زیارت اربعین و راز این همه دلدادگی برای زیارت کردن سید الشهداء

زیارت اربعین

چرا در میان زیارات مخصوصی که برای امام حسین صلوات الله علیه وارد شده است زیارت اربعین جایگاه ویژه ای
دارد.

راز زیارت اربعین

با فرا رسیدن اربعین حسینی شور غیر قابل وصفی شیعیان و دوستداران حضرت ابا عبدالله علیه السلام
را در بر می گیرد.
راز و رمز این همه دلدادگی و تکاپو برای زیارت کردن سید الشهداء علیه السلام در روز اربعین چیست؟ این
کشش و میل درونی فراتر از یک سفارش معمولی از سوی بزرگان دینی است.
که سفارشات بزرگان بر بسیاری از اعمال مستحب و حتی واجب بسیار است اما داستان اربعین و زیارت اربعین امام
حسین علیه السلام در روز بیستم صفر حساب دیگری دارد.
چرا در میان زیارات مخصوصی که برای امام حسین صلوات الله علیه وارد شده است زیارت اربعین جایگاه ویژه ای
دارد.
درباره اربعین سۆالات دیگری نیز مطرح است: اینکه چرا بزرگان دینی به زیارت اربعین این قدر توصیه کرده اند؟ نقش
اربعین در تداوم قیام عاشورا چیست؟

چرا به زیارت اربعین توصیه شده است؟

در قرآن توصیه شده است که مۆمنان ایام الله را یاد آور شوند
تا این روزهای بزرگ الهی فراموش نشود.
اربعین در تداوم واقعه کربلا است؛ از این رو برای پاس داشتن روز عاشورا که از اعظم ایام الله است
در روز اربعین عاشقان حسینی با حرکت امام حسین علیه السلام تجدید عهد می کنند و این تجدید عهد را
در بهترین وجه خود یعنی رفتن به زیارت کربلا ابراز می نمایند.
از این روست که در روایت امام حسن عسکری علیه السلام، زیارت کردن امام حسین علیه السلام در روز اربعین
را از علائم مۆمن دانسته اند.
امام حسن‏ عسکرى علیه السلام فرموده است: پنج چیز از نشانه‏هاى مۆمن است.
گزاردن پنجاه و یک رکعت نماز واجب و نافله و زیارت اربعین‏ و انگشتر در دست راست کردن و پیشانى
بر خاک ساییدن و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم.[۱] یکی از دلایلی که باعث شده این روز، روز مخصوص
زیارتی امام حسین علیه السلام باشد این است که در این روز سر مقدس حضرت به بدن شریفش ملحق شد.
«سید مرتضى در بعضى از مسائل خود فرموده: سر مقدس امام حسین علیه السلام از شام به کربلا برگشت و
به بدن مبارکش ملحق شد.
طوسى فرمود: زیارت‏ اربعین‏ از همان است.» [۲]

اولین احیاکنندگان اربعین عاشورا چه کسانی بودند؟

در برخی نقل ها آمده است: که اولین زائر امام حسین علیه
السلام جابر بن عبدالله انصاری از صحابی جلیل القدر رسول خدا صلی الله علیه و آله بوده است که به
همراه عطیه در روز اربعین شهادت امام به کربلا آمد و حضرت را زیارت نمود.
سنت زیارت اربعین توسط اهل بیت علیهم السلام احیاء شده است و شیعیان به تبعیت از ایشان هر ساله به
زیارت قبر حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام می روند و الا زیارت جابر هر چند از اصحاب پیامبر خداست
اما موجب ترغیب به خصوص شیعیان نمی توانست باشد.
بلکه نگاه مۆمنان به سیره عملی اهل بیت علیهم السلام بوده است و نه کس دیگر عَنْ عَطِیَّهَ الْعَوْفِیِّ قَالَ‏:
خَرَجْتُ مَعَ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِیِّ زَائِرَیْنِ قَبْرَ الْحُسَیْنِ‏ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیهماالسلام فَلَمَّا وَرَدْنَا کَرْبَلَاء..
[۳] عطیه بن سعد بن جناده العوفى از علمای بزرگ زمان خود است که در مورد او گفته شده است
«انه أول من زار الحسین‏ علیه السلام مع جابر الأنصاری‏.» [۴] اولین کسی است که با جابر، امام حسین علیه
السلام را زیارت کرد.

عطیه‏ عوفى

عطیه‏ عوفى گوید: همراه جابر بن عبد اللَّه انصارى براى زیارت قبر امام حسین‏ علیه السّلام بیرون شدیم،
هنگامى که وارد کربلا شدیم جابر به نزدیک شط فرات رفت و غسل نمود، بعد لنگى به کمر بست و
پارچه‏اى را هم به دوش افکند، و کیسه‏اى بیرون آورد و مقدارى سعد بر خود پاشید.
پس در حالى که مشغول ذکر خداوند بود به طرف قبر حرکت کرد هنگامى که نزدیک قبر رسید گفت: دست
مرا بالاى قبر بگذارید، من هم دست او را روى قبر نهادم او از حال رفت و بى‏هوش گردید من
مقدارى آب به صورت او پاشیدم و او به حال آمد.
بعد از این گفت: اى حسین، و سه بار این کلمه را تکرار کردند و بعد گفت: دوست جواب دوست
را نمى‏دهد، سپس گفت: چگونه جواب مرا بدهى که سرت را از بدنت جدا کرده‏اند و رگهایت را قطع نموده‏اند،
من گواهى مى‏دهم که تو فرزند پیامبران هستى و فرزند سرور مۆمنان مى‏باشى.
اى حسین تو با تقوى هم پیمان بودى و ریشه هدایت به شمار مى‏رفتى، تو پنجمین نفر از اصحاب کسا
هستى، تو فرزند سید نقباء مى‏باشى، تو فرزند فاطمه زهرائى‏…
[۵]

