مسیحیان درباره سرنوشت اصحاب کهف چه نظریه ای دارند؟

مسیحیان اصحاب کهف را قبول دارند؟

آیا مسیحیان اصحاب کهف را قبول دارند یا نه باید گفته شود که سرگذشت اصحاب کهف مسلماً در هیچ یک
از کتب آسمانی پیشین نبوده است.

اصحاب کهف

اصحاب کهف همان جوانانی هستند که از قوم خود به سبب آنکه مشرک و بت پرست بودند، کناره
گیری کرده و به غار پناه بردند، تا قوم شان آنها را از دین شان که بر اساس پرستش خداوند
یگانه بود، باز ندارد، از این رو به اصحاب کهف موسوم شدند.

مکان کهف

درباره اینکه این کهف در کجا واقع بوده اختلاف است.
علاّمه طباطبائی می فرماید: غالب مفسران و مورخان مسلمان تحت تاثیر روایات مسیحیان قرار گرفته، گفته اند: این غار در
شهر (افسوس) واقع در آسیای میانه است.
مسعودی می گوید: محل کهف در شمال سرزمین روم است، و این جوانان از مردم شهر (افسیس) بوده اند که
واقع در آن سرزمین است.
زمخشری در جای دیگر گفته است.
محل غار (میان غضبان و ایله دولت فلسطین) است در حالیکه ابن اسحاق گفته است: نزدیک نینوا است و نیز
گفته اند: در کشور بلقاست به رغم آنکه ابن کثیر در دنبال گفتار خود آورده است که خدا داناتر است
به اینکه آن کهف در کجاست.
سپس علامه می نویسد : آنچه از قرآن کریم در خصوص این داستان استفاده می شود.
این است که پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ را مخاطب می سازد که (با مردم درباره این
گروه (اصحاب کهف) مجادله مکن، مگر مجادله ای ظاهری و روشن و از احدی از ایشان حقیقت مطلب را مپرس؛
اصحاب کهف و رقیم جوانمردانی بودند که در جامعه ای مشرک که جز بتها را نمی پرستیدند.
نشو و نما نمودند قهرمانان این داستان افرادی بودند که با بصیرت به خدا ایمان آوردند و خداوند معرفت و
حکمت به آنها داد آنگاه داخل غار شده و در گوشه ای از آن قرار گرفتند و خدای خود را
خواندند.[۱]

آیا مسیحیان اصحاب کهف را قبول دارند

در مورد اینکه آیا مسیحیان اصحاب کهف را قبول دارندیا نه باید گفته شود که سرگذشت اصحاب
کهف مسلماً در هیچ یک از کتب آسمانی پیشین نبوده است.
(اعم از کتب اصلی و کتب تحریف یافته کنونی) و نباید هم باشد زیرا طبق تاریخ، این حادثه مربوط به
قرون بعد از ظهور حضرت مسیح ـ علیه السّلام ـ است این جریان مربوط به زمان «کیوس» که معرب آن
«دقیانوس» است می باشد که در عصر او مسیحیان تحت شکنجه سختی قرار داشتند.
بیشتر روایات و سندهای تاریخی بر آنند که قصه اصحاب کهف در دوران فترت مابین مسیح ـ علیه السّلام ـ
و رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ اتفاق افتاده است.
بدلیل اینکه اگر قبل از عهدحضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ بود، در عهد جدید می آمد.
و اگر قبل از دوران موسی ـ علیه السّلام ـ بود در عهد قدیم ذکر می شد.

خفتگان هفتگانه

داستان اصحاب کهف نخستین داستانی است که در میراث دینی مسیحی زیر عنوان (خفتگان هفتگانه) وارد شده است
و آن به اسقف سوری به نام (جیمز) که از مردم ساروج بوده و به همین مناسبت (جیمز ساروجی) نامیده
شده، منسوب می باشد.
ادوارد گیپون در کتابش به نام سقوط امپرطوری روم، از (اسمانی) نخستین کسی است که در کتاب خود به این
داستان اشاره کرده است.
این مسیحی نقل می کند از میان داستان های تاریخی دینی لازم می بینیم داستان مشهور (خفتگان هفتگانه) را که
ادعا می شود تاریخ آنها با روزگار (ثیودوسیوس کوچک) و جنگ الوندال افریقا همزمان بوده است انتخاب کنم.
آری هنگامی که مسیحیان در معرض جور و ستم امپراتور دیکیوس قرار گرفتند، هفت تن از جوانان اشرف زاده شهر
افسوس در غاری گشاده و عمیق واقع در دامنه کوهی مجاور شهر پنهان شدند.[۲] بعد می گوید: جوانان مذکور در
خلال این مدت شهر را ترک می کنند و در غاری واقع در کوهی نزدیک شهر پنهان می شوند.
بعد از سال ها در نتیجه غار مکشوف گردید در این هنگام خداوند این جوانان را از خواب بیدار کرد
آنها گمان کردند تنها شبی را در خواب بوده اند.
و به یکدیگر وصیّت کردند که هر گاه ضرورت آنها را ناگزیر کرد به دست «دیسیس» به عنوان شهید بمیرند.[۳]

