بقعه بابا گرگر در روستای بابا گرگر از توابع شهرستان قروه در استان کردستان واقع شده است. قصد داریم شما را با منطقه‌ای گردشگری_ تفریحی و زیارتی در استان کردستان آشنا کنیم که از جاذبه‌های طبیعی و زیارتی بی‌نظیری برخوردار است.
بقعه بابا گرگر کردستان از جاهای دیدنی قروه در استان کردستان به شمار می رود و به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بقعه بابا گرگر: یادمانی تاریخی و مذهبی در کردستان به شمار میرود. با ما همراه باشید.
بقعه بابا گرگر کردستان
امامزاده سیدجلال‌الدین بقعه در روستایی به نام «بابا گرگر» و در شهرستان قروه واقع شده است. این بقعه به امامزاده «سیدجلال‌الدین بن‌موسی‌الرضا(ع)» و «باوه گرگر» نیز مشهور است. بنای مقبره روی صخره سنگی حاصل از آب‌ها و گازهای معدنی ساخته شده است. ورودی بنا به صورت دیوارچینی از خشت و قلوه است و پوشش چوبی دارد و اتاق مقبره دارای گنبدی شـَلجَمی (اگر دو قوس از دایره بر سطحی محیط شود که هر دو از نصف دایره طولشان بیشتر باشد و قوس آن دو در دو جانب باشد آن شکل را شلجمی گویند) است. در ساخت گنبد از سنگ‌های لاشه‌ای محلی روی پایه‌های خشتی و سنگی استفاده شده است. این بقعه دارای تزیینات خاصی نیست.
مقبره بابا گرگرامامزاده باباگرگر و چشمه‌های شفابخش آن
در این محل چشمه‌های آهک ساز فراوان، برجستگی‌هایی را به وجود آورده‌اند که مشهورترین آنها «اژدها» نام دارد. این پدیده حدود ۳۰۰ متر طول، ۵ متر ارتفاع و پهنایی بین ۴ تا ۷ متر دارد. مردم منطقه به این بقعه‌ی شریفه اعتقاد وافری دارند. در مورد این سنگ که به شکل اژدهاست، نقل قول‌های مختلف شده است.
تاریخ دقیق ساخت بقعه مشخص نیست، ولی به نظر می‌رسد که پیش از دوره قاجار توسط معماران محلی ساخته شده باشد.
چشمه «بابا گرگر» در ۲۰ کیلومتری شمال شرقی قروه کردستان قرار دارد؛ چشمه‌ای گاز دار که آب نارنجی رنگ‌اش آنرا از سایر چشمه هایی که دیده‌اید متفاوت می‌کند. منطقه‌ای که چشمه «بابا گرگر» آنجا قرارگرفته محلی است که از دل زمین گاز گوگردی زیادی خارج می‌شود برای همین کافی است کمی باران آنجا ببارد تا حباب‌های بیشماری کف زمین را بپوشانندبه گفته کارشناس این چشمه از چند چشمه کوچک تشکیل شده است که بزرگترین آن را «دگنز» می‌نامند که به معنی همان دریاچه است.
آب چشمه باباگرگر به خاطر املاحی که دارد نارنجی رنگ است و در بررسی‌هایی که روی آن صورت گرفته مشخص شده این چشمه دارای فسفات، گوگرد، کلر، منیزیم وکلسیم است. مساحت چشمه هم در حدود ۱۵۰ متر مربع است.
واژه «گر» به زبان کردی به معنای آتش است، به همین دلیل ترجمه «باباگرگر» را شاید بتوان، پدر چشمه گرم و آتشی بیان کرد.
اما نام این چشمه برای اهالی ترک نشین زنجان و همدان تعریف دیگری دارد؛ «گر» در زبان ترکی معنای نگاه کردن می‌دهد گرگریعنی نگاه‌کن نگاه‌کن! اما درباره انتخاب این نام روایت‌های مختلفی بین مردم وجود دارد مثلا عده‌ای می گویند روزی امامزاده جلال‌الدین در حال نماز خواندن بوده که آب با فشار از دل زمین خارج می‌شود و پسرش که شاهد این ماجرا بوده به زبان ترکی می‌گوید: «بابا گرگر. یعنی بابا نگاه کن».
