روستای تاریخی انجدان نگین انگشتر شهر اراک

روستای تاریخی انجدان از روستاهای دهستان مشک‌آباد بخش مرکزی شهرستان اراک می باشد. این روستا در۳۵ کیلومتری از اراک قرار دارد. غارهای بزرگ و کوچک زیادی در روستای انجدان وجود دارد. چشمه‌های زیادی در اطراف و داخل این روستا وجود دارد که طراوت خاصی به این روستا میدهد. با ما همراه باشید.

روستای تاریخی انجدان

اَنْجِدان روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان اراک در استان مرکزی ایران است.
این روستا در منطقه‌ای کوهستانی قرار دارد که کوه چشمه و کوه برف شاه در اطراف آن است و غارهای کوچک و بزرگ فراوانی در نزدیکی آن وجود دارد. ارتفاع انجدان از سطح دریا دو هزار متر است. این روستا در ۶۴ کیلومتری شمال خمین، ۳۷ کیلومتری شرق اراک و با همین فاصله از غرب محلات قرار گرفته‌است.

انجدان، از روستاهای قدیم اراک و مرکز تجدید حیات فرهنگی و تبلیغی و جایگاه امامان اسماعیلی نزاری پس از سقوط الموت بوده‌است.

روستای تاریخی انجدان اراک

نامگذاری روستای تاریخی انجدان

واژه «انجدان» معرب واژه «انگُدان» می‌باشد. در متون تاریخی از «انکوره» و «انغوزه» نیز نام برده شده‌است. نام این ده برگرفته از نامی گیاه انگدان است.

نام انجدان در منابع قدیمی به صورتهای انکوان و انکدان نیز آمده‌است. چنان‌که از منابع برمی‌آید، استفاده از واژه انجدان پس از اقامت امامان اسماعیلی در این محل رواج یافت.

تاریخ روستای انجدان

از پیشینۀ کهن انجدان تا سدۀ ۸ق/۱۴م آگاهی دقیقی، بجز سنگ قبرهای یافت شده و اطلاعات محلی – در دست نیست. ناحیه‌ای که امروزه انجدان در آن قرار دارد، در سده‌های نخستین اسلامی – احتمالاً – جزو کورۀ دوراخور قم بوده‌است، اما در هیچ‌یک از منابعی که از دوراخور نام برده‌اند، به انجدان یا نامی مشابه آن اشاره نشده‌است.

از سدۀ ۹ق/۱۵م پس از استقرار پایگاه امامان اسماعیلی در انجدان بر اهمیت این محل افزوده شد و پیروان این مذهب از نقاط دور و نزدیک برای دیدار امامان و اعطای نذوراتشان به انجدان می‌آمدند. پس از سقوط قلعۀ الموت توسط هلاکوخان (۶۵۴ق/۱۲۵۶م) گروهی از اسماعیلیان در آذربایجان ساکن شدند و پایگاه امام نزاری به آذربایجان منتقل شد. پس از تقسیم نزاریان به دو شعبۀ محمدشاهی و قاسم‌شاهی، قاسم‌شاهیان تصمیم به تغییر محل سکنای امامشان از آذربایجان گرفتند، زیرا پایگاه آنان در آذربایجان که تحت فرمان حاکمان سنی مذهب قرار داشت، ایمن نبود.

در هنگام امامت مستنصربالله دوم (۸۶۸–۸۸۵ق/۱۴۶۴–۱۴۸۰م)، مشهور به شاه قلندر، سی و دومین رهبر نزاری، پایگاه امامان به انجدان انتقال یافت. انجدان بعد از جستجو و بررسی برای اقامت امامان نزاری انتخاب شد، زیرا دارای شرایط ویژه‌ای بود و به دو شهر کاشان و قم که دارالمؤمنین خوانده می‌شد و به‌طور سنتی از مراکز قدرت شیعیان به‌شمار می‌رفت، نزدیک بود. اسماعیلیان در انجدان دوباره نیرو گرفتند و سازمان جدیدی ایجاد کردند فرستادن داعیان نیز برای تبلیغ به نقاط مختلف آغاز گردید. در این دوره امامان نزاری انجدان دیدگاه‌های خود را تحت پوشش فرقه‌های صوفیه بیان می‌کردند. احیای انجدان، نوزایی دوباره اندیشه و فعالیت‌های تبلیغی اسماعیلیان بود.

