گاهی آنقدر قرائت ها و استفاده هایمان از این کتاب الهی به مراسم عزاداری و ختم خلاصه شده که خیلی
از جوان های امروزی تا وارد یک سایت یا وبلاگ و یا مغازه ای می شوند که صدای قرآن از
آنها شنیده می شود و یا صدای هنزفری و یا آهنگ موبایل کسی طنین آیات قرآن می شود همه متعجبانه
نگاه می کنند و اولین چیزی که به ذهنشان می آید مراسم عزاداری و خدایی ناکرده تهجد و عقب ماندگی
است که این را می توان از نگاه هایشان کاملا متوجه شد آیا این همان قرآنی نیست که بارها دشمنان
اسلام تلاش کردند نقطه ضعفی از آن بگیرند اما نه تنها موفق نشدند بلکه بر رسوایی خود افزودند؟
این همان
قرآنی نیست که هنوز کسی را یارای هماوردی با آن نیست؟ که البته امروز خیلی ها سعی می کنند که
نورش را خاموش کنند و آن را تحریف شده بخوانند اما نخواهند نتوانست چرا که این وعده ی خود خداوند
است….
.
متاسفانه مردم فکر می کنند که در روز قیامت فقط باید جوابگوی حق الناس و شکایات مردم باشند در
حالی که چنین نیست و باید به بسیاری از نعمتهایی که خداوند به ما ارزانی داشته است جوابگو باشیم.
از جمله این نعمتها قرآن کتاب آسمانی و کتاب هدایت انسانهاست که متاسفانه بسیاری از ما مسلمانان فقط ممکن است
در مجالس ختم و یا سر سفره عقد لای آن را باز کنیم.
حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه وآله وسلّم در این باره می فرمایند :
یَجیءُ یَوْمَ الْقِیَمَهِ ثَلَاثَهُ یَشْکُونَ: الْمُصْحَفُ وَالْمَسْجدُ وَالعِتْرَهُ.یَقُولُ الْمُصْحَفُ: یَا رَبِّ حَرَّقُونِی وَ مَزَّقُونِی، وَ یَقُولُ الْمَسْجِدُ: یَا رَبِّ عَطُّلُونِی
وَ ضَیَّعُونِی.
وَ تَقُولُ الْعِتْرَهُ یَا رَبِّ قَتُلوُنَا وَ طَرَدُونَا وَ شَرَّدُونَا؛ فَأَجْثُو لِلرُّکْبَتَینِ فِی الْخُصُومَهِ، فَیَقُولُ اللَهَ عَزَّوَجَلَّ لِی: أَنَا أَوْلَی
بِذَلِکَ مِنْکَ.[«وسائل الشّیعه « طبع امیر بهادر؛ ج ۱ ص ۳۰۴] حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام فرمودند: مساجد شکایت
خود را به نزد حقّ تعالی میبرند از همسایگان خود که در آن مساجد حضور بهم نمیرسانند و نمازهای خود
را در آن نمی خوانند.خداوند به مساجد وحی میفرستد: سوگند به عزّت و جلال خودم که من أبداً نماز آنان
را قبول نمی کنم، و عدالت آنها را در بین مردم ظاهر نمی سازم، و رحمت من شامل حالشان نخواهد
شد و هیچگاه در بهشت من با من همنشین نخواهند بود.» «در روز قیامت سه گروه شکایت به پیشگاه
خداوند متعال می آورند: قرآن و مسجد و عترت.قرآن میگوید: ای پروردگار من! مرا سوزانیدند و پاره پاره کردند.
و مسجد میگوید: ای پروردگار من مرا معطّل و بدون عمل گذاردند و حقّ مرا ضایع کردند.
و عترت میگوید: بار پروردگارا ما را کشتند و دور کردند و متفرّق نموده و فراری دادند؛ و در مقابل
پروردگار در دعوای خصومت و دادخواهی به دو زانوی خود می نشینم، پس خداوند عزّو جلّ به من میگوید: من
خودم اولویّت دارم از شما درباره خصومت و دادخواهی نسبت به آنان» ضمن حدیث طولانى دیگری در باب عظمت شأن
قرآن، حضرت امام باقر علیه السّلام مى فرماید:فَیَقُولُ یَا رَبِّ مِنْهُمْ مَنْ صَانَنِی وَ حَافَظَ عَلَیَّ وَ لَمْ یُضَیِّعْ شَیْئاً
وَ مِنْهُمْ مَنْ ضَیَّعَنِی وَ اسْتَخَفَّ بِحَقِّی وَ کَذَّبَ بِی و..