چشمه باباگرگر
چشمه باباگرگر در روستایی به همین نام در ۱۸ کیلومتری شمال شرقی شهر قروه در استان کردستان قرار دارد. البته نام اصلی چشمه «دنگز» یا «تنگز» است.
در کنار این چشمه نارنجی رنگ امامزاده‌ای واقع شده که مردم آن را به نام امامزاده جلال‌الدین می‌شناسند. گویا نسب این امامزاده به امام هشتم می‌رسد.
مقبره بابا گرگر مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان قروه، روستای باباگر واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۳۴۸۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
امام زاده سیدجلال الدین، از نوادگان امام محمدباقر (ع) است که دوران زندگی آن بزرگوار همزمان با دولت صفویه بوده و مرقد مطهر امامزاده بزرگوار در ۳۵ کیلومتری شهر قروه در روستای بابا گرگر واقع شده است.
این امامزاده از گذشته تا به امروز زیارتگاه عاشقان خاندان عصمت و طهارت قرارگرفته و بقعه متبرکه سالیان قبل بصورت مخروبه ای درآمده بود که باهمت اداره اوقاف شهرستان قروه مرمت و بازسازی شد.
بقعه باباگرگر ( با تلفظ تُرکی یعنی بابا ببین ببین ) که در این روستا واقع است، روی صخره سنگی حاصل از آب و گازهای معدنی ساخته شده است، در گذشته ورودی بنا به صورت دیوار چینی از خشت و قلوه است و پوشش چوبی دارد و اتاق مقبره دارای گنبد شلجمی است.
بقعه بابا گُرگِر( امامزاده سید جلال الدین)امامزاده باباگرگر کردستان
امامزاده باباگرگر کردستان یکی دیگر از جاذبه های شهرستان قروه می باشد که در نزدیکی چشمه قرار دارد. از امامزاده باباگرگر کردستان به عنوان یکی از نوادگان امام محمد باقر (ع) یاد می شود که در اهالی شیعه و اهل تسنن دارای احترام و جایگاه ویژه می باشد. بنای اولیه این امامزاده مربوط به دوران صفویه می باشد که در سال ۱۳۸۲ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و امروزه مردم برای زیارت و توسل به آن مراجعه می کنند. گنبد بنا با استفاده از سنگ لاشه بر روی پایه های خشتی و سنگی بنا گردیده بوده که در مرمت های اخیر از آجر و سیمان در ساخت آن استفاده گردیده است. در زیر بنا سوراخی به قطر ۱۰ سانتی متر وجود دارد که از آن بادی با بود تند گوگرد خارج می شود. مراجعه کنندگان با انداختن سکه درون آن و نگه داشتن دهانه سوراخ و سپس رها کردن آن بر این باور هستند که اگر سکه به بیرون پرتاب شود خواسته های آن شخص برآورده می گردد. امروزه امامزاده باباگرگر و چشمه باباگرگر کردستان به یکی از دیدنی های استان کردستان تبدیل شده است و میزبان گردشگران زیادی می باشد.
بقعه بابا گُرگِر( امامزاده سید جلال الدین)
این بقعه در کنار روستایی به نام بابا گرگر و در شهرستان قروه (شهر سریش آباد) واقع شده است. این بقعه به امامزاده سید جلال الدین بن موسی الرضا (ع) و باوَه گرگر (به زبان محلی ) نیز مشهور است.
باباگرگربنای مقبره روی صخره سنگی حاصل از آب ها و گازهای معدنی ساخته شده است. ورودی بنا به صورت دیوارچینی از خشت و قلوه است و پوشش چوبی دارد و اتاق مقبره دارای گنبدی شـَلجَمی (اگر دو قوس از دایره بر سطحی محیط شود که هر دو از نصف دایره طولشان بیشتر باشد و قوس آن دو در دو جانب باشد آن شکل را شلجمی گویند ) است. در ساخت گنبد از سنگ های لاشه ی محلی روی پایه های خشتی و سنگی استفاده شده است. این بقعه دارای تزیینات خاصی نیست.
خبرگزاری بین المللی قرآن، ویکی پدیا، شبستان، هتل باشی، امام زاده
