آزیتا رضایی در رشته ادبیات فارسی تحصیلکرده و سال‌ها سابقه کار تئاتر کودک را در کارنامه حرفه‌ای‌اش دارد.ظریفیان نیز دامپزشکی خوانده و پس از سال‌ها کار تئاتر سال ۸۷ وارد تلویزیون شده و بازی و اجرای برنامه‌های پرمخاطبی چون «موتور امداد»، «صبح به خیر بچه‌ها» و «یه لقمه خنده» را برعهده گرفته است. این زوج […]
آزیتا رضایی در رشته ادبیات فارسی تحصیلکرده و سال‌ها سابقه کار تئاتر کودک را در کارنامه حرفه‌ای‌اش دارد.ظریفیان نیز دامپزشکی
خوانده و پس از سال‌ها کار تئاتر سال ۸۷ وارد تلویزیون شده و بازی و اجرای برنامه‌های پرمخاطبی چون «موتور
امداد»، «صبح به خیر بچه‌ها» و «یه لقمه خنده» را برعهده گرفته است.
این زوج هنری همچنین اجراهای مشترکی را در برنامه‌های «آبرنگ»، «شکوفه‌های بهاری» ، «بامابیا» و «رستوران کودکان» با یکدیگر داشتهاند
و می‌کوشند خاطراتی خوش، همراه با آموزش را در ذهن کودکان از خود برجای گذارند.
ابتدا بگویید چطور با یکدیگر آشنا شدید؟
خاله رویا : سال ۸۱ قرار بود تئاتر «شهر خوب بچه‌ها» را نویسندگی و کارگردانی کنم و از مجتبی دعوت
کردم در آن کار بازی کند.او هم قبول کرد.بعد کمکم دستیار کارگردان و شاعر کار شد و چند تئاتر با
هم کار کردیم.سال ۸۷ نامزد شدیم و سال ۸۸ هم ازدواج کردیم.
معیارتان برای ازدواج چه چیزهایی بود؟
آزیتا : درستکاری و راستگویی برایم مهم بود نه این که یک شخص بخواهد از خود تصویری دروغین بسازد.
مجتبی : این که بتوانم به او اعتماد کنم و به اصطلاح خیالم از همه نظر راحت باشد.
چه ویژگی خاصی در همسرتان دیدید که با او ازدواج کردید؟
آزیتا : یکرنگی
عمو مهربان: آزیتا صورت معصومی داشت و شخصیتی محکم.در ضمن او خیلی اجتماعی و کاربلد بود.
همسرتان چقدر در پیشرفت شما موثر بوده؟
آزیتا : زیاد.گاهی می‌شود که دوست ندارم کاری را بپذیرم، اما مجتبی اصرار می‌کند و کمکم می‌کند بعد می‌بینم چه
خوب شد که قبول کردم.
مجتبی : خیلی.من تئاتر، فوتبال و درس خواندن را دوست داشتم.همسرم باعث شد تصمیم نهایی را بگیرم و تئاتر را
انتخاب کنم و داشته‌هایش را بی‌منت در اختیار من گذاشت.
در کارها چقدر با هم مشورت می‌کنید؟
آزیتا : زیاد مشورت می‌کنم، اما تصمیم نهایی را خودم می‌گیرم.
مجتبی : چون همکار هستیم، باید مشورت کنیم.ما مکمل هم هستیم ولی حق رای خود را داریم.
دست پخت‌تان چطور است؟
آزیتا : به نظرم بد نیست.(با خنده)
غذای مورد علاقه شما چیست؟
خاله رویا : غذاهای گیاهی و البته هر غذایی که با بادمجان درست
شده باشد.
مجتبی : گراتنی که آزیتا درست کند، خورش بادمجان مامانم و لازانیای خاله مریم را دوست دارم.
چقدر با هم روراست هستید؟
آزیتا : صد درصد.تا به حال سعی کرده‌ایم حتی یک بار هم به یکدیگر دروغ نگوییم.
مجتبی : بالای نود درصد.ما همه چی‌مان رو است.چیز قایمکی نداریم.
چقدر به گذشت و فداکاری در زندگی اعتقاد دارید؟
آزیتا : بدون گذشت که اصلا زندگی امکان‌پذیر نیست.خوب است در قبال اشتباهات همسرمان از جمله طلایی «اشکالی نداره» استفاده
کنیم.
عمو مهربان : به نظر من گذشت کلید خوشبختی است.آدم هر قدر گذشت کند، همان اندازه گذشت می‌بیند، بسیاری مسائل
را که ما بزرگ می‌کنیم، با گذشت حل شدنی است.
اولین هدیه‌ای که از همسرتان گرفتید، چه بود؟
آزیتا : یک سرویس ظرف صنایع دستی با نقاشی روی شیشه.
