اینستاگرام هنرمندان امروز ۲۳ آبان در دومین سال درگذشت مرتضی پاشایی با خاطراتی از این هنرمند محبوب به روز شد.
مرتضی پاشایی
عماد طالب زاده نوشت:
یه وقتایی یه آدمایی پا به این دنیا می زارن که حتی بعد از
رفتنشون بازم می شه حسشون کرد..
چون خودشونن …
فِیک نیستن ، مصنوعی نیستن …
مرتضی از همون دسته آدما بود …
مغرور نشد ، جوگیر نشد ، به جرأت می تونم بگم جزء معدود همکارایی بود که واقعا خود خود واقعیش
بود …
هنرمند بود، خاکی بود ، و خیلی چیزای دیگه …
هنوز وقتی هر جا صحبتش می شه همه رو لباشون یه خنده می یاد و با انرژی مثبت ازش حرف
می زنن ….
اینا یعنی عشق ، اینا یعنی موفقیت …
روحت شاد رفیق
محمد علیزاده نوشت:
یادمه اینجا جفتمون سردمون بود پسر.نمیدونم ابان ماه بود یا اذر ولی مثل بید
میلرزیدیم و نمیتونستیمم بریم.یعنی نمیتونستیم چون جلوی رفقامون خیلی زشت میشد.
من غر میزدمو تو هی غر نمیزدی فقط میخندیدی و منم از دیوونه بازیات حرصم گرفته بود.
ولی پسر یکسال بعد نمیدونستم نه خنده ای هست نه دیوونه بازیای تو نه حرص خورده من و نه……….
چی بهت بگم رفیق اصلا هیچی ندارم که بهت بگم فقط بابت عاشقانه های ماندگارت همیشه بهت افتخار کردم یعنی
همه به تو افتخار میکنن مرتضی همه
امید جهان نوشت:
سلام.
این اخرین عکسی بود که با هم گرفتیم روحت شاد باشه رفیقم …
۲ سال گذشت و فردا باز مردم میایند به دیدارت و تو واسه همه مردم و طرفداران بی شمارت زنده
خواهی بود …
ماهایا پطروسیان نوشت:
امروز، ۲۳ آبان ماه، دوّمین سالگرد درگذشت هنرمند جوان پاپ ایران، مرتضی پاشایی است.
« در مورد تو بسیاری چیزها که باید گفته می شد، برای مردم و برای بعدها ، هنوز ناگفته و
ناقص مانده است، و بسیاری مطالب که شایستگی بازگویی نداشتند، بسیار گفته شد و بسیار هم پر رنگ شد…..
، اینها نشانه بی ذوقی وبی هنری دیگران بود، و ارتباطی با تو نداشته و ندارد….، ترجیح میدهم به جای هر چیزی راجع به این عکس که برایم بسیار پر مفهوم است بنویسم،
عکسی که تو در آن در اوجِ جوانی و صِحّت و سلامتی، شَمایلَت با یک هنرمند پاپ مُنطبق است،
امّا در
عینِ حال خاص و تازه هم هست.
تو در جایی ایستاده ای مابینِ نشانه های شهری، ساختمان های بِتونیِ سرد و بی روح و زمینی بایِر و
خالی و نا کجا آبادی،محکّم و استوار ودر عین حال لطیف و ملایم،….نورٍ طلاییِ غروب بر روی موهای پُر و سلامتت پرتویی نرم افکنده و زیبایی رؤیایی امّا گذرا و کوتاه مدّت
آفریده، مثل حضور گرم و زیبای خودت که همچون لحظاتِ دَمِ غروب آفتاب، درخششی بیاد ماندنی و تأثیر گذار، امّا
دست نیافتنی وفَرّار داشته و دارد.
برای کسانی که دوستدارت بوده و هستند، اینگونه رفتنت همواره اندوهبار و فراموش نشدنی خواهد ماند،،….
و امّا برای تو…..
،برای تو این ماندگاریِ زیبا و غِبطه برانگیز مبارک باشد……….تو همچنان ایستاده ای……
در جایی……
۱۳۹۵/۸/۲۳
جام جم
