دعای روز یازدهم ماه رمضان + شرح دعا به صورت متنی و ویدئویی

امروز در این مطلب می خواهیم دعای روز یازدهم ماه رمضان را برای شما عزیزان قرار دهیم تا با خواندن آن دری از درهای رحمت الهی به سوی شما گشوده شود و راه احسان و نیکوکاری به خلق را بیاموزید و در این ماه معنوی به یاد فقیران و گرسنگان نیز باشیم و به آنها کمک کنیم.

دعای روز یازدهم ماه رمضان

متن عربی دعای روز یازدهم ماه رمضان :

اللهمّ حَبّبْ الیّ فیهِ الإحْسانَ وکَرّهْ الیّ فیهِ الفُسوقَ والعِصْیانَ وحَرّمْ علیّ فیهِ السّخَطَ والنّیرانَ بِعَوْنِکَ یا غیاثَ المُسْتغیثین.

معنی دعای روز یازدهم ماه رمضان :

خدایا دوست گردان به من در این روز نیکی را و نـاپسند بدار در این روز فسق و نافرمانی را
و حرام کن بر من در آن خشم و سوزندگی را، به یاریت ای دادرس داد خواهان.

متن دعای روز یازدهم ماه رمضان

شرح دعای روز یازدهم ماه رمضان :

اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَیَّ فِیهِ الْإِحْسَانَ

خدایا کاری کن که خوبی‌ها را دوست داشته باشم و از بدی‌ها بدم بیاید و عبادت و انجام هر کار
خوبی نزد من محبوب باشد.
این دعای خیلی خوبی است که انسان طوری باشد از کار خوب لذت برد .
اگر خواستیم کار خوبی انجام بدهیم مخفیانه انجام دهیم و قصد قربت داشته باشیم .

طوری زندگی کنیم که آبروی کسی را نریزیم.
در احسان، اهل ریاکاری نباشیم .
که اگر این‌گونه بودیم در قیامت برای ما اجر و پاداشی نیست .

اجناس خوب و اعلاء صدقه بدهیم

جنس خوب صدقه بدهیم ؛ اگر متمکن هستیم جنس اعلاء را برای صدقه و خیرات کنار بگذاریم.

بهترین خوبی‌ها این است که آدمی به فامیل فقیر کمک کند ، بعضی‌ها به فامیل کمک نمی‌کنند.

حتی مرحوم آیت الله العظمی بروجردی (ره) احتیاط می‌کردند و می‌گفتند: اگر در شهرتان مستحق وجود دارد ؛ اشکال دارد
که فطریه را به شهرهای دیگر بفرستید.

در حدیث وارد شده است : « خَیرُکُم مَن اَطعَم الطَعام » [کافی ج : ۴ ص : ۵۰] بهترین
شماها کسانی هستند که اطعام طعام می‌کنند ؛ غذا درست می‌کند و به دیگران اطعام می‌دهد.

احسان و نیکوکاری در دعای روز یازدهم ماه رمضان

همان طور که در آیات و روایات موجود می‌باشد هر عمل نیکویی را که انسان انجام می‌دهد از آن به
احسان و نیکوکاری تعبیر می‌گردد که دو قسم دارد:

(۱) احسان در راه رضای خدا

(۲) احسان برای ریا و
جلب توجه مردم

احسان برای رضای خدا

اگر انسانی عمل نیکی را انجام دهد و هدفش از انجام آن عمل فقط جلب رضایت خداوند
قادر و متعال باشد آنگاه است که می‌گوییم آن عمل نیک، احسان برای رضای خداوند بوده است.

انفاق ، نوعی احسان

خداوند (عزوجل) در قرآن می‌فرماید: ” وَ أَنْفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَهِ وَ أَحْسِنُوا إِنَّ
اللَّهَ یُحِبُّ الُْمحْسِنِینَ “( سوره بقره، آیه ۱۹۵٫) یعنی ” و در راه خدا انفاق کنید و با دستانتان خودتان
را به هلاکت نیندازید و احسان و نیکوکاری کنید که همانا خداوند نیکوکاران را دوست دارد.”

