برای مشخص شدن اوقات شرعی نماز مسلمانان از اذان استفاده می نمایند و از قدیم آن را در جایی بلند مانند گلدسته ی مساجد می گویند.اما جالب است درباره فلسفه و هدف از اذان گفتن بیشتر بخوانید در ادامه همراه با Niksalehi شوید.
هدف از اذان گفتن
اذان، ارزش و جایگاه والایی در شریعت محمدی (ص) دارد.
اذان، دعوت به‌سوی عبادت و بندگی خدا است و مۆذن با آهنگ رسا و روح‌بخش، امت اسلام را به
نماز و مناجات، فرا می‌خواند.
امام رضا (ع) درباره فلسفه و حکمت اذان می‌فرماید:
۱ – آن‌کس را که فراموش‌کار است، یادآور باشد و آن‌کس را که غافل است متنبه سازد.
۲ – فهماندن وقت نماز، برای کسی که اشتغال دارد.
(مشغول به کار است)
۳ – دعوت مردم به پرستش خالق و ترغیب در آن است.
۴ – اذان‌گو، اقرار به توحید دارد و ایمان را آشکار می‌سازد و اسلام را اعلان می‌کند و آن‌کس را
که فراموش کرده، یادآوری می‌نماید.
(من‌لایحضره‌الفقیه، ج ۱، ص ۲۹۹)رسول خدا (ص)فرمود: «هرگاه مۆذن بگوید: الله‌اکبر»، خداوند می‌فرماید: ای امت محمد، مهیای نماز شوید و
شغل دنیا را ترک کنید».
درباره فلسفه اذان
الف) اذان و اقامه، توجه
و آمادگی برای نمازگزار است و در اثنای آن، زمینه و استعداد پیدا می‌شود که انسان، با ادب بیشتر، خشوع
فزون‌تر و عرفان عمیق‌تر، در پیشگاه حضرت حق قرار گرفته و با معبود و محبوب حقیقی خویشتن، سخن بگوید و
دمساز گردد.
ب) اذان، موجب صفای باطن و شادی و نشاط روح است.
پیامبر (ص) هنگام فرا رسیدن وقت نماز، به بلال می‌فرمود: «ای بلال، اذان بگو و ما را با آن، روح
ببخش (ارحنا یا بلال)»
ج) زمانی که صدای نیکوی اذان، فضا را معطر می‌سازد، به نمازگزاران مژده می‌دهد که هنگام
سخن گفتن با خدا فرا رسیده است.
پس آنان آماده نماز می‌شوند و به‌سوی مساجد و نمازخانه‌ها حرکت می‌کنند.
رسول خدا (ص)فرمود: «هرگاه مۆذن بگوید: الله‌اکبر»، خداوند می‌فرماید: ای امت محمد، مهیای نماز شوید و شغل دنیا را ترک
کنید».
(مناهج الشارعین، ص ۱۸۰)
اذان
د) قبل از اسلام، مسیحیان با ناقوس، یهودیان با دمیدن در بوق‌ها و آتش‌پرستان با روشن
کردن آتش، مردم را به عبادت، دعوت می‌کردند؛ ولی اسلام آمد و به‌جای این‌ها، اذان را انتخاب کرد که در
آن، مردم با کلمات خوب و دل‌نشینی به مسجدها فرا خوانده می‌شوند و از طرفی با شنیدن و گفتن نام
خدا، پیامبر و…
آماده نماز خواندن می‌گردند.
ه) اذان، آدمی را به یاد خدا می‌اندازد و با بزرگی و عظمت او آشنا می‌سازد؛ با گفتن «الله‌اکبر»، به
بزرگی، جلالت شأن، عظمت و توانایی خدا اعتراف می‌کنیم و با بیان «لا اله الا اله»، به یگانگی و بی‌شریکی
او شهادت می‌دهیم
بد نیست درباره فلسفه اذان بیشتر بدانید
در کتاب علل الشرایع، در روایتی از فضل بن شاذان، برخی از دلایل تشریع اذان و اقامه بیان شده است:
«… فَإِنْ قَالَ قَائِلٌ فَأَخْبِرْنِی عَنِ الْأَذَانِ لِمَ أُمِرُوا قِیلَ لِعِلَلٍ کَثِیرَهٍ مِنْهَا أَنْ یَکُونَ تَذْکِیراً لِلسَّاهِی وَ تَنْبِیهاً لِلْغَافِلِ وَ تَعْرِیفاً لِمَنْ جَهِلَ الْوَقْتَ وَ اشْتَغَلَ عَنْهُ وَ دَاعِیاً إِلَى عِبَادَهِ الْخَالِقِ مُرَغِّباً فِیهَا مُقِرّاً لَهُ بِالتَّوْحِیدِ مُجَاهِراً بِالْإِیمَانِ مُعْلِناً بِالْإِسْلَامِ مُؤَذِّناً لِمَنْ یَتَسَاهَى وَ إِنَّمَا یُقَالُ مُؤَذِّنٌ لِأَنَّهُ الْمُؤَذِّنُ بِالصَّلَاه…»؛[۱]
اگر کسی پرسید که چرا به اذان گفتن مأمور شده‌ایم؟!
در پاسخ باید گفت دلایل فراوانی وجود دارد!
مانند یادآورى و هشدار دادن به شخص غافل به نماز؛ اعلان وقت براى کسى که اوقات نماز را نمىداند؛ برای آن‌که بندگان خدا را به سوى عبادت پروردگارشان دعوت کند؛ به نیایش ترغیب و تشویقشان نماید؛ آنان را به یگانگى معبود اقرار آورد؛ اذان، اعلان کننده ایمان و اسلام است، و بیدارباش است برای کسانى که خود را به نادانی میزنند، و جز این نیست که مؤذّن را مؤذّن گفتهاند؛ براى آن‌که اعلام نماز می‌کند و برپایى آن‌را به گوش همه می‌رساند.
تبیان -اسلام کوئست