مجتبی : کتاب شازده کوچولو
اهل قهر کردن هستید؟
آزیتا : نه.توانش را ندارم چون کار سختی است، اما گاهی سرسنگین می‌شوم.
مجتبی : نه به خدا.نمی‌توانم با آزیتا قهر کنم.
فکر می‌کنید چه عواملی باعث موفقیت در زندگی مشترک می‌شود؟
خاله رویا : زن‌ها و مردها اصلا شبیه هم نیستند و دو دنیای کاملا متفاوت دارند، حالا قرار است بیایند
و در کنار هم زندگی کنند و اگر قلق یکدیگر دست‌شان بیاید خوب زندگی می‌کنند.شناخت کلیدهای ورودی مانند احساسات طرف
مقابل، خانواده‌اش، رفتار سنجیده داشتن، بخشنده بودن و درس گرفتن از اشتباهات گذشته عوامل مهمی است.
مجتبی : به نظر من درک متقابل، حمایت خانواده‌ها و کینه‌ای نبودن.
بهترین تفریح شما چیست؟
آزیتا : منچ بازی‌کردن.
مجتبی : با پسرخاله‌هایم پلی‌استیشن و فوتبال بازی کنم.
ارزشمندترین چیزی که در زندگی دارید، چیست؟
آزیتا : همدیگر رو.
عمو مهربان : خانواده‌ام، خواهرانم و خواهر خانمم.
چه آرزویی برای همسرتان دارید؟
آزیتا : شاد بودن.
مجتبی : بتوانیم در کنار هم برای بچه‌ها برنامه‌های خوبی بسازیم که لایق چشم‌های معصوم‌شان باشد.
با مشکلات زندگی چطور کنار می‌آیید؟
آزیتا : کار سختی است، اما با فکر و درایت مشکلات را پشت سر می‌گذاریم.
مجتبی : الان مشکلات اقتصادی بیشتر شده و این مختص یک قشر خاص نیست مال همه مان است، شاید بهتر
باشد صبوری کنیم و کمتر سختگیری کنیم تا راحت تر بگذرد.
رابطه‌تان با کارهای خانه چطور است؟
خاله رویا: اصلا خوب نیست.کار خانه را دوست ندارم، اما انجام می‌دهم.دلم می‌خواهد کسی باشد که کمکم کند.به نظر من
خانه‌داری یک شغل است، اما شغل من نیست.در ضمن از اتوکردن لباس خیلی بدم می‌آید.
مجتبی : فاجعه است.البته گاهی خانه را جارو می‌کنم.
کدام یک از شما بیشتر اهل پول خرج کردن است؟
آزیتا : در امور مربوط به خانه من بیشتر خرج می‌کنم چون درایت اقتصادی بیشتری دارم.مجتبی بیشتر ولخرجی می‌کند از
بس که مهربان است عاشق این است که ببیند کی چی دوست دارد و برود برایش بخرد خیلی هم هله
و هوله می‌خرد.
مجتبی : فکر می‌کنم پنجاه ـ پنجاه خرج می‌کنیم.البته خانم‌ها بهتر مدیریت اقتصادی بلدند.من زیاد حساب جیبم را ندارم.
اوقات فراغت را چه می‌کنید؟
آزیتا : اوقات فراغتی به آن صورت نداریم.اگر وقتی باشد با خانواده‌هایمان می‌گذرانیم، تئاتر می‌رویم.من عاشق خواهرزاده‌ام هستم و بیشتر
با او بازی می‌کنم.
عمو مهربان: من عضو تیم فوتبال هنرمندان هستم.با بچه‌ها به نفع خیریه بازی برگزار می‌کنیم.
چه پستی دارید؟
مجتبی : فوروارد و هافبک وسط.
اهل مطالعه هستید؟
آزیتا : مطالعه را خیلی دوست دارم.بیشتر در زمینه شعر و ادبیات و روانشناسی کودک مطالعه دارم.
مجتبی : مطالعه تخصصی کم دارم، اما به شعر طنز و کتاب کودک علاقه‌مندم.
بزرگ‌ترین آرزوی شما چیست؟
آزیتا : رسیدن به یقین و فرزانگی.دوست دارم به مرتبه‌ای برسم که با خودم، خدا و جهان پیرامونم در صلح
و آشتی کامل باشم.
مجتبی : همیشه شاد و سالم زندگی کنم.
یک جمله یادگاری به ما بدهید .
خاله رویا : زندگی بدون شادی ارزشی ندارد.شاد باش و شادی‌ها را تقسیم کن.
عمو مهربان : شاد بودن هنر است/ شاد کردن هنری والاتر/ لیک هرگز مپسندم به خویش/ که چو یک شکلک
بی‌جان شب و روز/ بی‌خبر از همه خندان باشم / بی‌غمی عیب بزرگی ست که دور از ما باد.
روزگارنو
