در شگفتم از بخیل : به سوى فقرى مى شتابد که از آن مى گریزد ،
و سرمایه اى را از دست مى دهد که براى آن تلاش مى کند در دنیا چون تهیدستان زندگى مى
کند ، اما در آخرت چون سرمایه داران محاکمه مى شود و در شگفتم از متکبرى که دیروز نقطه اى
بر ارزش و فردا مردارى گندیده خواهد بود و در شگفتم از آن کس که آفرینش پدیده ها را
مى نگرد و در وجود خدا تردید دارد و در شگفتم از آن کس که مردگان را مى بیند
و مرگ را از یاد برده است و در شگفتم از آن کس که پیدایش دوباره را انکار مى کند
در حالى که پیدایش آغازین را مى نگرد و در شگفتم از آن کس که خانه نابودشدنى ، را آباد
مى کند اما جایگاه همیشگى را از یاد برده است.
حکمت ۱۲۷ نهج البلاغه؛
آن کس که در عمل کوتاهى کند ، دچار اندوه گردد و آن را که از مال و جانش بهره
اى در راه خدا نباشد خدا را به او نیاز نیست.
حکمت ۱۲۸ نهج البلاغه؛
در آغاز سرما خود را بپوشانید و در پایانش آن را دریابید ، زیرا با بدن ها همان مى کند
که با برگ درختان خواهد کرد؛ آغازش مى سوزاند ، و پایانش مى رویاند .
حکمت ۱۲۹ نهج البلاغه:
بزرگى پروردگار در جانت ، پدیده ها را در چشمت کوچک مى نمایاند .
حکمت ۱۳۰ نهج البلاغه:
امام (ع) وقتى از جنگ صفین برگشت و به قبرستان پشت دروازه کوفه رسید رو به مردگان کرد فرمود :
اى ساکنان خانه هاى وحشت زا و محله هاى خالى و گورهاى تاریک ، اى خفتگان در خاک ، اى
غریبان ، اى تنها شدگان ، اى وحشت زدگان ، شما پیش از ما رفتید و ما در پى شما
روانیم و به شما خواهیم رسید.
اما خانه هایتان دیگران در آن سکونت گزیدند و اما زنانتان با دیگران ازدواج کردند و اما اموال شما در
میان دیگران تقسیم شد این خبرى است که ما داریم حال شما چه خبر دارید ؟ سپس به اصحاب خود
رو کرد و فرمود : بدانید که اگر اجازه سخن گفتن داشتند ، شما را خبر مى دادند که بهتین
توشه تقوا است.
باشگاه خبرنگاران جوان
آگهی استخدام همکار در سایت های نیک صالحی و پرشین وی
