پیامبر اعظم اسلام در ماه هاى مبارک رمضان عاشقانه تر به درگاه خدا عبادت مى کرد. سیره پیامبر در این ماه را در ادامه می خوانید.
حضرت محمد (ص) پیامبر دین مبین اسلام می باشد. پیامبر گرامی اسلامی با شیوه زندگی خود درس زندگی کردن را به پیروان مسلمان خود آموخت. پیامبر اکرم با شروع ماه مبارک رمضان رنگ چهره اش تغییر می کرد ، عبادت و نماز خواندنش زیاد می شد و به درگاه خدا بسیار تضرع می کرد. برای خواندن مطلبی در رابطه با سیره پیامبر گرامی اسلام در ماه مبارک رمضان با نیک صالحی همراه باشید.
سیره پیامبر (ص) در ماه رمضان
عارفان، مشتاق زمزمه و گفتوگو با محبوبند.
چه کسى از پیامبر خدا (ص) عارفتر و عاشقتر به پروردگار بود؟
نشانه این اشتیاق، در چشم دوختن به وقت
نماز و حالت انتظار براى وقت اذان و تغییر رنگ رخسار در ماه مبارک رمضان هویدا بود.
سید بن طاووس در کتاب «اقبال» از جزء دوم تاریخ نیشابورى روایتى نقل میکند که زمانی ماه مبارک رمضان فرا
مىرسید، رنگ رخسار رسول خدا (ص) تغییر مىکرد، و نماز خواندنش زیاد مىشد، و در دعا و درخواست از حق
تعالى بسیار زارى و تضرع مىکرد و از خدا ترسان بود.
به نقل شهید ثانى، پیامبر اکرم (ص) براى وقت نماز انتظار مىکشید و شوقش براى عبادت افزون مىشد و چشم
به راه رسیدن وقت نماز بود.
نماز و عبادت را بسیار دوست مىداشت و مىفرمود: «جُعِلَ قُرِّهُ عَینى فى الصّلاهِ و الصَّومِ».
روشنایى چشم من در نماز و روزه قرار داده شده است.
بنابراین پیامبر (ص) در ماههاى رمضان عاشقانهتر عبادت مىکرد.
دستور مىداد براى او خیمهاى در مسجد مىزدند، از زنان فاصله مىگرفت، رختخوابش را جمع مىکرد و خود را فارغ
و خالص براى اعتکاف و عبادت مىساخت.
به ابوذر غفارى مىفرمود: اى ابوذر! خداوند نماز را محبوب من ساخته است همچنان که غذا را محبوب گرسنه و
آب را محبوب تشنه قرار داده است، گرسنه هر گاه طعام بخورد سیر مىشود و تشنه با خوردن آب سیراب
میشود، ولى من از نماز سیر نمىشوم: «…
وَاَنا لااَشْبَعُ مِنَ الصّلاهِ»
سیره پیامبر گرامی اسلام در ماه رمضان
در کتاب «دعائم» از امیرالمؤمنین على (ع) روایت شده است: رسول خدا دهه آخر ماه مبارک
رمضان رختخواب خود را جمع مىکرد، و کمرش را براى عبادت محکم مىبست.
و چون شب بیست و سوم فرا مىرسید، أهل بیت خود را بیدار نگه مىداشت.
و به صورت هر کدام که خواب بر او غلبه میکرد آب مىزد که خوابش نگیرد.
همین طور حضرت زهرا (س)، هیچ یک از أهل خانه خود را نمىگذاشت که در آن شب بخوابند، و براى
این که خوابشان نبرد، غذاى کمترى به آنان مىداد و از روز، خود را براى شب زنده دارى آماده مىکرد
و مىفرمود: محروم کسى است که از خیر این شب بى بهره بماند.
در کتاب «فقیه» روایت شده است: رسول خدا وقتى که ماه رمضان فرا مىرسید، تمامى اسیران را، آزاد مىکرد و
به هر سائلى چیزى مىداد.
در کتاب کشف الاسرار آمده است: مصطفى (ص) گفت: «من صام رمضان و قامه ایمانا و احتسابا غفر له
ما تقدّم من ذنبه»؛ هر که ماه رمضان روزه دارد و اندر شب وى قیام آرد، چنان که روزه
فریضه داند و قیام سنّت، خداى عز و جل گناه گذشته وى بیامرزد .
خوب است بدانید : سیره پیامبر در اعتکاف دهه آخر ماه رمضان
اعتکاف به معنای خود را باز داشتن، در جایی ماندن، گوشه نشینی برای عبادت و … آمده
است و در شرع مقدس عبارت است از ماندن در مسجد به قصد بندگی خدا و عبادت.
اعتکاف، وسیله ارتباط و انس با خالق جهان است. اعتکاف، انقطاع از غیر به سوی
خداست. اعتکاف، مجالی برای انس با خداست و مقدمه شهود رب و وصول به محضر
لاهوتی اوست.
براساس بیان قرآن کریم، اعتکاف عملی بوده که در شریعت حضرت ابراهیم(ع) از مناسک و عبادتهای الهی به شمار می رفته و پیروان ایشان به این عمل می پرداختند. حضرت سلیمان(ع) نیز در بیت المقدس اعتکاف می کرد و آب و خوراک برای آن حضرت فراهم می شد و او در آنجا به عبادت می پرداخت. حضرت موسی(ع) با وجود مسئولیت سنگین رهبری و هدایت امت، برای مدت زمانی آنان را ترک کرد و برای خلوت با خدا به خلوت گاه کوه طور شتافت. حضرت زکریا(ع) از کسانی بود که سرپرستی معتکفان در بیت المقدس را به عهده داشت و از جمله کسانی را که در امر اعتکاف سرپرستی می کرد، حضرت مریم(س) بود.
سیره پیامبر اکرم در مورد اعتکاف ماه رمضان
پیامبر اکرم(ص) نیز مانند اجداد خود بر دین حضرت ابراهیم(ع) بود و عبادات متداول آن دین از جمله اعتکاف را بر پا می داشت. محل اعتکاف پیامبر، غار حرا بود. پیامبر(ص) پس از بعثت و هجرت به مدینه در مسجدالنبی معتکف می شد و با خدای یگانه خلوت می کرد.
پیامبر اکرم(ص) در کنار دیگر عبادتها، به اعتکاف توجه ویژه ای داشت. آن حضرت برای انجام این مهم، بر اعتکاف ماه رمضان، به ویژه دهه آخر آن اهتمام می ورزید و آن را با دو حج و دو عمره برابر می دانست.
پیامبر(ص) ابتدا دهه اولِ ماه رمضان، سپس دهه دوم و در نهایت، دهه سوم این ماه را برای انجام اعتکاف برگزید و پس از آن، تا آخر عمر، بر اعتکاف در دهه آخر ماه رمضان مداومت داشت، چون دهه آخر ماه رمضان فرا می رسید، پیامبر رخت خواب خویش را جمع می کرد و خود را کاملاً آماده عبادت می ساخت و در زیر سایبانی که برای ایشان فراهم می شد، عبادت می کرد.
پیامبر اعظم(ص) می فرمایند: «هر کس در ماه رمضان ۱۰ روز معتکف شود، ارزش آن معادل دو حج و دو عمره است». امام خمینی(ره) می فرماید: «با فضیلت ترین اوقات اعتکاف ماه رمضان است و برترین ایام ماه رمضان، دهه آخر آن است».
فارس و خبرگزاری مهر