آب و هوای خوب و مطبوع روستای انجدان

آب و هوای خوب و مطبوع و وجود چشمه‌سارها، این روستا را به مکانی دلپذیر برای تفریح و استراحت تبدیل کرده است، به‌نحوی که بسیاری از شهرهای اطراف آخر هفته را در این روستای خوش آب و هوا می‌گذرانند.

فاصله انجدان تا شرق اراک ۳۷ کیلومتر است و ۲ هزار متر از سطح دریا ارتفاع دارد. این روستا پس از قرن ۹ قمری خاستگاه نویسنده‌ها و ادیبان زیادی بوده است که تعدادی از آن‌ها از جمله شاه طاهر دکنی، میرزا ابوتراب بیک فرقتی و ملأ داعی انجدانی هستند.

روستای تاریخی و گردشگری انجدان

روستای انجدان جمعیت زیادی ندارد، اما با وجود این جمعیت کم در سراسر روستا حسینیه‌ها و مساجد زیادی دیده می‌شود که نشان می‌دهد فرهنگ و مذهب بین مردم اهمیت زیادی دارد. قدمت تعدادی از این مساجد همچون مسجد جامع به قرن‌های آغازین اسلام بازمی‌گردد و از آثار تاریخی این روستا به‌شمار می‌رود.

از دیگر آثار تاریخی روستای انجدان بقعه‌های زیبای آن است که از میراث ارزشمند به جای مانده دوره صفوی محسوب می‌شود.

غارهای بزرگ و کوچک روستای انجدان

همانطور که گفتیم در روستای انجدان غارهای بزرگ و کوچک زیادی هست که اگرعلاقه به غارنوردی داشته باشید می توانید از آن ها هم دیدن کنید تعدادی از این غارها شامل غار گیوه کش، غار کبوتر، غار آسیلی و غار طاق رجه هستند. در اطراف و داخل این روستا چشمه های زیادی هست که طراوت و شادابی خاص را به باغ ها و کوچه های روستا داده اند. در بسیاری از کوه باغ ها مسیری از جریان آب هست که جذابیت باغ های اطراف را دوچندان کرده اند در محله ی بالای این روستا یک موزه مردم شناسی هست که می توانید برای تماشای اشیای تاریخی و فرهنگی که با سبک زندگی و فرهنگ مردم مرتبطند به این موزه بروید.

روستای تاریخی انجدان با تاریخ کهن

مردم این روستا به زبان فارسی و با گویش خلج حرف می زنند و نشستن پای لهجه ی شیرین آن ها یکی از جذابیت های سفر به این روستا است. بیشتر اهالی روستا کشاورز و دامپروند و محصولاتی مثل گردو، بادام و انگور به عمل می آوردند. صنایع دستی پر رونق این روستا گلیم بافی، قالی بافی و منبت کاری هست که حتی می توانید آن ها را به عنوان سوغات از اهالی روستا خریداری کنید. یکی از آیین های سنتی این روستا چغچغه زنی است که در ایام محرم رواج دارد و حتی در فهرست میراث معنوی کشور هم ثبت شده است. به طور کلی ایام محرم در این روستا بسیار پر شور برگزار می شود و خیلی ها از شهرهای اطراف برای شرکت در مراسم ویژه خوشان را به این روستا می رسانند.

گذر از میانه تاریخ با سفر به روستای انجدان اراک

ویکی پدیا، ایمنا، الی گشت،