از آنچه گیپون درباره (خفتگان هفتگانه) نقل کرده است بر می آید که شمار آنها هفت تن بوده و
خواب عمیق آنها یک صد و هشتاد و هفت سال به طول انجامید.
اخیراً پیرامون اصحاب کهف پژوهش های تازه ای صورت گرفته از جمله آنها پژوهش هایی است که لویی ماسینیون خاور
شناس فرانسوی انجام داده و در سال ۱۹۶۱٫م کتابی به نام خفتگان هفتگانه اصحاب کهف به زبان فرانسه نوشته و
منتشر کرده است در این کتاب آگاهی ها و برداشت هایی را که بر اساس دیدگاه دینی او استوار است،
ذکر کرده و به نقل از دکتر جیشوند گفته است اصحاب کهف فضیلت بزرگی را در تقویت ایمان مسیحیان شهر
افسوس دارا هستند.

اختلاف نظر روایات مسیحیان با روایات اسلامی

اول اینکه مصادر سریانی داستان می گوید: عدد اصحاب کهف هشت نفر بوده اند و حال آنکه روایات
مسلمین و مصادر یونانی و غربی داستان آنان را هفت نفر دانسته اند.
دوم اینکه در داستان اصحاب کهف در روایات مسیحیان از سگ ایشان هیچ اسمی نیامده است در حالی که قرآن
مریم به این صراحت دارد .
سوم اینکه مدت حضور اصحاب کهف را در غار دویست سال و یا کمتر دانسته.[۴] حال آنکه معظم علمای اسلام
آنرا سیصد و نه سال یعنی همان رقم که از ظاهر قرآن بر می آید دانسته اند.[۵] به گفته مورخان
اروپایی این حادثه میان سال های ۴۹ تا ۲۵۱٫م رخ داده است این حادثه مربوط به قرون بعد از ظهور
حضرت مسیح ـ علیه السّلام ـ است.
این مورخان مدت خواب آنها را ۱۵۷ سال می دانند و آنها را به عنوان هفت تن خفتگان «افسوس» شهری
در آسیای صغیر می شناسند.

اصحاب کهف

در حالی که در میان مسلمین به عنوان اصحاب کهف شناخته می شوند.
داستان اصحاب کهف برای نخستین بار در قرن پنجم .
م به وسیله یکی از دانشمندان مسیحی بنام (ژاک) که خلیفه کلیسای سوریه بود در رساله ای که به زبان
سریانی نوشته است تشریح گردید.
این خود می رساند که این حادثه یکی دو قرن پیش از ظهور اسلام در میان مسیحیان شهرت داشته و
مورد توجه محافل کلیسائی بوده است.

مدت خواب

البته همانطور که اشاره شد پاره ای از مشخصات آن از جمله مقدار مدت خواب آنها با آنچه در
منابع اسلامی آمده تفاوت دارد.[۶] از مجموع مطالبی که بیان شد چنین نتیجه گرفته می شود که اصحاب کهف گروهی
از افراد با ایمان بودند که در اثر شرائط ناگوار جامعه به کهف پناه بردند و به مدت ۳۰۹ سال
به خواب رفتند و آنچه از تاریخ بدست می آید این است که این قضیه ما بین دوره ظهور عیسی
ـ علیه السّلام ـ و رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ اتفاق افتاده و در کتب پیشین
آسمانی هیچ مطلبی در مورد آنها نیامده است.
نیز بدست می آید که مسیحیان اصحاب کهف را قبول دارند و اولین بار توسط یک مسیحی این ماجرا کشف
شد و بیان گردید ولی در بعضی از جوانب این قضیه با مسلمین و روایات اسلامی اختلاف نظر وجود دارد.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:

۱ .
تفسیر المیزان، ج ۱۳ ، تألیف محمد حسین طباطبائی.
۲ .
اصحاب کهف در تورات و انجیل و قرآن، تألیف دکتر احمد علی مجدوب.
۳ .
انحطاط و سقوط امپراطوری روم، تألیف گیپون.
۴ .
درآمدی بر الهیات تطبیقی اسلام و مسیحیت، تألیف عبدالرحیم سلیمانی اردستانی.
پی نوشت ها: [۱] .
طباطبائی ، محمد حسین ، المیزان، انتشارات بنیاد علمی و فکری طباطبائی ، چاپ اول ، ۱۳۶۳، ج ۱۳ ،
ص ۴۹۴ .
[۲] .
دجانی ، رفیق وفا ؛ اکتشاف کهف اهل کهف ، چاپ اول، ۱۹۶۴م، انتشارات و چاپ افست ص ۴۹۸ .
[۳] .
همان ، ص ۴۹۹ [۴] .
اصحاب کهف در تورات و انجیل و قرآن، احمد علی مجدوب، مشهد ، آستان قدس رضوی ، اول ، ۱۳۸۰
ه ش ، ص ۶۲ .
[۵] .
همان ، ص ۶۵ [۶] .
اهل کهف، محمد تیسیر طبیان، بیروت ، بی نا ، اول ، ۱۴۰۵ ه ق ، ص ۱۸۸ .