سخنان بزرگان درباره نماز شب

یکی از نمازهای مستحبی که خواندن آن در اسلام تاکید شده است نماز شب است این نماز بر پیامبر(ص) واجب بوده است.نماز شب بهتر است نزدیک به نماز صبح خوانده شود در ادامه توصیه می کنیم همراه با نیک صالحی شوید تا درباره سخنان بزرگان درباره نماز شب بیشتر بخوانید.

سخنان بزرگان درباره نماز شب

نماز شب یکی از اعمالی است که مورد تأکید همه علما می باشد

یکی از اعمالی که مورد تأکید همه
علما می باشد بحث نماز شب است و این سیره علما برگرفته از سفارش و تأکید ایمه اطهار علیه
سلام می باشد در این مقاله نکاتی هر چند کوتاه از لسان ایمه اطهار و علما بزرگوار خدمت شما بیان
خواهد شد.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: جبرئیل به من گفت: ای محمد عش ما شئت فانک میت؛ هرچه
می خواهی زندگی کن، عاقبت میرنده هستی؛ عمر جاوید برای کسی نیست.
و احب من شئت فانک مفارقه؛ هرکه را
دلت می خواهد دوست داشته باشی دوست داشته باش، اما این را هم بدان که از او جدا می شوی.
معلوم است که در زیر اینها چه مستتر است؛ یعنی پس انسان باید کسی را دوست داشته باشد که از
او جدا نمی شود.
این حساب را داشته باش، هر که را می خواهی دوست داشته باشی دوست داشته باش، اما بدان که تو
از همه اینها جدا می شوی؛ فقط یک حقیقت است که از او جدا نمی شوی.

 فضیلت نماز شب در کلمات علمای اخلاق

اعمل ما شئت فانک ملاقیه؛ هرچه می خواهی عمل کنی بکن، اما این را هم بدان که تو به عمل
خود خواهی رسید و با عمل خودت در یک وقتی ملاقات خواهی کرد.
بعد فرمود: جبرئیل به من فرمود: شرف
المؤمن صلاته اللیل و عزه کف الاذی عن الناس؛ شرافت مؤمن در نمازی است که شب می خواند و عزت
مؤمن در این است که اذیتش به هیچ انسانی نرسد.

امام صادق علیه السلام فرمود: ان البیوت التی یصلی فیها باللیل بتلاوه القرآن تضیی لاهل السماء کما تضیئ نجوم السماء
لاهل الارض؛ خانه هایی که در آن خانه ها شب خیزی برای نماز شب می شود و قرآن تلاوت می
شود، برای مردم آسمانها آنچنان می درخشد که ستارگان برای مردم زمین.

آخوند
ملاحسینقلی همدانی(ره) می‌گوید: از طالبان آخرت، احدى به مقامى از مقامات دینى نرسید مگر آنانکه اهل تهجد و شب زنده‏دارى
بودند.[۲] شیخ أنصارى(ره) به شاگردان دستور مى‏ داد که حتماً باید نماز شب بخوانند و خیلى روى این معنى تأکید
داشت.[۳] علامه‌ی طباطبایی(ره) امر شانزدهم از امور ضروری برای سالک را شب‌زنده‌داری می‌داند[۴] و نقل می‌کند که در آغاز ورودم
به نجف یک روز درِ مدرسه ‏اى ایستاده بودم که مرحوم قاضى از آنجا عبور مى‏ کردند، چون به من
رسیدند دست خود را روى شانه من گذاردند و گفتند: «اى فرزند! دنیا مى‏ خواهى نماز شب بخوان؛ و آخرت
مى ‏خواهى نماز شب بخوان!»

 عوامل محروم کننده از نماز شب

۱٫
تنبلی: حضرت نبىّ اکرم(ص)فرمود: کسى نیست مگر اینکه در شبى دو مرتبه فرشته‏ اى او را از خواب بیدارش می‌کند
و می‌گوید: بنده‏ى خدا بنشین و به یاد خدا باش در مرتبه ‏ى سوم که فرشته او را بیدار مى‌کند
اگر آگاه نشد شیطان در گوشش ادرار می‌کند.[۵]

۲٫
پرخوری سبب پرخوابی می‌شود و پرخوابی نیز سبب از دست رفتن نماز شب می‌شود.[۶]

۳٫
مطلق گناهان[۷] به‌ویژه دروغ.[۸]

۴.
در روایات آمده است که بنده یک یا دو شب از تهجد و شب زنده
دارى محروم مى‏ گردد براى اینکه به خود عجب نکند.[۹]

گناه مانع نماز شب امام علی (ع ): جاء رجل
الی امیرالمؤمنین – علیه السلام – فقال : یا امیرالمؤمنین انی قد حرمت الصلاه باللیل ، فقال امیرالمؤمنین -علیه السلام
– : انت رجل قد قیدتک ذنوبک .
مردی نزد امیرالمؤمنین (ع ) آمد وگفت : ای امیر مؤمنان ! من از نماز شب محروم شدم.
علی (ع ) فرمود: تو مردی هستی که گناهانت تو را زندانی (اسیر) کرده است .
(۱۰)

نمازشب

بد نیست درباره سخنان بزرگان درباره نماز شب بیشتر بدانید

چند نکته جالب

مردی به امیر مؤمنان علی(ع) عرض کرد: من از نماز شب محروم شده ام. حضرت فرمودند: تو را گناهانت به بند کشیده است. (نورالثقلین،ج ۳،ص ۲۰۴).

در حالات بعضی بزرگان نقل می­کنند که فرمودند: شب­ها ملائکه مرا برای نماز و نافله شب بیدار می­کردند ولی گاهی صدا می­زدند آقا، آقا، پا شوید. بعضی سحرها دقت کردم دیدم اعمالی که در روز انجام می­دهم در صدا زدن شبم تأثیر دارد، روزهایی که خیلی مراقبم شب­ها آقایم می­خوانند و روزهایی که کمی نقصان است مرا آشیخ صدایم می­زنند و روزهایی که خطاهایی دارم با لفظ اُ اُ صدایم می­زنند.(نماز نیاز عاشقان،ص ۱۰۹)

امام باقر(ع) فرمود: شب شیطانی دارد به نام «زهاء» به معنی فخر و تکبر (لسان العرب). وقتی بنده­ای بیدار می­شود و تصمیم دارد نماز شب بخواند به او می­گوید: هنوز وقت نماز نشده، برای مرتبه دوم بیدار می­شود، باز می­گوید وقت باقی است و به همین صورت او را به خوابیدن تشویق می­کند تا اذان شود.(نماز شب،تجهد (خسروی)،ص ۴۱)

امام صادق(ع) فرمود: خوشم نمی­آید از بنده­ای که قرآن خوانده و فضیلت نماز شب را دریافته و شب هم بیدار شده؛ ولی برای نماز شب برنمی­خیزد تا اینکه بامداد فرا می­رسد و او فقط نماز صبحش را می­خواند.(معارف و معاریف،ج ۱۰،ص ۴۸)

تبیان -حوزه