یکی از راه های تقرب الهی خواندن دعا است و در ادیان مختلف به اشکال مختلف مردم دعا می کنند. دعا کردن از جمله مواردی است که افراد را به خدا نزدیک میکند و اذکار و راه های زیادی وجود دارد که فرد میتواند به مرحله مستجاب الدعوه برسد.
خیلی از افراد به دنبال این هستند که به مرحله ی مستجاب الدعوه شدن برسند. برای رسیدن به این مرحله, راه های بسیاری وجود دارد که انها را برای شما بیان کرده ایم. حتی در قران هم امده است که کسانیکه که به مرحله ی اخلاص برسند قطعا مستجاب الدعوه می شوند. شما میتوانید مطالب ما را دنبال کنید تا راه های رسیدن به این مرحله را بدانید. افراد مستجاب الدعوه را در نیک صالحی ببینید.
افراد مستجاب الدعوه
دنیا دارالاسباب است و امور در آن براساس اسباب عادی جریان مییابد.اما این بدان معنا نیست که ما نتوانیم از اسباب و وسایل غیرعادی برای رسیدن به خواستههایمان و انجام امورمانبهره گیریم.گاه دوست داریم طی الارضی داشته باشیم تا از حال به گذشته و آینده برویم و طی الزمان داشته باشیمو حتی به جهانهای دیگر سیر و سفر کنیم.هر کسی این علاقه را در ذات خویش مییابد، ولی میگوید مگر میشود ما هم مثلا مستجابالدعوه باشیم یا دارای قدرتهایی چون طیالارض و طی الزمان باشیم؟ نویسنده در این مطلب براساس آموزههای قرآنی بر آن است تا راهکار استجابتدعاها و امکان تحقق آن را برای همگان بیان کند.
* * * وسایل و اسباب عادی و غیرعادی براساس آموزههای قرآنی، دنیا دارالاسباب است.در روایات معتبر این معنا آمده است که: ابی الله ان یجری الامور الا باسبابها، خداوند ابا دارد از اینکه
امور عالم را به غیر از مسیر اسبابش به جریان بیندازد.(اصول کافی، ج۱، ص ۲۵۹، و نیز بحارالانوار، ج ۲، ص ۹۰، باب ۱۴، حدیث ۱۴ و ۱۵ و همان،ص ۱۶۸، باب ۲۲، حدیث ۱) این بدان معناست که جهان براساس نظام علی و معلولی یعنی اسباب و مسببات اداره میشود و به سبب آن که سنت و قانون الهی است، هرگز نمیتوان بیرون از دایره نظام علی ومعلولی عمل کرد، زیرا سنتهای الهی غیرقابل تغییر و تبدیل هستند و خداوند به صراحت بر این مطلب تاکید کردهو فرموده است: فلن تجد لسنه الله تبدیلا و لن تجد لسنه الله تحویلا، هرگز در سنت خداوند تبدیل نمییابی
و هرگز در سنت خداوند تحویلی نمییابی.
علمای مستجاب الدعوه
(فاطر، آیه ۴۳) براساس اصل عدم تبدیل و تغییر در سنتها و قوانین الهی، علامه طباطبایی معجزه را براساس همین سنت در چارچوب نظام علی و معلولی تعریف و تبیین میکند؛ زیرا نظام علی و معلولی به عنوان سنت الهی استثنا بردار نیست و معجزه هم واقعیتی است که هیچ گونه منافاتی با قانون علیت ندارد، زیرا براساس قانون علیت،هر معلولی علتی میخواهد که قادر متیقن، آن علت فاعلی است و این قانون به هیچ وجه قابل نقض نیست،چون یک معنی بدیهی است که اگر چیزی وجودش از خودش نیست، ناچار از غیر است.در حقیقت آن غیر است که باید وجود به این معلول افاضه نماید.
ولی قانون علیت معنایش آن نیست که معلولها همیشه از عوامل عادی شناخته شده، صادر میشوند، بلکه این قانون همیناندازه اقتضا میکند که ما برای هر معلولی، عللی قائل شویم که البته علت میتواند غیر از علل شناخته شده عادی باشد.استاد علامه طباطبایی در این باره میفرمایند: قرآن قانون علیت عامه را تصدیق مینماید و اصل معجزات از اموری است
که حتما جریان عادی طبیعت هم آن را انکار نمیکند، مثلا زنده شدن مرده یا تبدیل صورت به صورت دیگرو تبدیل راحتی به بلا و بلا به راحتی، که مرتبا در عالم طبیعت صورت میگیرد.
