس قرارگرفته و به نفع آن عمل میکند.علاوه بر لنفوسیتها که وظیفه دفاع را بعهده دارند ماکروفاژها
که همکاران آنها محسوب میشوند نیز دارای گیرنده های CD4 هستند در نتیجه ویروسهای HIV از طریق اتصال بوسیله پروتئین
gp120 به آنها نیز نفوذ مینمایند.ویروس ایدز یا همان HIV بدون از بین بردن سلولهای دفاعی در آنها نفوذ نموده
و آنها رامبدل به دستگاههای عظیم تولید و تکثیر خود می نماید.گاه دیده میشود که اگر فقط یک لنفوسیت T4
بر روی ده هزار بوسیله ویروس HIV آلوده شده باشد، لنفوسیتهای دیگر با وجود سالم بودن پیش از موعد از
بین میروند.این پدیده شگفت آور نوعی خودکشی دسته جمعی سلولهاست که جهت جلوگیری از پیشرفت ویروس بوقوع میپیوندد، اما در
اثرهمین عکس العمل سلولها سیستم دفاعی افراد مبتلا به ایدز اغلب با سرعت بسیار زیادی تضعیف میشود و آمادگی پذیرش
هرنوع بیماری را دارد.
در ایام قرنطینه در منزل بی نهایت کارتون ببینین 
