به شخص دیگر به دنبال تماس جنسی منتقل می‌شوند.اغلب نوجوانان و جوانان که از نظر جنسی فعال هستند به این
بیماری مبتلا می‌شوند.علت ایجاد بیماری‌های آمیزشی چیست؟ علت ایجاد بیماری‌های آمیزشی باکتری یا ویروس‌هایی هستند که از طریق پوست و
ترشحات مجاری تناسلی از فردی به فرد دیگر در طی فعالیت جنسی منتقل می‌شوند و باعث ایجاد علایم موضعی و
عمومی در بدن می‌شوند.بیماری‌های آمیزشی عفونی دو دسته هستند: دسته‌ای که تنها راه انتقال آنها تماس جنسی است و دسته‌ای
که یکی از راه‌های انتقال آنها تماس جنسی می‌باشد (مانند هپاتیت ب و ایدز).بیماری‌های آمیزشی چه علائمی را ایجاد می‌کنند؟
بیماری‌های آمیزشی در هر دو جنس مذکر و مونث ایجاد می‌شوند ولی علائم و عوارض آنها در دو جنس متفاوت
است.علائم این بیماری‌ها در خانم‌ها عبارتند از: ترشحات بدبو و غیرمعمول از دستگاه تناسلی، سوزش و خارش و ضایعات زخمی
در ناحیه تناسلی، درد کشاله ران و اطراف دستگاه تناسلی، درد حین نزدیکی و…
علائم این بیماری‌ها در مردان شامل ترشح از مجرای ادرار، بزرگ شدن عقده‌های لنفاوی کشاله ران، زخم ناحیه تناسلی، درد
و سوزش هنگام دفع ادرار و…
می‌باشد.در صورت بروز هرگونه علائم غیرطبیعی در پوست ناحیه تناسلی، اطراف مجاری ناحیه تناسلی و یا ترشح از مجرای ادراری
باید فوراً به پزشک مراجعه نمایید.حتماً تماس جنسی مشکوک خود را به پزشک اطلاع دهید تا تشخیص و درمان شما
آسان گردد.چگونه می‌توان این بیماری‌ها را تشخیص داد؟ راه تشخیصی این بیماران معاینه توسط پزشک، آزمایش ترشحات و در صورت
لزوم آزمایش خون و ادرار می‌باشد.مهمترین بیماری‌های آمیزشی کدامند؟ شایع‌ترین بیماری‌های آمیزشی عبارتند از سوزاک، عفونت کلامیدیا، تبخال تناسلی، زگیل
تناسلی، سیفلیس و شانکروئید.برخی از بیماری‌های مهم مانند هپاتیت B و ایدز علاوه بر انتقال از راه خون، از طریق
جنسی نیز می‌توانند منتقل شوند.سوزاک: این بیماری در اثر یک باکتری (میکروب) بنام گونوکک ایجاد می‌شود.به علت ایجاد سوزش شدید
در مجرای آقایان به این نام مشهور شده است.این بیماری در خانم‌ها اغلب بدون علامت است.در آقایان ترشحات غلیظ و
چرکی از مجرا به همراه سوزش و احساس ناخوشی در مجرای ادراری علائم بارز هستند که معمولاً ۱۴-۱ روز پس
از تماس جنسی با فرد آلوده ایجاد می‌شوند.این بیماری با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود و درمان شریک جنسی به همراه درمان
خود فرد ضروری می‌باشد.عوارض این بیماری در صورت عدم درمان عبارتند از: ۱- عفونت بیضه‌ها ۲- تنگی مجرای ادراری آقایانن.۳-
عفونت لوله‌های رحمی و تخمدان‌ها در خانم‌ها و ناباروری.عفونت کلامیدیا: کلامیدیا یک نوع میکروب (باکتری) بوده و از شایع‌ترین علل
بیماری های آمیزشی عفونی محسوب می‌شود اغلب بیماران مذکر یا مونث بی‌علامت هستند (بیماری خاموش).در حدود نیمی از مردان مبتلا
