دیدنی ترین جاذبه های گردشگری شهرستان کهنوج

کهنوج از شهرهای استان کرمان می باشد که در جنوب شرقی کشور واقع شده است.این شهر دارای تابستان های گرم و خشک و زمستان های معتدل است بنابراین بهترین فصل سفر به آن پاییز و زمستان می باشد بد نیست در ادامه همراه با نیک صالحی شوید تا با جاذبه های گردشگری شهرستان کهنوج بیشتر آشنا شوید.

جاذبه های گردشگری شهرستان کهنوج

قلعه تاریخی کهنوج

قلعه تاریخی کهنوج بر فراز تپه ای طبیعی به ارتفاع سی متر بناشده و در سالهای اول
دهه ی ۱۳۶۰ بخشی از آن تخریب کرده اند تا منبع آبی بسازند. قلعه ضرغام کهنوج یکی از آثار تاریخی
استان کرمان به شمار می رود که از سوی سعید خان بنا شد اما از زمان ساخت این قلعه اطلاع دقیقی در دست نیست.
به نقل از اسناد و مدارک تاریخی این قلعه تا زمان سلطنت سلسله قاجار قلعه آباد و مستحکمی
بوده که در زمان شورش آقاخان محلاتی خراب شده است .

قلعه میش پدام

قلعه میش پدام مربوط به هزاره دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان کهنوج،
بخش رودبار، روستای میش پدام واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۷ مرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ
ثبت ۹۵۷۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و از جاذبه های گردشگری شهرستان کهنوج می باشد

روستای ده زرد از جاذبه های گردشگری شهرستان کهنوج

روستای ده زرد از شمال با کوه گدار زرد ، از جنوب به جاده کهنوج فاریاب ، از شرق
به روستای چاهریگان لورگها و از غرب به روستای ده هوت محدود می شود

آب و هوای این روستا تقریباگرم و خشک است و بعلت وجود باغ مرکبات دور تا دور این
روستاتابستان خنک تری نسبت به روستا های مجاور دارد و زمستان هایی نسبتا معتدل و تا حدودی سرد دارد.

پناهگاه حیات وحش مهروئیه

پناهگاه حیات وحش مهروئیه یکی از جاذبه های گردشگری استان کرمان است.
این پناهگاه از ۳۰ سال پیش مورد حفاظت قرار گرفته است و جنگلی قدیمی از درختان کهور در آن قرار دارد. در این منطقه نه تنها درختان کهور بلکه درختانی از قبیل کنار ،اسکنبیل و قیچ نیز وجود دارد. این منطقه،
پرندگان بومی ایران از جمله دراج و جیرفتی را که از گونه های حمایت شده هستند در خود جای
داده است. بخش اعظم پناهگاه حیات وحش مهروئیه دشت های آبرفتی می باشد.

دره لمبورو کهنوج

منطقه گردشگری لمبورو، روستا یا یک آبادی خالی از سکنه است که بقایایی از برخی خانه های
از جنس سنگ در آن وجود دارد که گویای این موضوع است که در گذشته در آن زندگی می کرده اند. این دره ی بسیار زیبا درختانی بلند و چندین چشمه دارد که دائمی می باشند، اما درختان لیمو این منطقه به دلیل
خشکسالی از بین رفته اند در عوض درختان کسور که میوه خوراکی دارد و گهج و کنار به وفور
یافت می شود. از برگ درخت کنار شامپو سدر تهیه می کنند. این درختان زیبا به تعداد زیاد در این منطقه دیده می شوند و به زیبایی این منطقه افزوده اند این منطقه از جاذبه های گردشگری شهرستان کهنوج می باشد

در این آبادی دو قدمگاه وجود دارد که از گذشته به قدمگاه حضرت ابوالفضل و دیگری به قدمگاه
حضرت علی (ع) معرف است که در میان نخل های بلند قرار گرفته اند و نمایی زیبا دارند.

نام لمبورو برگرفته از درخت لیمو است زیرا در قدیم این مکان پر از درختان لیمو بوده است.
امروزه در این مکان درختان نخلی وجود دارد که در زمان برداشت صاحبان آنها به این دره می آیند.

روستای کوتک بالا

روستای کوتک بالا در ۱۵کیلومتری شهرستان کهنوج واقع شده وشغل بیشتر مردمانش
کشاورزی میباشد-وبه سه قسمت اصلی کوتک وسط-کوتک پایین وکوتک بالا که معروف به منطقه گرکی هاست .

طبیعت و سدهای گشکندر

ورودی گشکندر که جنب دانشگاه پیام نور کهنوج است به تنگ حنایی معروف است
که گویا به خاطر وجود سنگ های حنایی رنگ به این نام معروف شده است از جاذبه های گردشگری شهرستان کهنوج است. در گشکندر گل های وحشی مثل ترشاله و گل کبر و دهک و درختان کنار همراه با کندوهای عسل طبیعی کوهی فراوان به چشم می خورد.
نوعی کنار در این منطقه وجود دارد که به آن کنار لمبیری می گویند و در قسمت های کوهستانی
می روید و مزه ای تلخ و ترش و شیرین با دانه هایی ریز دارد.

تنگ موردان

تنگ موردان کهنوج در حدود ۲۰ کیلومتر درازا دارد و دره های فرعی مختلفی در آن به چشم
می خورد که هر کدام جذابیت خاص خود را دارند. در میانه تنگ موردان کهنوج، روستای موردان و در انتهای آن روستای آب باد واقع شده است. در ۳۰ کیلومتری شمال فاریاب تنگه زیبای موردان با دیواره های بلند
و سنگی و جریان آب رودخانه کف آن، وجود انبوه درختان خرما و مرکبات و نیز جنگل های تمشک، صفای خاصی به این تنگه بخشیده است.

روستای هوراب

هوراب اسم روستایی در ۳۰ کیلومتری جنوب غربی شهرستان کهنوج است و از جاذبه های گردشگری شهرستان کهنوج است.
حدودا ۲۰۰نفر جمعیت دارد .

یه روستای مرزی که با استان هرمزگان همسایه ست. توی نقشه های قدیمی
از اون با نام کردی کرمانی نام برده شده.

از سمت شمال به جاده آسفالت کهنوج – فاریاب گلاشکرد

از سمت غرب به رشته کوه از سمت شرق به روستای دوچاهی(چاه زیارت)

واز جنوب هم به دشت مور نازدشت محدود میشود.

روستای هوراب روستایی جوان و متولد انقلاب است .
سال ۵۸ در پی واگذاری زمین از طرف امور اراضی به اهالی این روستا شکل ابتدایی خود را گرفت و پس از حدودا ۱۰ سال با گرفتن کد روستایی رسما مستقل شد .

 

بیاتوصفا-تاپ تراول-جاذبه ها-سیران