امام حسن علیه‌السلام دومین امام شیعیان، در پانزدهم ماه مبارک رمضان سال سوم هجری در مدینه منوره دیده به جهان گشود. در نیمه ماه رمضان سوم هجری، اولین فرزند علی علیه‌السلام و فاطمه سلام الله علیها به دنیا آمد. با ما همراه باشید.
ولادت امام حسن ماه رمضان روز ۱۵ رمضان سال سوم هجری قمری مصادف است با تولد ایشان دومین پیشوای مسلمین جهان است. امام حسن مجتبی علیه السلام امام دوم بود. او و برادرش امام حسین (ع) دو پسر امیرالمؤمنین علی (ع) و حضرت فاطمه (س) دختر پیامبر(ص) بودند. با ما همراه باشید.
ولادت امام حسن در ماه رمضان
ولادت امام حسن مجتبی (ع)، روز ۱۵ رمضان سال سوم هجری قمری مصادف است با تولد ایشان دومین پیشوای مسلمین جهان امام حسن مجتبی (ع) است. آن امام کریم اهل بیت، التیام بخش دل‌های مجروح، مأمن افراد نیازمند و فقیر و در عین حال چشمه امیدی برای اشخاص گرفتار محسوب می‌شدند. حتی قبل از آنکه اشخاص دردمند و محتاج از ایشان درخواست یاری و کمک کنند، آن حضرت تمایل نداشتند که در اثر این اظهار نیاز خجل و شرمسار شوند، لذا پیشاپیش نیاز آنها را فراهم نموده و در اختیارشان قرار می‌دادند.
سالروز ولادت امام حسن مجتبیزندگینامه امام حسن مجتبی (ع)
امام حسن مجتبی (ع) به عنوان اولین ثمره وصلت باشکوه و فرخنده حضرت امیرالمومنین (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) دخت گرامی رسول خدا (ص) هستند. ایشان در پانزدهم ماه رمضان سال سوم هجرت در شهر مدینه متولد شدند. طبق روایات آن حضرت در شب نیمه ماه رمضان پا به عرصه گیتی نهادند.
در حقیقت امام حسن مجتبی (ع) اولین فرزند ذکوری هستند که خداوند عزوجل به امیرالمومنین حضرت (ع) و حضرت فاطمه سلام الله عطا نموده و نواده عزیز و گرامی نبی مکرم اسلام (ص) میباشد.
پس از متولد شدن حضرت امام حسن مجتبی (ع)، پیامبر عظیم الشأن اسلام به دیدار ایشان شتافته و اذان را در گوش راست نوزاد و اقامه را در گوش چپش بیان نمود. حتی حضرت امیرالمومنین و فاطمه زهرا سلام الله به خود اجازه ندادند که در گذاشتن نام نوزاد از رسول الله پپیشی بگیرند. لذا پیامبر نام مبارک ایشان را «حسن» نهادند. همچنین حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله برای کودک گوسفندی قربانی نموده و موهای سرش را تراشید و برابر با وزن موهای سرش نقره را به افراد نیازمند عطا نمود.
پیامبر اسلام امر کردند سر نوزاد را به عطر و عنبر خوشبو نموده و پس از آن سنت قربانی کردن گوسفند به عنوان عقیقه و پرداخت صدقه برابر با وزن موهای سر نوزاد میان مسلمانان متداول شد.
به فرموده نبی مکرم اسلام این فرزند گرانمایه به حسن نامگذاری شدند که تا پیش از آن روز میان اعراب جاهلیت چنین اسمی وجود نداشت و تنها کنیه ایشان را ابومحمد ذکر کردند. با استناد به احادیث و روایات معتبر حضرت امام حسن مجتبی (ع) از نظر شکل و شمایل، سیرت، خلق و خو، اندام، بخشش و بزرگواری شباهت بی‌نظیری به جد بزرگوارشان پیامبر اسلام (ص) داشته‌اند.
القاب امام حسن مجتبی (ع)، دومین پیشوای شیعیان
از القاب گرامی امام حسن مجتبی (ع) می‌توان به سبط، سید، زکى و مجتبى اشاره کرد که در میان آنها مجتبی شهرت بیشتری دارد.
نامگذاری به امر خدا
در میان شیعه و سنی مشهور است که انتخاب نام امام حسن و امام حسین (علیهما‌السّلام) به امر خدا، بوده و به دستور رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسلّم) نام حسنین (علیهما‌السّلام) برای امام حسن (علیه‌السّلام) و امام حسین (علیه‌السّلام) برگزیده شد.
به گفته برخی از منابع تاریخی و روایی: «مردم محیط جزیره العرب پیش از آن با نام حسن و حسین آشنا نبودند تا فرزندان خود را به این دو اسم نامگذاری کنند و این دو نام از جانب خداوند بر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وحی شد، تا آن حضرت بر فرزندان علی (علیه‌السّلام) و فاطمه (علیهاالسّلام) این نام‌ها را بنهد.
ویژه نامه ولادت امام حسن مجتبی (ع)
حسن بن علی بن ابی‌طالب (به عربی: ٱلْحَسَن ٱبْن عَلِیّ ٱبْن أَبِی طَالِب؛ ۱۵ رمضان ۳ هجری قمری / ۲۹ فوریهٔ ۶۲۵ میلادی – ۷ یا ۲۸ صفر ۵۰ هجری قمری / ۵ یا ۲۶ مارس ۶۷۰ میلادی) امام دوم شیعیان است و جدِّ مادری سلسلهٔ امامان شیعه دوازده‌امامی از محمد باقر تا حجت بن الحسن و نیز امامان اسماعیلیه به‌شمار می‌رود. او فرزندِ علی بن ابی‌طالب و فاطمه زهرا و نوهٔ محمد بن عبدالله، پیامبر اسلام، است. مسلمانان و به ویژه شیعیان از وی با عنوان امام حسن مجتبی یاد می‌کنند. کُنیهٔ وی ابومحمّد است. او از اهل بیت و نیز آل کسا به‌شمار می‌آید. از دیدگاه برخی از اهل سنت همچون ابن کثیر و ابن حجر، او پنجمین و آخرین خلیفه از خلفای راشدین محسوب می‌شود.
میلاد امام حسن (علیه‌السلام)هفت سال آغازین زندگی حسن هم‌زمان با حیات پدربزرگش، محمّد، بود. گفته‌هایی از محمّد نقل شده است که نشان از علاقه‌اش به حسن و برادرش، حسین، دارد؛ مانند: «حسن و حسین سرور جوانان اهل بهشتند». مهم‌ترین رویداد روزگار کودکی حسن شرکت در رویداد مباهله و نامیده شدن به عبارت «ابناءَنا» در آیهٔ مباهله است. در دوران خلافت علی بن ابی‌طالب، حسن در رکاب پدرش بود و او را در جنگ‌ها همراهی می‌کرد. مفسران شیعه و سنی در شأن نزول آیات دیگری چون آیه اطعام، آیه تطهیر و آیه مودت؛ گزارش‌هایی را نقل کرده‌اند.
فرذای تازه، ویکی فقه، ویکی پدیا