به عفونت کلامیدیایی علائم ادراری مانند سوزش و تکرر ادرار و خروج ترشحات شفاف و بی‌رنگ از مجرا دارند.معمولاً عفونت
کلامیدیا با سوزاک همراه است و باید همراه سوزاک این بیماری نیز درمان شود.در خانم‌ها این عفونت می‌تواند موجب عفونت
شدید لوله‌های رحمی شده و موجب ناباروری شود.تبخال تناسلی: عامل ایجاد کننده آن یک نوع ویروس می‌باشد بنام ویروس نوع
۲ تبخال (نوع یک ویروس در اطراف دهان ایجاد تبخال می‌کند).انتقال آن بسیار سریع بوده و حتی پس از یکبار
تماس جنسی باافراد آلوده انتقال صورت می‌گیرد.علائم آن به صورت تاول‌های ریز آبدار پوستی دردناک در کنار هم که سوزش
و خارش دارند می‌باشد این تاول‌ها در ناحیه تناسلی و گاهی داخل یا لبه خروجی مجرای ادراری دیده می‌شوند که
باعث سوزش هنگام ادرار کردن می‌شود.بیماری برای همیشه در بدن شخص مبتلا باقیمانده و باعث آلودگی شریک جنسی می‌گردد.در صورت
ابتلای زنان حامله به این بیماری در صورت انجام زایمان طبیعی بیماری منتشر و خطرناکی در نوزاد ایجاد می‌شود که
ممکن است کشنده باشد.زگیل تناسلی: عامل آن ویروس است که از طریق تماس جنسی منتقل و به صورت برجستگی گوشتی
قارچی شکل در ناحیه تناسلی ظاهر می‌شود.در صورت ابتلا فرد تا آخر عمر از این ویروس پاک نمی‌شود و همسران
این افراد در خطر ابتلا به سرطان گردن رحم خواهند بود.سیفلیس (زخم بدون درد ناحیه تناسلی): یکی از چهار بیماری‌های
اولیه آمیزشی است که شیوع آن نسبت به گذشته بسیار کاهش یافته است.علامت آن به صورت زخم بدون درد برجسته
در پوست ناحیه تناسلی و کشاله ران می‌باشد که معمولاً چند هفته پس از تماس جنسی دیده می‌شود.در صورت عدم
درمان می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد (مانند علائم منتشر پوستی، عفونت مغزی و تشنج، عفونت دریچه‌های قلبی، فلج
اندام‌ها، آسیب بینایی و)….شانکروئید (زخم دردناک ناحیه تناسلی): عفونت ناشی از باکتری است که به صورت دردناک در ناحیه تناسلی همراه با ترشحات
چرکی زرد رنگ از بستر زخم تظاهر می‌نماید معمولاً در این بیماری عقده‌های لنفاوی کشاله ران همان طرف بزرگ و
دردناک می‌شوند.درمان دارویی باعث بهبودی کامل این بیماری می‌شود.در اکثر بیماری‌های آمیزشی درمان همسر یا شریک جنسی نیز ضرورت دارد.راه‌های
جلوگیری از ابتلا به بیماری‌های آمیزشی چیستند؟ بهترین راه پیشگیری این بیماری‌ها پایبندی به اصول اخلاقی و روابط خانوادگی و
پرهیز از روابط جنسی مشکوک و پرخطر می‌باشد.توصیه‌های دیگر: – هنگام تماس جنسی با افراد مشکوک به آلودگی از وسایل
حفاظتی مانند کاندوم استفاده شود.- در صورت مشاهده هرگونه علامت غیرطبیعی در ناحیه تناسلی مانند زخم در شریک جنسی از
تماس پرهیز شود.http://www.behdasht.gov.ir/
درمان فوری بیماری های نشیمنگاهی ، بدون بستری شدن و پرهیز غذایی
