
اگر بخواهیم بنایی تاریخی به جا مانده از دوران زندیه را به شما معرفی بکنیم آب انبار وکیل شیراز را میتوان نام برد. این بنا در ضلع غربی مسجد وکیل شیراز واقع شده است. این آب انبار در حال حاضر تبدیل به موزه آب استان فارس شده است. با ما همراه باشید.
آب انبار وکیل شیراز یادگاری ارزشمند از دوران زندیه به شمار میرود. این بنای تاریخی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. امروزه به عنوان موزه آب شیراز مورد استفاده قرار گرفته است. این بنای با شکوه تبدیل به موزه و گالری آب شده است .از آب انبار وکیل شیراز به عنوان موزه گالری ایران یاد میشود. در ادامه با ما همراه باشید.
آب انبار وکیل شیراز
آب انبار وکیل شیراز بخشی از محور تاریخی کشور ایران است که شرایط دوران زندیه را به خوبی نشان میدهد. از آب انبار وکیل شیراز به عنوان عمیقترین موزه گالری ایران یاد میشود.
بادگیر آب انبار وکیل شیراز دارای تزئینات آجری بوده و زیبایی خاصی دارد. نام آب انبار وکیل به عنوان یکی از آب انبارهای کریم خانی در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
تاریخچه آب انبار وکیل شیراز
آب انبار وکیل شیراز مثل هر آب انبار دیگری برای تامین آب مورد نیاز مردم در فصول مختلف سال از جمله فصل تابستان ساخته شده بود. تاریخ ساخت این آب انبار که به سال ۱۱۸۰ هجری قمری باز میگردد. یعنی همزمان با ایامی که مسجد وکیل شیراز در حال ساخته شدن بود. آب جمع شده در این آب انبار با نمک پاشی تصفیه شده و در اختیار مردم قرار میگرفت. این رویه چندین سال ادامه داشت تا اینکه از اردیبهشت ۱۳۳۱ لوله کشی آب به منازل انجام شد و کم کم آب انبار وکیل و سایر آب انبارهای شهر شیراز از رده خارج شدند.
معماری آب انبار وکیل شیراز
کسانی که با معماری سنتی ایران آشنا هستند، به خوبی میدانند که طرح کلی آب انبار وکیل شیراز از معماری دوران صفویه الهام گرفته شده است. بنابراین، سازه آب انبار وکیل بسیار محکم و بزرگ بوده و مخزن بسیار عظیمی را میتوان در آن شاهد بود. به طور کلی، طرح آب انبار وکیل شیراز از راه پله سنگی، مخزنی به شکل مستطیل، بادگیر و پوشش طاق شکل یافته است.
نکته جالب در مورد طرح معماری این آب انبار، بادگیرهای آن است که با استفاده از آجر و به زیباترین شکل ممکن تزئین شدهاند. ظاهرا هدف از ساخت این بادگیرها خنک نگه داشتن آب و کمک به تهویه فضای داخل آب انبار بوده است. جالب است بدانید که در اطراف آب انبار وکیل شیراز ساختمانهای دیگری نیز وجود داشته که از بین رفتهاند. حتی بر روی خود آب انبار وکیل بنایی با نام نقاره خانه قرار داشت که این بنا نیز در گذر زمان رو به نابودی گذاشته است.
در ارتفاع ۶۰ متری، کانالهایی با طول ۱ متر و عرض نیم متر دیده میشود که وظیفه هدایت آب چشمه، قنات و آب باران را به درون آبانبار، برعهده داشتند. این کانالها از جنس سنگ و آهکهای آببند (ساروج) ساخته شدهاند. جالب است بدانید که آبانبار با تهنشین کردن گلولای، آب را به صورتی ابتدایی تصفیه میکرده است. آب جمعشده درون منبع، گاهی با روشهای سادهای مثل نمکزدن، گندزدایی میشد.
آبانبار وکیل
آبانباری مربوط به دوره زندیه در شیراز است. این بنا در ضلع غربی مسجد وکیل شیراز واقع شده و همزمان با مسجد در حدود سال ۱۱۸۰ ه.ق توسط کریم خان زند ساخته شد. بنای آب انبار دارای راه پله، مخزنی مربع مستطیل، بادگیر و پوشش طاقی است. در سال ۱۳۹۵ موزه آب شیراز در این بنا افتتاح شد.
سفرمارکت، یومگ، ویکی پدیا