تفاوت انفاق و احسان

این آیه نشان دهنده آن است که انفاق عمل نیکویی است که انسان را از هلاکت نجات بخشد و
این در صورتی است که این احسان جزء ” وَمَثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ “(بقره ، ۲۶۵) باشد.
که آنگاه است که خداوند در قرآن می‌فرماید: ” بَلی مَن أسلَمَ وَجهَهُ لِلّهِ وَ هُوَ مُحسِنٌ فَلَهُ أجرُهُ عِندَ
رَبِّهِ وَ لاخَوفٌ عَلَیهِم وَ لا هُم یَحزَنونَ “(بقره ،۱۱۲) یعنی ” آری، کسی که تسلیم حکم خداوند گردید و
نیکوکار گشت پس (مسلم است که) اجرش نزد خداوند بزرگ خواهد بود و او را هیچ خوف و اندیشه و
هیچ حزن و اندوهی (در دنیا و آخرت) نخواهد بود.”

احسان برای ریا و جلب توجه مردم

اگر انسانی عمل نیکی را که در ظاهر خداپسندانه است
انجام دهد و هدفش جلب توجه مردم باشد، آنگاه است که ؛

اولاً : در انجام آن عمل نیک برای
خداوند شریک قائل شده است.

ثانیاً : عمل او ریا بوده و هیچ اجر و پاداش از طرف خداوند برای آن عمل نمی‌باشد چرا که
این‌گونه افراد از یاران و هم قرینان شیطانند، که اگر در این مورد نیز انفاق را در نظر بگیریم خداوند
در قرآن می‌فرماید: ” وَالَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَـاء النَّاسِ وَلاَ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلاَ بِالْیَوْمِ الآخِرِ وَمَن یَکُنِ الشَّیْطَانُ لَهُ قَرِینًا
فَسَاء قِرِینًا “(نساء ،۳۸) یعنی ” آنان که اموال خود را به قصد ریا و خودنمایی انفاق می‌کنند و به
خدا و روز قیامت ایمان نمی‌آورند (ایشان یاران شیطانند) و هر که را شیطان یار اوست بسیار بدیاری خواهد داشت”‌…

جایگاه احسان و نیکوکاری در نزد خدا

شرح دعای روز یازدهم ماه رمضان

منظور از حبب الی فیه الاحسان چیست؟

همان‌طور که در قرآن آمده است ”إنَّ اللهَ یُحِبُ المُحسنین”‌(بقره ،۱۹۵) یعنی ”به درستی که خداوند احسان کنندگان را دوست
دارد”‌ که با توجه به این آیه انسان برای اینکه محبوب پروردگار خویش گردد از خدای خویش می‌خواهد که احسان
و نیکوکاری را محبوب او گرداند که ما نیز در این روز از خداوند می‌خواهیم که حب احسان و نیکوکاری
در راه رضایش را نصیب ما گرداند.

وَ کَرِّهْ إِلَیَّ فِیهِ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیَانَ

خدایا من را طوری قرار بده که از فسق و معصیت بیزار بشوم
و از گناه کردن بدم بیاید.

فسوق و العصیان چیست؟

هرگاه انسان عملی را بر خلاف دستورات الهی انجام دهد آنگاه است که گویند او عصیان پروردگار خویش را نموده
است یعنی سرپیچی از دستور پروردگار خویش نموده است که اگر انسان به این عمل خویش یعنی معصیت پروردگار اصرار
ورزیده و ادامه دهد آنگاه است که او را فاسق نامند چرا که او دائماً به معصیت ذات اقدس الهی
مشغول بوده است.

نتیجه دوری از فسق و معصیت الهی

خداوند در قرآن می‌فرماید : ”وَ کَرَّهَ إِلَیْکُمُ الْکُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیانَ أُولئِکَ هُمُ الرَّاشِدُونَ”‌(حجرات ،۷) یعنی ”خداوند کفر
و فسوق و معصیت را در نظرتان زشت و منفور ساخت و اینان به حقیقت اهل صواب و هدایتند که
از این آیه در می‌یابیم که اگر خداوند در نظر انسانی گناه و معصیت و هر عمل ناپسندی را زشت
و منفور سازد آنگاه است که آن انسان به حقیقت هدایت یافته و به مسیر سعادت دست خواهد یافت.

وَ حَرِّمْ عَلَیَّ فِیهِ السَّخَطَ وَ النِّیرَانَ
خدایا غضب و آتش خودت را بر من حرام کن.

عذاب و عقاب الهی

غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِین

خداوند عزوجل در قرآن می‌فرماید: واتقوا الله و اعلموا ان الله شدید العقاب ” ؛ و از خداوند بترسید (و
تقوای او را پیشه کنید) و بدانید به درستی که خداوند سخت عذاب است.

