اگر فکر می کنید که ستاره ها، با وجود خدمتکاران ۲۴ ساعته ای که به آنها سرویس می دهند، از کثیفی در امان اند و نگران هیچ چیز نیستند، اشتباه کرده اید. برخی از آنها حتی منتظر نمی شوند که خدمه هاشان خانه چندین میلیون دلاری آنها را بشویند، بلکه خودشان دست به کار می شوند.
وسواسی ترین های سینمای هالیوود
وسواسی ترین های سینمای هالیوود | اگر فکر می کنید که ستاره ها، با وجود خدمتکاران ۲۴ ساعته ای
که به آنها سرویس می دهند، از کثیفی در امان اند و نگران هیچ چیز نیستند، اشتباه کرده اید.برخی از
آنها حتی منتظر نمی شوند که خدمه هاشان خانه چندین میلیون دلاری آنها را بشویند، بلکه خودشان دست به کار
می شوند.نام ستاره هایی را که در اینجا برایتان آورد ایم، جزو وسواسی ترین های هالیوود هستند.
کیم کارداشیان
این ستاره ای که در سالهای اخیر تیتر اکثر روزانه ها و مجلات است
نیز وسواس تمییزی دارد.به گفته او: «من هیچوقت به حمام نمی روم اگر لکه ای روی دیوارها یا وان وجود
داشته باشد.من یک کارگر دارم که هفته ای سه بار به خانه ای می آید و همه جا را تمییز
می کند اما باز هم راضی نمی شوم و خودم برای برق انداختن در و دیوار دست به کار می
شوم.»
شارلیز ترون
مشکل وسواس شارلیز ترون کابیت ها و کشوهاست.او از کثیفی هایی که
در معرض دید نیستند، بیزار است.او می گوید: «من از کابیت های بهم ریخته بیزارم.درست است که آنها دیده نمی
شوند اما دلیلی ندارد که مورد توجه قرار نگیرند.در حقیقت، اگر داخل کابیت و کشوها تمییز نباشد، خوابم نمی برد.»
مدونا
مدونا هم در لیست وسواسی ها جای دارد.او حتی یک تیمی را برای تمییزی خانه اش استخدام کرده
تا مبادا حتی تار مویی از موهایش روی زمین بیافتد.البته گویا او در مکان هایی چون کنسرت اش اینگونه نیست
زیرا در چند تا از کنسرت هایش طرافداران او موهای ریخته شده او را جمع کرده و در اینترنت به
حراج گذاشتند.
اسکارلت جوهانسون
خدمه های هتل ها باید عاشق اسکارلت جوهانسون باشند، نه از
این رو که زیبا و هنرمند است، بلکه چون کار آنها را آسان می کند.او می گوید: «وقتی من در
هتل هستم، قبل از آمدن خدمه ها اتاق را کاملا تمییز می کنم.» او حتی لباس های زیادی در خانه
ندارد چون که نمی تواند شلوغی و بی نظمی را تحمل کند.
الک بالدوین
الک بالدوین، یک ستاره وسواسی است.در خانه او همه چیز باید سر جایش باشد.حتی زمانی که یک اشیا کوچک سر
جایش نیست، او عصبی می شود.او می گوید: «زمانی که به خانه می آیم، اول از همه به اطرافم نگاه
می کنم.اگر کتابی جابه جا شده باشد، می پرسم کسی به این کتاب دست زده است؟ من حواسم به همه
چیز است.»