۳۷ نکته مهم آداب زیارت‌ امام حسین (ع)

زیارت‌ امام حسین

زیارت‌ امام حسین , در روایات، برای زیارت آدابی ذکر شده که برخی از آن‌ها مخصوص موارد خاصّی است، لیکن برخی از این آداب که تقریباً جنبه عمومی دارد و به نوعی، به همه اماکن مقدسه و مشاهد مشرفه ارتباط پیدا می‌کند عبارتند از: ۱- ترک کلام بیهوده و لغو و مخاصمه و مجادله در راه. ۲- غسل کردن پیش از زیارت. ۳- اگر چند امام را زیارت می‌ شود، برای زیارت هر امام یک غسل صورت پذیرد. ۴- خواندن دعای مأثور هنگام غسل کردن. ۵- طاهر بودن؛ به این معنی که انجام غسلی بر او واجب نبوده و با وضو باشد. ۶- پوشیدن جامه‌های پاکیزه. ۷– پوشیدن جامه سفید. ۸– پوشیدن لباس نو. ۹– کوتاه برداشتن گام‌ها هنگام رفتن به زیارت و حرکت کردن به آرامی و با وقار. ۱۰- گفتن ذکر «اللَّهُ أَکْبَر»، «الْحَمْدُ للَّهِ»، «سُبحانَ اللَّهِ» و «لا الهَ الَّا اللَّهُ» هنگام رفتن به زیارت و صلوات فرستان بر پیامبر و آل او. ۱۱- خواندن اذن دخول قبل از ورود به حرم مطهّر. ۱۲- تلاش جهت تحصیل رقّت قلب، سوزش دل و خضوع. ۱۳- سجده برای خداوند به منظور تشکر از این نعمت الهی. ۱۴- مقدّم داشتن پای راست هنگام ورود و پای چپ هنگام خروج.

روایاتی درباره زیارت امام حسین

آداب زیارت‌ امام حسین

۱۵- ایستادن هنگام زیارت، اگر فرد عذری ندارد. ۱۶- سر به زیر انداختن و توجه نکردن به بالا و طرف راست و چپ. ۱۷- خواندن زیارت‌های مأثوره و ترک زیارت‌های غیر مأثوره. ۱۸- خواندن نماز زیارت که حداقل دو رکعت است. ۱۹- خواندن دعاهای وارده، بعد از نماز و زیارت. ۲۰- خواندن مقداری از قرآن و هدیه کردن ثواب آن به روح مقدس صاحب آن مرقد شریف. ۲۱- مقدّم کردن نماز واجب بر نماز زیارت. اگر مشغول زیارت بود و «قَدْ قامَتِ الصَّلاه» را شنید، زیارت را ترک و در نماز جماعت شرکت کند. ۲۲- زیارت کردن به نیابت پدر و مادر و دوستان و نزدیکان و برای آن‌ها طلب مغفرت نمودن.

آداب زیارت امام حسین

۲۳- ترک سخنان ناشایست و کلمات لغو و بیهوده وصحبت‌های دنیایی که در هر جا مذموم و مانع رزق و سبب قساوت قلب است، به ویژه در بقاع مقدس. ۲۴- بلند نکردن آواز و صدای خود در آن مشاهد شریفه، برای هر علتی که باشد. ۲۵- وداع باصاحب آن مرقد شریف هنگام رفتن از آن شهر. ۲۶- قصد بازگشت به آن مکان مقدس هنگام وداع. ۲۷- بهتر شدن حال و کردار و گفتار، نسبت به پیش از زیارت. ۲۸- انفاق و احسان بر فقیران و مجاوران آن بقعه. در زیارت امام حسین (ع)، موارد دیگری نیز بر این آداب افزوده شده که قابل توجه و دقت است از جمله: ۲۹- عطر نزدن و سرمه نکشیدن؛ «وَلاتَدَّهِنْ وَ لاتَکتَحِل حتّی تَأتِیَ الفُرات». ۳۰- حرکت به سوی حرم با آرامش و متانت؛ «وَیَلْزَمُکَ التَّوقیرُ لِأَخْذ ما لَیْسَ لَکَ». ۳۱- دیده از محرمات پوشاندن؛ «وَیَلْزَمُکَ انْ تَغُضَّ بَصَرَکَ». ۳۲- پرهیز از خصومت و نزاع و سوگند زیاد. ۳۳- کم سخن گفتن جز به خیر. ۳۴- پرهیز از شوخی و مزاح؛ «وَاقِلّ مِنَ الکَلامِ وَالمِزاح». ۳۵- مصاحبت نیکو با همسفران؛ «یَلْزَمُکَ حُسْنَ الصَّحابَهِ لِمَنْ یَصحَبُکَ». ۳۶- زیاد ذکر خدای گفتن؛ «وَأَکْثِر مِنَ اللَّهِ تَعالی». ۳۷- پا برهنه و همچون بندگان حرکت نمودن؛ «وَامْشِ حافیاً وَامْشِ مَشْیَ العَبد الذَّلیل». منابع: ۱- کلینی، فروع کافی، ج ۶، ۳۲۱-۳۲۲. ۲- ابن قولویه،کالمل الزیارات: باب ۴۸-۴۹، ۷۹. ۳- قاضی‌عسکر، آداب سفر و زیارت عتبات عالیات: ۱۵۲-۱۵۷.