شیشه مرگبار

جام جم آنلاین: متامفتامین که به زبان عامیانه کریستال یا شیشه نامیده می‌شود یک ماده قدرتمند، اعتیادآور، مخدر محرک و به شکل ترکیبی و مصنوعی است. کریستال به شکل بزرگ و شفاف و مانند کریستال‌های واقعی و به رنگ‌های صورتی، آبی و سبز یافت می‌شود. این ماده برای اولین بار در سال ۱۹۱۹ توسط شیمیدانی به‌نام اوگاتا در ژاپن ساخته شد.
علائم مصرف
شیشه محرک بسیار قوی است که فعالیت‌های مرکزی سیستم عصبی را سرعت می‌دهد. این ماده بسیار اعتیادآور و نسبت به آمفتامین‌های دیگر از نظر اجتماعی، عاطفی، روانی و حتی تحرکی آسیب بیشتری به فرد وارد می‌کند.

تاثیرات فیزیکی ناشی از مصرف شیشه شامل: خشکی دهان، افزایش سرعت تنفس، سردردهای طاقت‌فرسا، حالت تهوع، تعرق بیش از اندازه بدن، سرگیجه، بالارفتن فشارخون، بالارفتن حرارت بدن، تپش قلب، خشکی، سوزش و ترک لب‌ها، بزرگ شدن مردمک چشم، سیاهی رفتن چشم، لرزش دست‌ها و انگشتان می‌شود. مصرف شیشه روی رفتار شخص نیز تاثیر می‌گذارد: افزایش حرکت‌های فیزیکی، نوعی حالت سرخوشی، ناآرامی، اضطراب و دلواپسی، پرخاشگری، خشونت و رفتار خصمانه، بی‌خوابی شدید، حمله‌های ناگهانی، هراس و اضطراب پارانویا (جنون سوءظن) همراه با توهم، نشاط و دلخوشی بیش از حد، پرچانگی، تکرار حرف‌ها و کارهای ساده، تغییر ناگهانی در رفتار و گفتار و اختلال در درک، اختلال و بی‌نظمی در وظایف کلیه و ریه، بی‌اشتهایی و در نتیجه سوءتغذیه و کم‌وزنی مفرط از عوارض رفتاری این ماده مهلک است. پس از مصرف شیشه، رانندگی کردن بسیار خطرناک است، رانندگانی که تحت نفوذ و تاثیر این ماده هستند بیشتر مایل هستند که ریسک کنند. وقتی تاثیر این مخدر بتدریج از بین می‌رود فرد دچار خستگی و گرفتگی شدید می‌شود که این احتمال خطر را در رانندگی زیاد می‌کند.استفاده از میزان بالای شیشه می‌تواند موجب آسیب مهلک در رگ‌های مغزی و در نهایت مرگ شود. همچنین عوارض قلبی، حمله قلبی و نارسایی قلب به دلیل استعمال زیاد نیز مشاهده شده است.

برای ترک

همانند بقیه انواع موادمخدر برای درمان عوارض اعتیاد به شیشه براساس مدت و نوع و روش مصرف ممکن است که فرد نیاز به درمان دارویی به شکل بستری شدن یا سرپایی داشته باشد.

بعد از درمان اختلالات روانپزشکی بیمار باید به وسیله روانپزشک مورد بررسی و درمان قرار گیرد و به دنبال آن یا همزمان آموزش خانواده، آموزش مهارت‌های بهبود اولیه و پیشگیری از بازگشت و رفتار درمانی برنامه‌ریزی شود.

با قطع مصرف شیشه فرد دچار علائمی مانند: افسردگی، عصبانیت، خونسردی و بی‌علاقگی، خواب طولانی، به هم ریختگی روحی، کم‌آوردن انرژی، سراسیمگی، توانایی محدود در دستیابی به لذت‌ها و اضطراب می‌شود که این علائم به مرور زمان برطرف خواهند شد.

همچنین ممکن است فرد دچار نوعی ناتوانی و درماندگی و اختلال در الگوی خواب و کابوس‌های شبانه شود، البته با مراجعه به پزشک می‌توان به مرور زمان بر این حالات غلبه کرد.