فرقی که میان معجزه و وضع عادی طبیعت وجود دارد، در این است که امور عادی، معلول اسباب مخصوص ودر شرایط خاصی صورت میگیرد، ولی در معجزه اسباب عادی دیده نمیشود،مثلا از نظر جریان طبیعی مانعی ندارد که عصاتبدیل به اژدها شود، ولی نیاز به سلسله طولانی از علل دارد و به تدریج صورت میگیرد، ولی در معجزه تحقق مقتضیات و علل طولی طولانی، به شکل آنی و فوری است و توسط علل غیبی به وجود میآید واراده و خواست خداوند، تمام آن علتها را در آن واحد به کار میاندازد.
(طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، ترجمه آیتالله مکارم شیرازی، ج ۱، ص ۹۲؛ جوادی آملی، عبدالله، قرآن در قرآن (تفسیر موضوعی)، قم،نشر اسراء، چاپ دوم، ۱۳۷۸ ش، ص ۹۱) به هر حال، دنیا دارالاسباب است و خداوند در آیات بسیار این معنا را گزارش و تعلیل و اثبات کرده است.از این رو فرمان میدهد برای انجام هر کاری در پی اسباب و علل آن باشید: فابتغوا الیه الوسیله؛ بهسوی خداوند وسیله بجویید.
(مائده، آیه ۳۵) این بدان معناست که انسانی برای هر کاری میبایست در اندیشه وسیله و اسباب آن باشد حتیاگر مقصد و مقصود، خداوند باشد، باید از وسائلی مرتبط با این هدف از جمله تقوا و عبادت و اطاعت و مانند آن بهره جست که در همین آیه و آیات دیگر به آنها اشاره شده است.از نظر قرآن حتی انجام کارهای به ظاهر محال و غیرممکن و یا غیرعادی نیازمند به دست آوردن وسائل واسباب مناسب با آن است.
دعا کردن
لذا درباره عبور از جهان و عوامل دیگر هستی و یا عبور از آسمان دنیا به آسمانهای دیگر، از انسانهامیخواهد تا سبب سلطه بر ماده را بیابند تا با قدرت سلطه، از این منافذ آسمانی به جهانهای دیگر عبور کنند.خداوند به صراحت و روشنی بر نقش اسباب غیرعادی و معمولی اشاره داشته و میفرماید: یا معشر الجن والانس اناستطعتم ان تنفذوا من اقطار السماوات والارض فانفذوا لاتنفذون الا بسلطان؛ ای گروه جنیان و انسیان، اگر میتوانید از کرانههایآسمانها و زمین به بیرون رخنه کنید، پس رخنه کنید.
ولی جز با به دست آوردن تسلطی رخنه نمیکنید.(الرحمن، آیه ۳۳) اقطار، کرانههای آسمان و زمین است که از آن به منافذ عبور نیز یاد میشود؛ چنان کهمراد از سلطان در آیه، قدرت وجودی است.البته سلطان به معنای برهان و حجت و ملک نیز آمده است.(نگاه کنید، تفسیر المیزان، ذیل آیه) این بدان معناست که انسانها و جنیان اگر بخواهند از عالمی به عالمی دیگر
بروند، باید از قدرت وجودی برخوردار باشند که در حالت عادی از آن بیبهره هستند، مگر آنکه آن را به فعلیت درآورند.
فعلیت بخشی به این قدرت درونی است که آدمی را قادر به عبور از منافذ و اقطار آسمانها و زمینمیکند و قدرت طی الارض و طیالزمان میبخشد.براساس آموزههای اسلامی، جنیان چون از انرژی و آتش ساخته شدهاند، دارای جنس لطیفی هستند.همین ویژگی به آنان کمک میکند تا به سادگی بتوانند از چشم انسانها نهان شوند (اعراف، آیه ۱۲۷) و یادارای سرعت انتقال از جایی به جای دیگر باشند (نمل، آیه ۳۹) یا با همان سرعت، اشیایی را جابهجا کنند(همان) چنان که میتوانند برای جاسوسی به عوالم برتر بالا روند و از ارتباط دو جهان ملک و ملکوت برایسوءاستفاده اطلاعاتی را کسب کنند.
کیهان