این موضوع را می‌توان به دو مقصود حمل کرد: یکی منظر «فقهی»، یعنی احکام حلال و حرام و مجازات
آن چیست؟ و دیگری منظر نگاه و جایگاه.
یعنی مثلاً قرآن به این رفتار چه نگاهی دارد و چه فرموده است؟
بدیهی است که «منظر فقهی» موضوع بحث
ما نمی‌باشد، چرا که اولاً تمامی احکام فقهی در قرآن نیامده است، بلکه فرموده است از حضرت رسول اکرم صلوات
الله علیه و آله اخذ کنید، مثل احکام رکعات نماز که اصلی‌ترین عبادت و ستون دین است – و دیگر
آن که ما نوعاً فقیه و مجتهد نیستیم که بخواهیم با رجوع به قرآن کریم و حتی احادیث و سایر
منابع، استنباط و استخراج و بیان احکام نماییم.
لذا برای اطلاع از احکام جزایی همجنس‌بازی مردان یا زنان، باید به فقه رجوع کرد.
این یک حقه‌ی وهابیت است که رایج کرده‌اند هر حکم فقهی را می‌پرسند در کدام سوره و آیه آمده است؟
چرا که آنان بدون هیچ حجتی به «حسبنا کتاب الله» و ظاهر آیات بسنده کرده‌اند و ما به حکم خداوند
متعال در آیات بسیار، تابع « اطیعوالله و اطیعوالرسول و اولی الامر منکم » هستیم و تفسیر و تأویل آیات
و نیز شرح و بیان احکام را از آنان اخذ می‌کنیم:
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی
الأَمْرِ مِنکُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِی شَیْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن کُنتُمْ تُۆْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ ذَلِکَ خَیْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِیلاً»
(النساء، ۵۹)
ترجمه: اى کسانى که ایمان آوردهاید، خدا را اطاعت کنید و از فرستاده او و صاحبان امرتان (که
جانشینان معصوم پیامبرند) اطاعت نمایید.
پس اگر درباره چیزى (از امور دین یا دنیا) نزاع داشتید آن را به خدا و رسولش برگردانید (اختلاف در
دین را به وسیله فقیه و اختلاف در دنیا را به واسطه قاضى به کتاب و سنّت بازگردانید) اگر ایمان
به خدا و روز واپسین دارید، این (براى شما) بهتر و خوش عاقبتتر است.
اما در خصوص منظر دوم، یعنی نگاه به همجنس‌گرایی، مذمّت و نکوهش و منع آن، مباحث بسیاری در قرآن کریم
وجود دارد که ذیلاً به برخی از آنها اشاره می‌گردد:
الف – نظام خلقت و آرامش
خلقت علیمانه و حکیمانه و بر اساس نظم است.
رعایت این نظم در هر امری، موجب آرامش می‌گردد و عدم رعایت آن آرامش (تسکین) و بالتبع رشد در هر
زمینه‌ای را مختل می‌سازد.
از این رو می‌فرماید: شما را زوج (زن و مرد) آفریدم و برای شما همسری و عشق، محبت و جاذبه
فی‌مابین را قرار دادم « لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا» تا با آنها به آرامش دست‌یابید.
پس هر گونه جایگزینی و هنجارشکنی در امور و روابط همسری که «زناشویی، همبستری یا جماع» از اهمّ آن است،
سبب می‌شود که آرامش فردی [جسمی، روانی، روحی، اخلاقی، ایمانی و …
] به هم بریزد و بالتبع آرامش اجتماعی [اخلاقی، امنیتی، اقتصادی، حتی سیاسی و…
] نیز مختل گردد (چنان چه امروزه در امریکا و اروپا شاهد این ناآرامی فردی و اختلال اجتماعی هستیم):
«و
َمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَ جَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّهً وَرَحْمَهً إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ
یَتَفَکَّرُونَ» (الرّوم – ۲۲)
ترجمه: و از نشانههاى او این است که از خودتان (نوع انسان، نه ملک یا جن
یا حیوان) همسرانى براى شما آفرید تا در کنارشان آرام گیرید، و میانتان دوستى و مهربانى نهاد.
آرى در این [نعمت] براى مردمى که مىاندیشند نشانههایى است.
هم جنس‌گرایی، جهالت و اسراف است:
بدیهی است که حرکت در جهت خلاف نظام آفرینش در هر امری و از جمله ارضای غریزه شهوت جنسی، از
یک سو «جهالت» است و از سوی دیگر «اسراف».
