مدارا کردن با دیگران از نظر قرآن و سیره عترت (ع)

مدارا کردن با دیگران

مدارا کردن با دیگران از نظر قرآن و سیره عترت (ع) چه اهمیتی دارد؟ مدارا از مسائل رفتاری مهمی
است که کاربرد فراوانی در تعاملات اجتماعی دارد، زیرا ریشه بسیاری از اختلافات خانوادگی و اجتماعی عدم التزام به این
امر مهم است.

مدارا در قرآن و سیره عترت (ع)

موضوع مدارا در آیات فراوانی از قرآن بیان شده است و اهل‌بیت(ع) به قدری به آن اهتمام داشتند که
حتی در موارد متعددی زمینه گرایش مخالفان خود به تشیع را فراهم می‌کردند و باعث جذب قلوب مؤمنین می‌شدند.
موضوع مدارا از مسائل رفتاری مهمی است که کاربرد فراوانی در تعاملات اجتماعی دارد، زیرا ریشه بسیاری از اختلافات خانوادگی
و اجتماعی عدم التزام به این امر مهم است.
شاید کلیدواژه قرآنی عفو و زیبا سخن گفتن در آیات قرآن اشاره به موضوع مدارا داشته باشد.
اهمیت مدارا تا جایی است که رسول گرامی اسلام(ص) در حدیثی فرمودند: «أَمَرَنى رَبّى بِمُداراهِ النّاسِ کَما أَمَرَنى بِأَداءِ الفَرائِضِ؛
پروردگارم، همان گونه که مرا به انجام واجبات فرمان داده، به مدارا کردن با مردم نیز فرمان داده است.» (کافی
(ط-الاسلامیه) ج۲، ص۱۱۷)

خداوند در آیه‌۳۴ سوره فصلت می‌فرماید: «وَ لَا تَسْتَوِی الْحَسَنَهُ وَلَا السَّیِّئَهُ ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ
فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ عَدَاوَهٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ؛ و نیکى با بدى یکسان نیست، پس تو بدی‌های مردم
را با بهترین عکس‌العمل دفع کن آنگاه کسى که میان تو و میان او دشمنى است گویى دوستى یکدل مى‏‌شود.»
بر اساس این آیه می‌توان به اهمیت جایگاه مدارا پی برد.
می‌توان گفت اوج این رفتار را در سیره اهل‌بیت(ع) بارها خوانده‌ایم تا جایی که به قدری با دوستان و مخالفان
خود مدارا داشتند که آنها را شیفته رفتارشان می‌کردند و حتی در موارد متعددی زمینه گرایش مخالفان به تشیع را
فراهم می‌کردند.
این در حالی بود که نسبت به رفتار و کلام حق خود یقین داشتند.
اما در مقابل آن، خصلت لجاجت و اصرار و پافشاری بر دیدگاه شخصی قرار دارد تا جایی که عدم رعایت
مدارا از سوی دو طرف،‌ زمینه اختلافات شدید و کدورتها را فراهم می‌کند.
باشگاه خبرنگاران