یکی از عوامل نقصان و کاهش روزی، اجیر شدن برای دیگران است: عمار ساباطی میگوید: به امام صادق (ع) عرض کردم: «مردی تجارت میکند و اگر خود اجیر دیگران شود سهمی از تجارت به او میدهند»، امام(ع) فرمود: «خود را اجیر نکنید و روزی را از خدا خواسته و خود تجارت کنید، زیرا اگر کسی اجیر دیگران شود [درِ افزایش] روزی را بر خود بسته است».
بهتر است در هر صورت به یاد خدا باشیم و کوچکترین و بزرگترین حاجت خود را از خدا
طلب کنیم.هنگامی که گرفتار هستید خدارا بخوانید ،هنگامی که روزی تان کم است
وسعت روزی تان را از خدا بخواهید.در قسمت زیر دعای زیاد شدن رزق و روزی را
قرار داده ایم.می توانید برای آشنایی با متن و فضایل دعای رزق و روزی ما را در سایت
نیک صالحی دنبال کنید.
دعای زیاد شدن رزق و روزی
زید شحّام از امام باقر علیه السلام نقل کرده است که آن حضرت فرمودند:
برای طلب رزق در نمازهای واجب در سجده این دعا را بخوان:
«یا خیر المسئوولین و یا خیر
المعطین ارزقنی وارزق عیالی من فضلک الواسع فانّک ذوالفضل العظیم».(۱)
مرحوم کلینی دعای دیگری را در اصول کافی برای جلب
روزی پس از دعای مذکور روایت کرده اند که بعد از خواندن نماز شب در سجده خوانده
می شود.
****
به عقیده برخی از افراد، مؤثرترین و مهم ترین دعایی که برای جلب رزق و ادای قرض وارد
شده دعا و استغفاری است که حضرت امام رضا علیه السلام آن را از جدّ بزرگوارشان حضرت
اباعبدالله الحسین علیه
السلام از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام نقل کرده اند و حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام
آن را به مرد عربی که
عیال وار و بی بهره از مال دنیا بود تعلیم نمودند.این دعا و استغفار، بسیار مجرّب است و افراد
زیادی آن را مکرّر خوانده اند.
دعای زیاد شدن رزق و روزی از پیامبر
بیش تر بدانید : تاثیر درآمد حرام در رزق و روزی
علت اینکه «فعل» شخص به «اکل» و خوردن مستند میشود آن است که خوردن اظهر منافع
است، و الا مراد مطلق تصرف است.
نکتهای که نباید از آن غفلت کرد، سخنی است که ابنخلدون در مقدمه خود در تعریف «رزق»
بیان کرده است.
وی میگوید: «اگر نفع حاصل از کار و اکتساب به خود آدمی برگردد و آن را در راه مصالح و
احتیاجاتش مصرف کند، «رزق» (روزی) گفته میشود.
پیامبراکرم(ص) فرموده است: «فَإِنَّهُ لَیْسَ لَکَ مِنْ مَالِکَ إِلا مَا أَکَلْتَ فَأَفْنَیْتَ، أَوْ لَبِسْتَ فَأَبْلَیْتَ،
أو تصَدَّقْتَ فأمْضَیْتَ؛ از مال تو چیزی از آن توست که خوردی و از بین رفت، یا پوشیدی و کهنه
شد، یا در راه خدا مصرف کردی و آن را باقی گذاشتی.» و اگر از آن منافعی که به دست آورده
است، در راه احتیاجاتش بهرهبرداری نکرد، آن منافع و اموال برای مالکش «روزی» نامیده نمیشود،
بلکه اندوختهای است که به دست آورده است؛ مانند مال به ارث مانده که برای متوفی روزی نیست،
ولی اندوخته او است، زیرا متوفی نمیتواند از آن مال بهرهمند شود و هنگامی که وارث از آن مال
برخوردار شود «رزق» نامیده میشود
تبیان و باشگاه خبرنگاران