جهالت است، چون عامل به آن نه تنها راه درست و کامل لذت و ارضای شهوت را نمی‌داند و به
خلافی عمل می‌کند که حتی حیوان نمی‌کند، بلکه خلاف طبیعت خود و نظام خلقت حرکت می‌کند – پس این عمل
او، صرفاً از روی شهوت نیست، بلکه در اصل از جهالت است:
«أ َئِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَهً مِّن دُونِ النِّسَاء
بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ» (النّمل، ۵۵)
ترجمه: آیا شما به جاى زنان از روى شهوت با مردها در مى آمیزید
[نه] بلکه شما مردمى جهالتپیشهاید.
و اسراف است به خاطر آن که «نعمت جنسیت» و نیز حقوق خود، هم جنسان و جنس متفاوت و
هم چنین نعمت سلامت و کمال فردی و اجتماعی را ضایع می‌کند.
«إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَهً مِّن دُونِ النِّسَاء بَلْ
أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ» (الأعراف، ۸۱)
ترجمه: همانا شما از روى شهوت به جاى زنان با مردان مىآمیزید، (نه تنها در
این امر متجاوز از فطرتید) بلکه شما (در هر کارى) گروهى اسرافکارید .
کیفر و استحقاق عذاب خداوند متعال در قرآن کریم از دو قوم قدرتمند و غنی به نام‌های «قوم لوط» و
«اصحاب الرّس» یاد می‌کند.
دو قومی که به رغم برخورداری از ثروت و قدرت و آسایش و آرامش در زندگی، از یک سو به
بت پرستی و تکذیب نبی خود روی آوردند و از سوی دیگر به عمل شنیع همجنس‌گرایی پرداختند و هر دو
قوم با عذاب الهی به طور کلی نابود شدند.
در حالی که در هیچ کجا تصریح نشده است که قومی به خاطر رواج «زنا» به طور کلی نابود شده
باشد.
در قوم لوط، همجنس‌گرایی بین مردان رواج یافت و متقابلاً در قوم «رس»، همجنس‌گرایی بین زنان رواج یافت
.
چنان چه از امام صادق علیه‌السلام نقل شده است:
«زنانی بر امام صادق وارد شدند و زنی از آنان از
همجنس بازی زنان سۆال کرد و امام فرمود حد آن حد زنا است.
زنی گفت: در قرآن سخنی از (هم جنس بازی زنان) آمده؟ امام فرمود: آری.
اصحاب رس به این فساد گرفتار بودند».
بنا بر این اگر خداوند ما را فقط به قرآن ارجاع داده بود، شما حق داشتید بگویید چون در قرآن
در مورد مجازات زنای محصن و محصنه و هم جنس بازی کیفری خاص ذکر نشده، پس کیفر زنای محصن و
محصنه، همان کیفر زنا است و هم جنس بازی هم کیفر ندارد و حداکثر باید تنبیه شود.» (من لا یحضره
الفقیه ، ج ۴ ، ص ۴۲ – ۴۳)
(دقت شود در این نقل ضمن بیان رذیلت اصحاب الرّس، تصریح
شده که منشأ احکام، فقط آیات قرآن کریم نمی‌باشد).
«وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الْفَاحِشَهَ مَا سَبَقَکُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّنَ الْعَالَمِینَ…
إِنَّا مُنزِلُونَ عَلَى أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْیَهِ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاءِ بِمَا کَانُوا یَفْسُقُون» (العنکبوت، ۲۸ تا ۳۴)
ترجمه: و [یاد کن]
لوط را هنگامى که به قوم خود گفتشما به کارى زشت مىپردازید که هیچ یک از مردم زمین در آن
[کار] بر شما پیشى نگرفته است …
ما بر مردم این شهر به [سزاى] فسقى که مىکردند عذابى از آسمان فرو خواهیم فرستاد.
«وَعَادًا وَثَمُودَ وَأَصْحَابَ الرَّسِّ وَقُرُونًا بَیْنَ ذَلِکَ کَثِیرًا» (الفرقان، ۳۸)
ترجمه: و عاد و ثمود و اصحاب رسّ و
بسیاری نسل‌ها را که میان آنها بودند [هلاک کردیم].
تبیان
یک رقص خیابونی شاد و پرانرژی 
