شانزدهم محرم‌الحرام سال ۶۱ ه.ق
ابن زیاد بعد از آنکه یک روز و یا چند روز بنا بر روایتی، سرهای مطهر شهدای کربلا را در
کوچه‌ها و محله‌های کوفه گردانید، آن‌ها را به شام نزد یزید بن معاویه فرستاد و بعد از آن اسرا را
به سرپرستی چند تن از سربازانش روانه شام کرد.
شانزدهین روز محرم‌الحرام سال ۶۱ ه.ق است و شانزده روز از واقعه کربلا سپری می‌شود.
خبر شهادت امام حسین (ع) به شام و مدینه رسیده است و مردم با شنیدن این خبر در تعجب به
سر می‌بردند.
عده‌ای از مردم بار دیگر تاریخ را از بعثت پیامبر گرامی اسلام (ص) مرور می‌کنند و عده‌ای دیگر با
شنیدن این خبر به یک‌باره تاریخ از مقابل دیدگان‌شان به سرعت باد می‌گذرد و سخنان پیامبر گرامی اسلام (ص) را
درباره حسنین (ع) به یاد می‌آوردند که باورشان نمی‌شد که خلفیه اموی چنین مصیبتی را بر خاندان پیامبر اسلام روا
داشته است.
اهل حرم امام حسین (ع) لحظات سختی را در زندان کوفه به‌سر می‌بردند.
گرد یتیمی و بی‌همسری، بی‌برادری و بی‌پسر شدن جدای از گرد اسارت بر چهره اهل حرم امام حسین (ع) نشسته
بود و تنها مرهم این دردشان فکر کردن به هدف و آرمانی بود که به خاطرش این‌گونه مصیبت زده شده‌اند.
حضرت زینب (س) و امام سجاد (ع) با رساندن پیام قیام امام حسین (ع) وظیفه دیگری نیز بر عهده
داشتند و آن حفاظت و حراست اسرا بود که تعدی نسبت به اهل حرم از سوی دشمنان صورت نگیرد، بی‌قراری
تمام وجود عمه سادات و امام سجاد (ع) را در فراق عزیزان‌شان فرا گرفته است ولی با مشغول شدن به
ذکر و یاد خداوند اهل حرم را نیز آرام می‌کردند.
در منابع تاریخی آمده است که ابن زیاد بعد از آنکه یک روز (یا چند روز بنا به روایتی)
سرها را در کوچه‌ها و محله‌های کوفه گردانید، آن‌ها را به شام نزد یزید بن معاویه فرستاد و بعد از
آن اسرا را به سرپرستی مخضّر بن تعلبه عائذی و شمر بن ذی‌الجوشن به شام روانه کرد.
ابن زیاد در این حال دستور داد که امام سجاد(ع) را با غل و زنجیر سوار بر شتر بی‌جهاز
به سوی شام حرکت دهند.
مدتی که اسرا از کوفه و شام در حرکت بودند را منابع ذکر نکردند و اینکه در این مدت چه
وقایعی اتفاق افتاده؛ و تنها به برخی بی‌ادبی‌های حاملان سرهای مطهر اشاره شده است.
ایسنا
یک رقص خیابونی شاد و پرانرژی 
