علیرضا داودنژاد در نامه‌ای به مسعود کیمیایی از تاثیری که او و هم نسلانش بر سینمای ایران و ثاثیری که بر جوانان فیلمساز امروز گذاشته است، گفت.
علیرضا داودنژاد و نامه‌ای به مسعود کیمیایی
علیرضا داودنژاد و نامه‌ای به مسعود کیمیایی | علیرضا داودنژاد کارگردان سینما که در جشنواره فیلم فجر امسال
با فیلم « فراری » حضور داشت، نامه ای خطاب به مسعود کیمیایی نوشت.
مسعود کیمیایی
علیرضا داودنژاد و نامه‌ای به مسعود کیمیایی / متن نامه داودنژاد به این شرح است: «استاد تاریخ ساز
سینماى ایران مسعود کیمیایى عزیز با سلام و احترام یادم نمى‌رود آن دورانى که براى عاشقان سینما سال به
سالش با انتظار براى اکران شدن فیلمى از شما سر مى‌رسید و مى‌گذشت.
انتظار و فیلم‌هایى که سینماى رو به قهقراى ایران را که با سانسور از زندگى ایرانى دور مى‌افتاد و با
هجوم فیلم خارجى به انفعال و تقلید و کپى‌بردارى کشانده مى‌شد، توان و آبرو و اعتبار مى‌داد و آن را
به عرصه‌اى براى حضور نسل تازه‌اى بدل مى‌کرد که قرار بود راهبردى‌ترین زبان و بیان جهان معاصر را باز بشناسد
و با اعتماد به نفس و احساس سربلندى به تجربه سینمانویسى و فیلم سازى بومى و ملى روى بیاورد.
راهى که شما و فیلمسازان بزرگ و تاریخ ساز دیگرى چون داریوش مهرجویى، على حاتمى، ناصر تقوایى، بهرام بیضایى، پرویز
کیمیاوى، امیرنادرى، سهراب شهیدثالث، عباس کیارستمى و…
براى منظومه هنرى و رسانه‌اى این مرز و بوم باز و هموار کردید و با انقلاب و غلبه بر سلطه
فیلم خارجى به ورود موج عظیمى از نیروهاى ذوقى و تخصصى و خلاق تازه به سینماى ایران منجر شد و
آوازه رهروان آن در همه گوشه و کنار دنیا طنین انداخت، متاسفانه سال‌هاست که بار دیگر در معرض تهاجم و
ویرانگرى گرایش‌هایى قرار گرفته که منافع مالى و سیاسى خود را نه در حفظ و رونق و اعتلاء سینما و
منظومه هنرى و رسانه‌اى ایران عزیز که در ضعف و فتور و سستى آن درمقابل حریفان و رقیبان منطقه‌اى و
بین‌المللى مى‌بینند.
علیرضا داودنژاد
هجوم انواع سانسور، باز شدن دست بازار سیاه سرقت و قاچاق فیلم، بى‌اعتنایى تلویزیون به معرفى و تبلیغ و خرید
فیلم ایرانى، نمایش‌هاى غیرقانونى حتى در نهادهاى تحت نظارت دولت مثل شبکه‌هاى حمل و نقل و بیمارستان‌ها و هتل‌ها، دانلودهاى
غیرمجاز توسط سایت‌هاى فروش پهناى باند داخلى، تاراج فیلم‌ها و مخاطبان داخلى توسط ماهواره‌ها، عاجز کردن صاحبان آثار از دسترسى
به تبلیغات فراگیر محیطى و شهرى و حتى ممانعت از برقرارى نظارت موثر صنفى بر گیشه‌ها و سالن‌هاى موجود نمایش
فیلم درکشور از جمله روش‌هایى است که به کار گرفته مى‌شود تا در یک کلام با نا امن شدن بازار
سینما امکان دریافت سفارش و سرمایه از مردم براى تولید کننده داخلى سخت و ناممکن شود.
چرا که فقط در چنین شرایطى مى‌توان از یک سو سینماگر و فیلمساز داخلى را به نفس تنگى و انفعال
و سفارش پذیرى کشاند و از سوى دیگر مخاطبان انبوه ده‌ها ملیونى را به تماشاگران انحصارى ماهواره‌ها و مشتریان هر
روزه بازار سیاه نمایش خانگى بدل کرد.
علیرضا داودنژاد
استاد عزیز و خاطره انگیز سینماى ایران پیداست که آثار چنین اوضاع و احوالى هر روز بیشتر از روز پیش
دامان فیلمسازان مستقل این سرزمین را مى‌گیرد و به یارى کسانى مى‌آید که دانسته و ندانسته به فضاى سرکوب و
تبعیض و توهین و تحقیر و نفى و طرد و انکار و منزوى سازى آنان دامن مى‌زنند اما مى‌خواهم براى
شما مژده‌اى را که خود نیز شاهد آن هستید تکرار کنم که نسلى پرشُمار و تازه از فیلمسازان جوان و
کار آزموده و خوش قریحه و خلاق ایرانى از راه مى‌رسند که با ظهور فناورى‌هاى تازه و خارج شدن ابزار
تولید و نمایش فیلم از انحصارهاى سیاسى و مالى فردایى پُر امید را براى سینماى ایران مى‌سازند و پرچمى را
که شما و هم نسلان کم نظیرتان براى سینماى ایران برافراشتید در اهتزاز نگاه خواهند داشت.
شاگرد و دوستدار همیشگى شما» خبرآنلاین
