از روز اول ماه رمضان درهای لطف و رحمت خدا به روی بندگانش گشوده می شود و این درها یک ماه باز هستند
ماه مبارک رمضان ماه استغفار ودوری جستن از گناه است. خداوند دراین ماه درهای بخشش و رحمت خود را به روی بندگان مومنش گشوده است و دعاهای مومنان را استجابت می کند. دعا کردن در ماه رمضان استفاده از فرصتی است که خدا برایمان قرار داده است.
دعا کردن در ماه رمضان
یکی از سختترین کارها، برای بسیاری از ما، درخواست چیزی از دیگران است، آنقدر گاهی این درخواست ها سخت می
شوند که حتی حاضر نیستیم از پدر و مادرمان هم، چیزی طلب کنیم، چرا که یک حس منفی ناتوانی به
ما دست می دهد، که از برآوردن نیاز خود عاجزیم.
و این حس واقعا عذاب آور است، چرا که ما خودمان شاهد هستیم که وقتی کسی مرتبا از ما
چیزی میخواهد ، به طور مکرر پول قرض می خواهد، یا مدام از وقت و انرژی ما مطالبه دارد، و
هر خواسته دیگری به مرور زمان ارزش و اعتبار آن شخص برای ما زیر سوال می رود، دیگر احترام سابق
را برای او قائل نیستیم و این یک واکنش ناخودآگاه است.
به همین خاطر خداوند متعال ما را از درخواست از دیگران و زیر پا گذاشتن عزّت نفسمان بر حذر داشته
است،
بحار الأنوار: قالَ النبیُّ صلى الله علیه و آله یَوما لِأصحابِهِ: تُبایِعونی على أن لا تَسألُوا الناسَ شَیئا
، فکانَ بعدَ ذلک تَقَعُ المِخْصَرَهُ مِن یَدِ أحَدِهِم فَیَنزِلُ لَها، و لا یَقولُ لأحَدٍ: ناوِلْنِیها.
( بحار الأنوار: ۹۶/۱۵۸/۳۷)؛
بحار الأنوار: روزى رسول خدا صلى الله علیه و آله به اصحاب خود فرمود: با من
بیعت کنید بر این که چیزى از مردم نخواهید.
از آن پس، اگر چوبدست کسى از دستش مى افتاد، خودش [از مرکب] پیاده مى شد و آن را بر
مى داشت و به کسى نمى گفت: آن را به من بده.
درخواست از دیگران
(البته این ها به معنی این نیست که اگر کسی چیزی از ما خواست دریغ کنیم، این هشدار برای
این است که بیاموزیم عزّت نفسمان را به هر قیمتی حفظ کنیم).
اما در این عالم خاکی، و در این زمانه مرگ معرفت ها و مرام ها ، کسی هست که دست رد به سینه هیچ کس نمی زند، هم
توانش را دارد، هم ثروتش را، هم قدرت و هم مهربانی و دلسوزی لازم را ….
او ثروتی دارد که هرگز تمامی ندارد، قدرتی دارد، که هیچ قدرتی بالاتر از او نیست.
از او هر چه خواسته شود اجابت می شود هر چه در توان کسی از بنی بشر نیست از او
بر می آید، و مهمتر از همه اینست که اگر هزاران بار از او درخواست کنیم، نه تنها ارزشمان را
از دست نمی دهیم، بلکه برای او عزیزتر و محترمتر خواهیم شد.
در جایی که می فرماید: «قُلْ مَا یَعْبَأُ بِکُمْ رَبِّی لَوْلَا دُعَاوُکُمْ…..» (الفرقان، ۷۷)؛ بگو اگر دعاى شما نباشد پروردگارم هیچ اعتنایى به شما نمىکند.
خداوند کلید گنجینه ها(ی رحمتش) را در دستان تو قرار داده است، که به تو اجازه داده از او
درخواست کنی تا هر گاه بخواهی، درهای نعمتش را با دعا بگشایی و بارش باران رحمتش را طلب نمایی؛ پس
اگر اجابت دعایت به تأخیر افتاد، این تأخیر تو را ناامید نسازد»
و این ارزش گرفتن از دعا، به خاطرایمان و توجهی است که ما به آفریدگارمان داریم، از خلق او روی گردانیم، و به او رو می کنیم، این
دعا به ما ارزش می دهد، چون نمادی است از ایمان ، بنابراین، دعا نه تنها نیاز ما را برطرف
می کند که به ما ارزش هم می دهد
مراتب دعا کردن در ماه رمضان
گفتیم دعا یک عبادت است ، عبادتی
از روی عجز و نیاز ، اما این عبادت مراتبی دارد ، که اگر ما بدانیم، باعث رشد معنویمان خواهد
شد، وقتی ما بیاموزیم که در این عالم برگی بدون اجازه خداوند از جای خود نمی جنبد، و هیچ مخلوقی
توان این را ندارد که بدون خواست و اراده خداوند برای ما قدمی بردارد ، این اولین مرتبه ایمان است،
که ما از خلق بر می گردیم و به سوی خالق رو می کنیم.
