قربانی کردن و یا ذبح کردن حیوان باید فقط به یک نیت خالص باشد و ان هم رضای خداوند که افراد برای این کار حیوان حلال گوشت را ذبح کرده و ان را بین فقرا و افراد نیازمند تقسیم میکنند . روش قربانی کردن را دراین بخش ببینید.
قربانی کردن واجب نیست ولی اگرکسی این کار رو هم کرد ثواب زیادی هم دارد. امروزه برای نذر و یا کاری گوسفندی را به نیت قربانی انتخاب میکنند و برای براورد شدن حاجت ان را ذبح میکنند البته طبق شرایط اسلامی و احکام شرعی که دراسلام امده است ولی در گذشته هابه غیر حیوان انسان هم قربانی میکردند که ما ان را در این مطلب بیان کرده ایم .روش قربانی کردنرا در نیک صالحی ببینید.
روش قربانی کردن
ذیحجه و قربانی آئینی است که در اغلب ادیان و مذاهب دنیا وجود دارد .قربانی شاید همانند دیگر بخشش ها و عطاها که ایمان آدمی را می آزماید برای سنجش میزان گذشت انسان از
مالکیت ها و تملک هاست، و شاید برای آشکار شدن صدق نیت ها .عید قربان بر نماد قربانی بزرگ ابراهیم استوار است.قربانی، امروزه به ویژه در میان مسلمین با هدف و انگیزه تقرب و یا عمل به نذر است و منحصراًبا ذبح حیوانی که برای مراسم در نظر گرفته شده است به انجام می رسد ولی در گذشته های دورو در میان قبایل گوناگون با انگیزه ها و شیوه های متفاوتی (از قبیل قربانی کردن حیوان و انسان) انجام می یافته است.
انگیزه ها واهداف قربانی در میان قبایل و طوایف دوره باستان که بیشتر آنان ارباب انواع ( خدای خورشید، آسمان،زمین، ماه، باران و…) را می پرستیدند شامل موارد زیر بوده است: ایمنی از خشم خدا و طلب یاری از او: مومنان درجریان عبادت خود را به مذبح که در جلوی معبد قرار داشت می رساندند و به وسیله قربانی و نمازاز خشم خدا ایمنی می یافتند و یاری او را جلب می کردند.
ریختن خون و قربانیکردن
قربانی انسان به خاطر دوستی: که گاه افراد انسانی قربانی می شدند.جلب خشنودی خدایان: انسان دوره باستان به واسطه آنکه خود را در برابر طبیعت ناتوان و رویدادهای آن را خارج
از اختیارات خود و در مقابل منافع خود می دید همواره برای برآوردن خواستهایی نظیر رویش محصول، یافتن شکار، بارشباران، فرونیامدن صاعقه و امثال اینها برای الهه های این پدیده های طبیعی قربانی می کرد.هنگام شیوع بیماری: هنگام شیوع بیماری های خطرناک در “ماسالی” ، یکی از بینوایان شهر را جامه مقدس می پوشاندندو از بیت المال اطعام می کردند و سپس او را با شاخه های مقدس می آراستند و در میانمردمی که تصور می کردند با این عمل گناهانشان بخشوده می شود، او را از بالای صخره به زیر میانداختند.
هنگام قحط و غلا: مردم “آتن ” هنگام قحط و غلا در شیوع طاعون و امراض دیگر یک یا چندنفر از افراد بشر را قربانی می نمودند تا شهر خود را پاک سازند.برای پیروزی در جنگ: سپاهیان قبل از آغاز جنگ برای پیروزی خود قربانی تقدیم می کردند.تطهیرمحل تشکیل مجالس عمومی:در آتن برای تطهیر محل تشکیل مجالس عمومی خوکی قربانی می کردند.گریزاندن ارواح تبهکار و مصیبت: این آئین به ویژه در میان رومیان انجام می گرفت.
دسته ایی برگرد چیزی که می بایست پیراسته شود می گشتند و نماز می گزاردند و قربانی می کردند وبدین گونه ارواح تبهکار را می پراکنده، مصیبت را می گریزاندند.این عمل به ویژه برای محصول، رمه، سیاه و شهر به کار می رفت.دفع بحران بزرگ: بعضی از اقوام باستانی به هنگام بحران های بزرگ، کودکانی تا سیصد تن را در عرض یکروز قربانی می کردند.
کفاره گناهان: در حالات یهود می خوانیم که آنها برای کفاره گناهان خویش قربانی می کردند.شیوه های قربانی به طرق گوناگونی نه شاید به گوناگونی انگیزه ها و اهداف آن انجام می گرفت که پرتاب کردن از صخره، استفاده از تبردو دم و سوزاندن قربانی از این روش هاست.
منبع: سایت تبیان