پیامبر خدا(ص) فرمودند: “جمله «لا حول و لا قوه الا باللّه» ۹۹ درد را شفا میدهد که سادهترین آن‌ها اندوه است۱″.
از مولای متقیان امام علی(ع) نقل شده که فرمودند: “بیمار شدم و پیامبر خدا به عیادتم آمد و فرمود: «بگو:
خداوندا! از تو میخواهم عافیتی را که میدهی، پیش اندازی، بر امتحان خویش، بردباریام بخشی، و مرا به سوی رحمت
خویش ببری».
من، این دعا را خواندم و پس از آن دعا، از بستر بیماری برخاستم، گویا که از بندی
رَسته باشم۲″.
همچنین امام علی(ع) فرمودند: “پیامبر خدا، بر مردی از انصار که بیمار شده بود، وارد شد تا او را عیادت
کند.
او گفت: ای پیامبر خدا! برای من به درگاه خداوند، دعا کن.
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم فرمود: «بگو: “از خداوند بزرگ، پروردگار عرش بزرگ، مسئلت میکنم و از
خداوند بزرگ سلامتی میخواهم» مرد، این دعا را سه بار خواند و در پیِ آن، از بستر بیماری برخاست،
چنان که از بند، رَسته باشد۳″.
امام صادق علیهالسلام به هنگام بیماری این دعا را می‌خواندند: “خداوندا! تو خود، کسانی را سرزنش کردی و فرمودی:
«بگو کسانی را که به جای خداوند به خدایی میپنداشتهاید، فرا خوانید تا ببینید که نه نمیتوانند سختیای از شما
بگشایند، و نه شما را به حالتی دیگر درآورند».
پس ای آن که هیچ کس جز او نتواند سختیای از من بگشاید و مرا به حالتی دیگر ببرد! بر
محمّد و خاندانش درود فرست، و سختی را از من بگشای و آن را به سوی کسانی ببر که در
کنار تو – که خدایی جز تو نیست – خدایی دیگر را میخوانند۴″.
اسک دین
