ماجرای رسوایی اخلاقی هاروی واینستین روی پرده سینما می رود!

هاروی واینستین تهیه کننده هالیوود که ماجرای رفتارهای غیراخلاقی اش علنی شده است و بسیاری از زنان هالیوود مورد تعرض وی قرار گرفته اند ، حال سینمای هالیوود می خواهد فیلم رسوایی اخلاقی هاروی واینستین را بسازد .

فیلم رسوایی اخلاقی هاروی واینستین

آناپورنا پیکچرز و کمپانی پلن بی متعلق به برد پیت حقوق ساخت فیلمی بر مبنای گزارش‌های نیویورک تایمز علیه واینستین را خریداری کردند.جودی کانتور و مگان توهی دو گزارشگر نیویورک تایمز هستند که پاییز گذشته رسوایی هاروی واینستین را در قالب گزارش‌هایی علنی ساختند.

آنها با بررسی موارد متعدد آزار جنسی علیه واینستن وارد عمل شدند و با جمع‌آوری مدارک و شواهدی از چند دهه رفتار غیراخلاقی وی، او و کمپانی‌اش را به زیر کشیدند.

این ماجرا موجب شکل گرفتن جنبش «#من‌هم همینطور» هم شد و زنان بیشتری را واداشت تا از تجربیاتشان مبنی بر آزار جنسی در موارد مختلف به ویژه در هالیوود سخن بگویند.

ساخت فیلم رسوایی اخلاقی هاروی واینستین

هنوز نویسنده فیلمنامه یا کارگردانی برای این فیلم انتخاب نشده و تنها حقوق ساخت این فیلم خریداری شده است. در عین حال گفته می‌شود این فیلم به نوعی مشابه «اسپاتلایت» است که یادآور تلاش گزارشگران است نه خود واینستین.

کمپانی پلن بی متعلق به برد پیت و دیدی گاردنر است که فیلم‌های به یاد ماندنی چون «۱۲ سال بردگی» و «مهتاب» ‌را در کارنامه دارد.

دو زن روزنامه‌نگاری که موجب شدند تا روزنامه نیویورک تایمز جایزه پولیتزر امسال را دریافت کند،
چندی پیش اعلام کردند این ماجرا را در قالب کتاب منتشر می‌کنند.

درباره ترس ژولیت بینوش از هاروی واینستن بیشتر بدانید

این هنرپیشه فرانسوی در ابتدا «هاروی واینستن» را «پیچیده» توصیف کرد. شخصی که گاهی اوقات «بخشنده» است و گاهی «دروغگو»؛ می‌تواند به‌راحتی گریه کند و «به‌طرز عجیبی دلسوز» است.

او می‌گوید که همیشه می‌دانسته که «چیز غریبی» در «هاروی واینستین» وجود دارد.

«ژولیت بینوش» در پاسخ به سوال خبرنگار لوموند درباره اینکه «آیا خود او شخصاً مورد آزار جنسی توسط هاروی واینستین قرار گرفته است؟»، گفت:
“به شخصه نه.
اما فکر میکنم بدلیل شرایطی که از کودکی با آن مواجه شدم، احساس خطری (نسبت به او) داشتم.”

این هنرپیشه فرانسوی با اشاره آزار جنسی توسط معلم خود در سن هفت سالگی می‌گوید:
“برای محافظت از خودم شروع کردم به پوشیدن شلوار؛
یکی از دوستانم هم از تجربه خود با من صحبت کرد؛
من البته توانستم همه چیز را به مادرم بگویم و همه چیز سریعاً متوقف شد.”

با پشت سر گذاشتن این تجربیات و شنیدن تجربیات دوستان ژولیت جوان برای خود و دیگران حد و مرزهایی قرار داد و از گفتن «نه» باکی نداشت، شرایط را بسرعت تحلیل می‌کرد تا واکنشی سریع و مناسب داشته باشد.

اما او می‌افزاید:

«متاسفانه همه این حاضر جوابی (واکنش سریع) را ندارند. و برخی شرایط می‌تواند به سرعت وخامت یابد.”

کارگردانان و هنرپیشه‌های مرد قدرت زیادی دارند

«بینوش» در این مصاحبه قدرت را در سینما نکته‌ای کلیدی می‌داند و می‌گوید:
“تهیه کنندگان، کارگردانان و هنرپیشه‌های مرد قدرت زیادی دارند؛ نزدیک شدن به این قدرت کمی شبیه به نزدیک شدن به سیاهچاله‌های فضایی است؛ انرژی بر است و تا حدودی می‌توان به آن نزدیک شد اما باید حد و حدود را رعایت کرد.”

“ژولیت بینوش” که با بازی در فیلمی به با نام «بیمار انگلیسی» به تهیه کنندگی هاروی واینستین در سال ۱۹۹۷ موفق به دریافت جایزه اسکار شد، درباره او می‌گوید:”زمانی که من با هاروی واینستین کار می‌کردم می‌دانستم که او شخصیتی دارد که برای من هیچگاه جالب نخواهد بود؛

یکبار با او در سوئیت شخصی‌اش ناهار خوردم؛
احساس خطر نمی‌کردم اما نمی‌فهمیدم که چرا می‌خواست مرا ببیند.”

این هنرپیشه فرانسوی می افزاید:
“بازیگر مردی بود که نیمه‌های شب به من تلفن می‌زد یا سرزده به خانه من می‌آمد تا اینکه یکبار زمان آرایش و گریم در مقابل گریمورها از او پرسیدم چرا نصفه شب به من زنگ می‌زند و همین باعث شد که او این حرکت را متوقف کند.”

“بینوش” معتقد است که “در چنین شرایطی باید از خود پرسید که من اینجا چکار می‌کنم؟
در این موقعیت؟ و چه چیزی می‌خواهم؟ و سپس به سرعت واکنش نشان داد.”

مهر – تسنیم