عبرت گرفتن از دنیادر کلام امام علی (ع)

عبرت گرفتن از دنیا

عبرت گرفتن از دنیا در کلام امام علی (ع) انسان در این دنیا هرکاری انجام دهد و به
هر مرتبه ای از جا و مقام برسد، در نهایت به جایگاه اصلی خود بازمی گردد.
امام علی(ع)در بخشی از خطبه ۲۲۶ کتاب شریف نهج البلاغه در مورد اینکه این جهان پایدار نیست و انسان
در نهایت به جهانی دیگر منتقل می شود می فرماید: ای بندگان خدا،بدانید شما و آنان که در این دنیا
زندگی می کنید بر همان راهی می روید که گذشتگان پیمودند.آنان زندگی شان از شما طولانی تر، خانه هایشان آبادتر
و آثارشان از شما بیشتر بود که ناگهان صداهایشان خاموش و وزش بادها در سرزمینشان ساکت و اجسادشان پوسیده و
سرزمینشان خالی و آثارشان ناپدید شد.

عبرت گرفتن از دنیا

عبرت گرفتن از دنیا در کلام امام علی (ع)

امام ادامه می دهد:قصرهای بلند و محکم و بساط عیش و بالش های نرم را به سنگ ها
و آجرها و قبر های به هم چسبیده تبدیل کردند.گورهایی که بنای آن بر خرابی و با خاک ساخته
شده است.
گورها به هم نزدیک،اما ساکنان آنها از هم دور و غریب اند.
در وادی وحشتناک به ظاهر آرام،اما گرفتار اند.نه در جایی که وطن گرفتند انس می گیرند و نه با همسایگان ارتباطی دارند در صورتی که با یکدیگر نزدیک و در کنار هم جای دارند.
همچنین امام در ادامه می فرماید:چگونه یکدیگر را دیدار کنند در حالی که فرسودگی آنها را در هم کوبیده و
سنگ و خاک آنان را در کام خود فرو برده است؟ شما هم راهی را خواهید رفت که آنان رفته
اند و در گرو خانه هایی قرار خواهید گرفت که آنها قرار دارند و گورها شما را به امانت خواهد
پذیرفت.
پس چگونه خواهید بود که عمر شما به سر آید؟ و مردگان از قبرها برخیزند.
باشگاه خبرنگاران جوان