نعمت های بهشتی برای چه کسانی آفریده شده اند؟ وعده همسران پاک و زیبا

نعمت های بهشتی

نعمت های بهشتی برای کسانی آفریده شده اند که پرهیزگارند و از خدا می ترسند قرآن نعمت های
بهشتی را برای ترغیب انسان ها به عمل تشریح کرده ، بهشت هم متعلق به همه مردان و زنان صالح
است.
خدا در پاداش دادن هیچ تفاوتی بین زن و مرد قرار نداده است.
آنچه در وصف همسران بهشتی در آیات قرآن آمده، تنها بخشی از نعمت های بهشتی است، گرچه حتی همین مورد
اختصاص به مردان ندارد.

وعده همسران پاک و زیبا برای زنان و مردان

طبق آموزه های وحیانی در بهشت هر کدام از مرد و زن از نعمت و لذات مناسب خود با
همسران پاکیزه برخوردارند.
این موهبت اختصاص به مردان ندارد، مثلاً قرآن کریم فرمود: «و لهم فیها ازواج مطهره؛ (بقره، آیه ۲۵) برای بهشتیان
در آن جا همسرانی پاک و پاکیزه است.» ضمیر «هم» در آیه به همه بهشتیان اعم از زن و مرد
برمی گردد، نه فقط به مردان بهشتی.
ازواج جمع زوج به معنای همسر است ، نه زوجه به معنای زن.
در آیه دیگر هم می فرماید: «و زوجناهم بحورعین؛( دخان، آیه ۵۴) آن ها را با همسرانی درشت و زیبا
چشم تزویج گردانیم» در این آیه هم ضمیر به همه بهشتیان برمی گردد.
«حور عین» وصف زیبایی همسران بهشتی اعم از زن و مرد است، زیرا واژه «حور» جمع احور (مرد سیاه چشم)
و جمع حوراء (زن سیاه چشم) است.
واژه «عین» جمع اعین (مرد درشت چشم) و جمع عیناء (زن درشت چشم) است.
( ناصر مکارم، پیام قرآن، ج۶، ص ۲۶۱) پس داشتن همسر در بهشت برای مرد و زن مطرح است.
بنابراین تا این جا وعده همسران پاک و زیبا چشم بود، هم برای زنانی که بهشتی می شوند و هم
برای مردانی که بهشتی می شوند.

بهشت و نعمت های بهشتی تنها برای مردها نیست

بهشت و نعمت های آن، تنها به مرد اختصاص ندارد، خدا در این مورد می فرماید: ( أعدّت للمتّقین)
« نعمت های بهشتی برای کسانی آفریده شده اند که پرهیزگارند و از خدا می ترسند.» زیرا خدای بزرگ، در
مورد پاداش، هیچ تفاوتی بین مرد و زن قائل نیست و اگر انسان «مومن» باشد، و «عمل صالح» انجام بدهد
چه مرد باشد چه زن پاداش خودش را دریافت مى کند و پله هاى تکامل را مى گذراند، و به
درجات عالى مى رسد، و این به مرد بودن، یا زن بودن ارتباطى ندارد.
چه خانم هایى مثل حضرت زهرا علیها السلام به عالى ترین درجات انسانیت رسیدند مثل حضرت مریم، حضرت خدیجه، آسیه
همسر فرعون و مانند آنها و چه بسیار از مردانى که بهترین شرایط برایشان فراهم بوده ولى از آن شرایط
استفاده نکردند و مراتب کمال را طى نکردند و به بهشت نرفتند و بالعکس هم بوده است.
بنابراین تکامل انسان و سعادت و بهشت و دوزخ رفتن، به نژاد و جنس زن و مرد بستگى ندارد بلکه
به «ایمان» و «عمل صالح» بستگى دارد.
در یک حدیث قدسی پیامبر خدا (صلی الله و علیه وآله) از خدای متعال روایت می کند: أَعْددْتُ لعِبادِیَ الصَّالحِینَ
مَا لاَ عیْنٌ رَأَتْ ، ولاَ أُذُنٌ سَمِعتْ ولاَ خَطَرَ علَى قَلْبِ بَشَرٍ: برای بندگان نیکوکارم، ناز و نعمت هایی
آماده کرده ام که تا به حال هیچ چشمی آن را ندیده و هیچ گوشی آن را نشنیده و بر
هیچ دلی خطور نکرده است.» (به نقل از سایت عرفان)

جمع بندی کلام

۱٫
در عالم مجردات بحث مذکر و مونث به صورتى که در عالم مادیات مطرح است مطرح نمى باشد؛ آیا روح
انسان مذکر و مونث دارد؟ آیا فرشته مذکر و مونث دارد؟ اگر در عالم مادیات فردى مذکر و فردى مونث
است، این مسائل در آنجا مطرح نیست چون در حقیقت آنجا این عوارض جسمانى که ما داریم، مطرح نیست.
آرى وقتى سخن از بهشت به میان مى آید و بهشت جسمانى مطرح مى شود در مورد انسان ها این
مطالب مطرح مى شود، ولى عالم مجردات، از عوارض مادیات، مبرّا هستند.
۲٫
نکته دیگر اینکه بهشت رفتن و به تکامل و سعادت رسیدن، به جنس مذکر و مونث، و مرد و زن
بستگى ندارد و در آیات قرآن به این مطلب اشاره شده از جمله در آیه ى ۹۷ سوره ى نحل
مى فرماید: «هر کسى عمل صالحى انجام بدهد چه مرد باشد چه زن (چه مذکر باشد چه مونث) و مومن
باشد ما حیات پاک و طیب به او مى دهیم و براساس بهترین چیزى که عمل کرده اعمالش را پاداش
مى دهیم: مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِن ذَکَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُوْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاهً طَیِّبَهً وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ
(نحل/ ۹۷) تبیان