«روز قیامت قرآن مى گوید: خدایا بعضى از بندگانت حرمت مرا نگهداشت و مرا حفظ نمود و چیزى از مرا
ضایع نکرد.
و بعضى دیگر مرا ضایع کرد و حق مرا خوار شمرد و مرا تکذیب نمود».
فَیَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى
وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی وَ ارْتِفَاعِ مَکَانِی لَأُثِیبَنَّ عَلَیْکَ الْیَوْمَ أَحْسَنَ الثَّوَابِ وَ لَأُعَاقِبَنَّ عَلَیْکَ الْیَوْمَ أَلِیمَ الْعِقَابِ.
خداى تعالى مى فرماید: «به عزت و جلال و رفعت مقامم سوگند، امروز بهترین ثواب را براى تو بدهم و
دردناکترین کیفر را به خاطر تو بکنم» [اصول کافى ج ۲ ص ۵۹۷].
قرآن یگانه کتاب هدایت است و در
روایت است که: وای به حال کسانی که قرآن را رها کرده و به دنبال علوم دیگر رفته اند.
اگر انسان تمام علوم دنیا را داشته باشد حتّی علوم اسلامی چون فقه و اصول و منطق و فلسفه ولیکن
قرآن را نداشته باشد دستش خالی است و اگر قرآن را داشته باشد همه چیز را دارد و دستش پُر
است، چون قرآن کلام خدا است و کسی که خدا را دارد همه چیز را دارد و کسی که خدا
را ندارد هیچ چیز ندارد.
رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: «من نخستین کسى هستم که بر خداى
عزیز جبار روز قیامت وارد مى شود با کتاب او و خاندانم.
سپس امت من وارد مى شوند، من از امتم مى پرسم شما با کتاب خدا و با خاندانم چه کردید.
[قال رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله انا اول و افد على العزیز الجبار یوم القیمه و کتابه و
اهل بیتى ثم امتى ثم اسئلهم ما فعلتم بکتاب اللّه و باهل بیتى (اصول کافى- کتاب فضل القرآن حدیث ۴
ج …
ص ۶۰۰)] و نیز در «وسآئل » از مرحوم شیخ طوسی در مجالس با اسناد خود از زُرَیق روایت کرده
است که :قَالَ أَبُو عَبْدِاللَهِ عَلَیْهِ السَّلامُ: شَکَتِ الْمَسَاجِدُ إلَی اللَهِ تَعَالَی الَّذِینَ لَا یَشْهَدُونَهَا مِنْ جَیرَانِهَا، فَأَوْحَی اللَهُ إلَیْهَا:
وَ عَزَّتِی وَ جَلَالِی ! لا قَبلْتُ لَهُمْ صَلَوهً وَ لَا أُظْهِرُ لَهُمْ فِی النَّاسِ عَدَالَهً وَ لَا نَالَتهُمْ رَحْمَتِی
وَ لَا جَاوَرُونِی فِی جَنَّتِی [«وسآئل » ج ۱، ص ۳۰۳]زُرَیق گوید: «حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام فرمودند: مساجد
شکایت خود را به نزد حقّ تعالی میبرند از همسایگان خود که در آن مساجد حضور بهم نمیرسانند و نمازهای
خود را در آن نمی خوانند.
خداوند به مساجد وحی میفرستد: سوگند به عزّت و جلال خودم که من أبداً
نماز آنان را قبول نمی کنم و عدالت آنها را در بین مردم ظاهر نمی سازم و رحمت من شامل
حالشان نخواهد شد و هیچگاه در بهشت من با من همنشین نخواهند بود.»
کلام آخر:
به امید آنکه ان شاء
الله در ادامه زندگی در سال جدید با قرآن، مساجد و عترت انس بیشتری داشته باشیم تا ان شاء الله
در قیامت از کسانی که شکایت واقع شده اند نباشیم.
تیار
