پاداش شاد کردن دل دیگران در روز قیامت

امام جعفر صادق علیه‏‌السلام فرمودند: چون خداوند مـؤمـن را از قـبرش درآورد تمثالى با او خارج شود که در جلو
او راه مى‏رود و هرگاه مؤمن یکى از صحنه‏‌هاى هراس انگیز روز قیامت را ببیند آن تمثال به او گوید:
نترس و غم به خود راه مده … مؤمن به او گوید … تو کیستى؟ تمثال گوید: من همان شادى
و سُرورى هستم که به برادر مؤمنت رساندى.

متن حدیث:

قال الصادق علیه‌‏السلام: إذا بَعَثَ اللّه‏ُ المؤمنَ مِن قَبرِهِ خَرَجَ مَعهُ مِثالٌ یَقدُمُ أمامَهُ ، کُلَّما رَأى المؤمنُ هَوْلاً مِن
أهوالِ یَومِ القِیامَهِ قالَ لَهُ المِثالُ : لا تَفزَعْ ولا تَحزَنْ … فیقولُ لَهُ المؤمنُ : … مَن أنتَ ؟
فیقولُ : أنا السُّرورُ الذی کُنتَ أدخَلتَ على أخیکَ المؤمِنِ.

“اصول کافی، جلد ۲، صفحه ۱۹۰”