که این عذاب و عقاب الهی برای کسانی می‌باشد که به معصیت و نافرمانی ذات اقدس او مشغولند به طوری
که شکرگزار نعمت‌های خداوند نبوده و خداوند از آنان راضی نمی‌باشد چنانچه خداوند متعال در قرآن در مورد دلیل عذاب
بندگان خویش می‌فرمایند : ” مَّا یَفْعَلُ اللّهُ بِعَذَابِکُمْ إِن شَکَرْتُمْ وَآمَنتُمْ وَکَانَ اللّهُ شَاکِرًا عَلِیمًا “(نساء ،۱۴۷) ؛اگر شما
از لطف خداوند شکرگزار باشید و به او ایمان آوردید خداوند چه غرضی دارد که شما را عذاب کند؟ که
خداوند در مقابل نعمت، شکر شما را می‌پذیرد و عملش به صلاح خلق احاطه دارد.

پس با توجه به این آیه کسانی از عذاب الهی در امانند و آتش دوزخ بر آنان حرام است که
تقوای الهی پیشه نموده و از معاصی و نافرمانی از دستورات او بپرهیزند.

بِعَوْنِکَ

خدایا همه این دعاها را از تو خواستم ولی تا خودت کمک نکنی من نمی‌توانم به این امور متخلق بشوم
و بدون یاری تو این مسائل محقق نمی‌شوند.

در روایت آمده است : اگر شما یک قدم به سوی او بر داری خداوند هروله کنان به سوی تو
می‌دود ؛ [پیام پیامبر، ترجمه‌فارسی، ص: ۳۰۳] لذا نا امید هم نباشیم.
ولی باید یک قدم به سوی او برداریم تا امدادهای الهی را ببینیم .

یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِین

ای خدایی که هر کسی که به تو بگوید الهی پناهم بده تو پناهش می‌دهی.

نماز شب دوازدهم ماه رمضان

هشت رکعت در هر رکعت حمد و سی مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ

خوب است ثواب روزه از دیدگاه اما باقر (ع) را بدانید

امام باقر علیه السلام فرمودند: رسول خدا صلى الله علیه و آله در آخرین جمعه شعبان سخنرانى نموده و پس از حمد و ثناى خداوند فرمودند: اى مردم ! نزدیک است که ماهى فرا برسد که در آن شبى است که بهتر از هزار ماه و آن ماه ماه رمضان است ، خداوند روزه آن را واجب نموده و عبادت یک شب را با نمازى مستحب مانند عبادت هفتاد شب با نمازى مستحب در سایر ماه ها قرار داده است .

پاداش کسى را که در این ماه مبادرت به عمل خیر و نیک مستحبى بنماید، مانند پاداش کسى قرار داده است که واجبى از واجبات خداى عزوجل را به جا آورد، و کسى که واجبى از واجبات خداوند را به جا آورد، مانند کسى است که هفتاد واجب را در سایر ماهها به جا آورد و آن ماه صبر است . و همانا ثواب صبر بهشت است و آن ماه مواسات است . و آن ماهى است که خداوند در آن رزق مؤمنین را افزایش ‍ مى دهد. کسى که به مومن روزه دارى در آن افطار بدهد، به خاطر این عمل پاداش آزادى یک بنده و آمرزش گناهان گذشته اش را خواهد داشت .

عرضه داشتند: اى رسول خدا! همه ما توانایى افطارى دادن به روزه دار را نداریم .

ثواب روزه

آن حضرت علیه السلام فرمودند: همانا خداوند کریم است ، به کسى هم که جز بر مقدارى شیر مخلوط با آن که روزه دارى به آن افطار کند یا آب گوارایى یا چند دانه خرماى ریز توانایى ندارد و نمى تواند بیش از این بدهد، نیز این ثواب را عنایت مى فرمایند. و کسى که در آن بر بنده خود آسان گیرد، خداى عزوجل نیز در حساب از او آسان گیرد.

و آن شهرى است که اولش رحمت ، وسطش آمرزش و آخرش اجابت و آزادى از آتش است . و در آن شما از چهار چیز بى نیازى نیستند: دو چیز که خداوند را با آن راضى مى کنید، و دو چیز است که شما به هیچ وجه از آن بى نیاز نیستند.

دو چیزى که خداوند را با آن راضى مى کنید، گواهى به این است که هیچ خدایى جز خداى یگانه نیست و همانا من رسول خداوند هستم . دو چیزى که شما به هیچ وجه از آن بى نیاز نیستید، این است که حاجت هاى خود و بهشت را از خداوند خواسته، از خدا عافیت (تندرستى ) را بخواهید و از جهنم به او پناه ببرید.

مشرق و آکا ایران