چرا مسافر نباید روزه بگیرد؟

همان طور که می دانید در دین اسلام مسافر نمی تواند روزه بگیرد اگر درباره علت این موضوع اطلاع ندارید همراه با نیک صالحی شوید تا درباره فلسفه روزه نگرفتن مسافر بیشتر بخوانید.

فلسفه روزه نگرفتن مسافر

چرا مسافر نباید روزه بگیرد؟

با توجه به آیه ۱۸۵ سوره بقره چرا مسافر نمى تواند روزه بگیرد؟

درباره عدم وجوب روزه در سفر، قرآن
کریم در سوره بقره آیه ۱۸۵ مى فرماید: «و آن کس که بیمار یا در سفر است [باید به شماره
آن]تعدادى از روزهاى دیگرى [را به جاى آن، روزه بگیرد.] خداوند، براى شما آسانى مى خواهد و براى شما دشوارى
نمى خواهد.»

امام صادق (علیه السلام) از رسول اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم) نقل مى کند: «افطار در سفر و
نماز شکسته از هدایاى الهى است.
کسى که توجه به آن نکند هدیه الهى را رد کرده است.»

طبق این بیان، شاید یکى از فلسفه ها
و حکمت هاى عدم وجوب روزه در سفر همان مسئله تخفیف در تکلیف باشد، و به عبارت دیگر، تفضّل بر
بندگان است.

روزه

درباره روزه نگرفتن مسافر بیشتر بدانید

مسئله روزه در مسافرت یکی از موضوعات فقهی است. از آن جا که دیدگاه های اهل سنت و شیعه در باره روزه گرفتن در سفر مورد درخواست سؤال کننده بود، پس از تبیین موضوع دیدگاه های دو طرف را بیان کرده، آن گاه به بررسی مسئله خواهیم پرداخت.

آیا مسافر باید روزه را افطار کند و بعداً قضا نماید، یا مخیر است که روزه بگیرد، یا افطار کند و بعداً قضا نماید. به سخن دیگر؛ آیا افطار برای مسافر عزیمت (وجوب) است یا رخصت (جواز).

شیعه بر این باور است که روزه شخص مسافر و مریض صحیح نیست؛ زیرا خداوند به مجرد سفر و مرض، قضاى روزه را واجب کرده است. گذشته از این؛ قصر نماز و افطار روزه با هم پیوند ناگسستنی دارند. از این رو کسی که باید روزه اش را بخورد نمازش را نیز باید قصر بخواند و کسی که نمازش را باید تمام بخواند روزه اش را باید بگیرد.

پس اگر روزه گرفتن بر هر مسلمانی واجب است، همچنین واجب است روزه در روزهای ماه مبارک رمضان واقع شود؛ یعنی اگر به سبب مانع و عذری؛ مانند مریضی و سفر، حکم وجوب روزه در ماه رمضان برداشته شد، باید همان تعداد روزهای مریضی و سفر در وقت دیگر آورده شود.

امام رضا (ع) در نامه ای که در موضوع اسلام خالص و احکام آن براى مأمون فرستاد، می نویسد: “و هنگامی که مسافرت می کنى و نماز را شکسته می خوانى‏ باید روزه‏ات را افطار کنى، و هر کس مسافرتش شرعى بود و (با این حال) روزه گرفت و افطار نکرد، روزه‏اش باطل است و باید آن را در وطن خود قضا کند؛ زیرا روزه در سفر باطل است”.

حوزه نیوز -اسلام کوئست