مرتبه بالاتر این است که ما از حاجت خواهی های مادی فراتر می رویم و از خداوند طلب معنویات می
کنیم، طلب معرفت و بینش می کنیم، این خواسته ها یعنی ما رشد کرده ایم و دنیا و ما فیها
برای ما کوچک شده اند.
نه اینکه نخواهیم، بلکه ارزش دلبستگی برای ما ندارند ما می خواهیم به بالاتر از دنیا برسیم، می خواهیم خود
را و خدای خود را بشناسیم.
این دعا ارزشمندترین دعاهاست، دعایی که برای شناخت و معرفت و در نتیجه عاقبت به خیری باشد.
بهترین فرصت برای دعا کردن در ماه رمضان
ماه رمضان ماه گشوده شدن درهای رحمت خداوند است، در ماه رمضان دعاها مستجاب می شود،
ماه رمضان ،ماه هم صحبتی عبد با معبود است، ماه خواستن ها و اجابت هاست، هنگامه ای که حجاب ها
و موانع میان ما و خدایمان برداشته می شود.
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: درهاى آسمان در شب اوّل ماه رمضان گشوده مى شود و تا
آخرین شب این ماه بسته نمى شود .
(بحار الأنوار:۹۶/۳۴۴/۸ )
تمام حجب از طرف خداوند نسبت به بندگانش برداشته می شود ، هیچ حجابی نیست ،
تمام درب ها باز است، هر تقاضایی که متناسب با دری باشد، به خداوند متعال می رسد، چه مادی چه
معنوی….
و نتیجه آن اینست که این تقاضاها بی جواب نمی ماند، به تعبیری امروزی به بایگانی نمی رود، مستقیم به
خود خداوند می رسد….
»
آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی(ره): در شرح این حدیث فرمودند: «…
در روایت تعبیر به “ابواب “شده است…
یعنی تمام حجب از طرف خداوند نسبت به بندگانش برداشته می شود، هیچ حجابی نیست، تمام درب ها باز است،
هر تقاضایی که متناسب با دری باشد، به خداوند متعال می رسد، چه مادی چه معنوی ….
و نتیجه آن اینست که این تقاضاها بی جواب نمی ماند، به تعبیری امروزی به بایگانی نمی رود، مستقیم به
خود خداوند می رسد ….».
جزئیاتی درباره دعا کردن در ماه رمضان بهترین ماه برای استجابت دعا
چند روز پیش یکی از دوستان قدیمی ام را دیدم در حالی که خیلی پریشان و آشفته بود … انگار سال های سال بود که غبار غم و اندوه وجودش را گرفته بود و او نتوانسته بود این غبار را از خود بزداید.
سر حرف را با او باز کردم و علت این حال پریشانش را که پرسیدم فهمیدم خیلی گرفتار است و به قولی از در و دیوار برایش گرفتاری و مصیبت باریده است و البته وقتی کمی بیشتر به کنه ماجرا پی بردم، دیدم ریشه ی بسیاری از این گرفتاری ها چیزی جز رفتار و عملکرهای خودش چیزی نبوده است؛ همان که خدای مهربان هم در قرآن می فرماید: وَإِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَهٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ (۳۶ روم)
به او گفتم تا به حال دعاکرده ای؟!!
(این سوال دلیل بر این بود که هم از ظاهرش معلوم بود که با دعا و مناجات بیگانه شده و هم اینکه لابلای صحبت هایش خودش به این باور من اذعان داشت.)
در پاسخ به سوالم گفت: دعا ؟!!! نه حقیقتش من با دعا و این جور حرفا خیلی وقته بیگانه شده ام، آنقدر غرق در گرفتاری ها هستم که دعا را فراموش کرده ام… فکر کنم خدا هم من را فراموش کرده است!!
اصلا مگر خدا دعای من گرفتاری که خیلی وقته به او سر نزده ام را می پذیرد؟
در پاسخ این آیه را برایش خواندم:
«ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ … مرا بخوانید تا اجابت کنم…» (۶۰ غافر)
«وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ … هر گاه بندگان من، از تو درباره من بپرسند، [بگو] من نزدیکم.» (۱۸۶ بقره)
«أُجِیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ …. و دعاى دعا کننده را- به هنگامى که مرا بخواند- اجابت مى کنم.»
تبیان و آکا ایران