زیارت اهل بیت علیهم السلام در اولین اربعین

همچنین زیارت اهل بیت علیهم السلام در اولین اربعین نیز نقل شده است، هر چند در اینکه
ایشان در اولین اربعین به کربلا رفته اند یا اربعین سال بعد اختلاف است اما آنجه دارای اهمیت است این
است که سنت زیارت اربعین توسط اهل بیت علیهم السلام احیاء شده است و شیعیان به تبعیت از ایشان هر
ساله به زیارت قبر حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام می روند و الا زیارت جابر هر چند از اصحاب
پیامبر خداست اما موجب ترغیب به خصوص شیعیان نمی توانست باشد.
بلکه نگاه مۆمنان به سیره عملی اهل بیت علیهم السلام بوده است و نه کس دیگر.
در نقل دیگر گفته شده است که عبدالله حرّ جعفی که از یاری امام در کربلا دریغ ورزید بعد از
دیدار با عبیدالله بن زیاد به سمت کربلا حرکت کرد و در رسای امام به نوحه سرایی پرداخت.

اولین زائر کوفى بر مزار سید شهیدان‏

[عبیدالله بن حر از کوفه‏] خارج شد و به کربلا آمد و در آنجا [اشعارى به این مضمون‏]
گفت: – فرمانده خیانتکار، فرزند خیانت پیشه به من مى‏گوید چرا تو با آن شهید [فرزند فاطمه‏] جنگ نکردى؟! –
آرى، پشیمانم که چرا او را یارى نکرده‏ام، بلى هر شخصى که [به موقع‏] توفیق نیابد، پشیمان خواهد گردید.
– من از اینکه از حامیانش نبوده‏ام حسرتى در خود احساس مى‏کنم که هرگز از من جدا نخواهد شد.
– خدا روان کسانى را که در نصرتش کمر همت بسته‏اند از باران [رحمت خویش‏] همواره سیراب گرداند.
– [اکنون‏] که بر قبور و جایگاه آنان ایستاده‏ام اشکم ریزان است و نزدیک است جگرم پاره شود.
[۶]

در امتداد عاشورا

پس آنچه می توان راز زیارت اربعین امام حسین علیه السلام در کربلا دانست نقش این روز در
تداوم قیام حسینی است.
شواهد خارجی و نحوه برخورد شیعیان به این روز نیز همین را تأیید می کند.
اینکه ائمه علیهم السلام عمل جابر را مورد تحسین قرار دادند و بنا بر نقلی خود اهل بیت علیهم السلام
در اربعین به زیارت ایشان رفتند و اینکه زیارتنامه مخصوص برای اربعین از امام صادق علیه السلام وارد شده است
همه نشان از جایگاه ویژه اربعین در ماندگاری واقعه عاشوراست.

پی نوشت ها:

۱٫
نصایح، احمد جنتى‏، ص: ۲۳۱ ۲٫
مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى – نجفى، محمد جواد، زندگانى حضرت امام حسن مجتبى علیه السلام (ترجمه جلد ۴۴
بحار الأنوار)، ۱جلد، اسلامیه – تهران، چاپ: دوم، ۱۳۶۲ ش.
؛ ص۲۱۲ ۳.
عماد الدین طبرى، ‏بشاره المصطفی، نجف: ‏المکتبه الحیدریه، چاپ دوم، ۱۳۸۳ ق‏، ص ۷۵ ۴.
ابن شاذان،
محمد بن احمد، مائه منقبه من مناقب أمیر المۆمنین و الأئمه من ولده علیهم السلام من طریق العامه، ۱جلد، مدرسه
الإمام المهدى عجّل الله تعالى فرجه الشریف – ایران ؛ قم، چاپ: اول، ۱۴۰۷ق.
ص۳۶ ۵.
مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى – عطاردى قوچانى، عزیز الله، ایمان و کفر،۲جلد، انتشارات عطارد – تهران،
چاپ: اول، ۱۳۷۸ ش.
ج‏۱ ؛ ص۲۵۸ ۶.
ابو مخنف کوفى، لوط بن یحیى – سلیمانى، جواد، نخستین گزارش مستند از نهضت عاشورا /
ترجمه وقعه الطفّ، ۱جلد، مۆسسه آموزشى پژوهشى امام خمینى – قم، چاپ: دوم، ۱۳۸۰ ش، ص۲۰۴- ۲۰۵ تبیان