دعایی بسیار مجرب که امام حسین در بحبوحه جنگ به فرزندش زین العابدین آموخت

اما حسین علیه السلام در جنگ روز عاشورا درس های زیادی به افراد آموخت . درس آزادگی , درس دینداری , درس مقاومت و ایثار و … در این مطلب میخواهیم دباره دعایی صحبت کنیم که امام حسین بعد از ضربت خوردن به فرزندش اما زین العابدین آموخت. دعایی مجرب از امام حسین که خوب است شما هم بدانید.

دعایی مجرب از امام حسین

دعایی که اباعبد الله(ع) هنگام شهادت به فرزندش آموخت

دعایی که امام حسین(ع) در روز عاشورا پس از ضربت خوردن به فرزندش سید ساجدین آموختند در برآورده شدن
حاجت و رفع گرفتاری بسیار مهم و موثر است.

متن دعایی مجرب از امام حسین

امام سجاد علیه السلام در حدیثی فرمودند : پدرم هنگام شهادتش در روز عاشورا در حالی که خون از تمامی
بدنش در فوران بود، مرا به سینه‌اش فشرد و گفت: پسر عزیزم! دعایی را حفظ کن که همانا مادرم
فاطمه دعایی را به من آموخت.

و مادرم از رسول خدا(صلی الله‌ علیه وآله) آموخت و جبرئیل امین به رسول خدا دعایی را آموخت که
در هنگام حاجت و نیازمندی و انجام امر بزرگ و زمانی که اندوه و بلایی فرو می‌آید دعایی را
بخوان

متن دعایی مجرب از امام حسین

متن  دعایی که اباعبد الله(ع) هنگام شهادت به فرزندش آموخت:
« بِحَقِ‏ یس وَ الْقُرْآنِ الْحَکِیمِ‏ وَ بِحَقِ‏ طه‏ وَ الْقُرْآنِ الْعَظِیمِ یَا مَنْ‏ یَقْدِرُ عَلَى‏ حَوَائِجِ‏ السَّائِلِینَ
یَا مَنْ یَعْلَمُ مَا فِی الضَّمِیرِ یَا منفس [مُنَفِّساً] عَنِ الْمَکْرُوبِینَ یَا مفرج [مُفَرِّجاً] عَنِ الْمَغْمُومِینَ یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ
یَا رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ یَا مَنْ لَا یَحْتَاجُ إِلَى التَّفْسِیرِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِی کَذَا
وَ کَذَا.» بحار الأنوار (ط – بیروت) ؛ ج‏۹۲ ؛ ص۱۹۶

معنی دعایی مجرب از امام حسین

به حق «یس» و «قرآن کریم» ، و به
حق « طه و قرآن با عظمت»، ای کسی که در برآوردن حاجت حاجتمندان توانایی ، ای کسی که از
درون افراد خبر داری ، ای بر طرف کننده ی گرفتاری ها ، ای شادی بخش کسانی که غم زده
اند ، ای کسی که به افراد پیر ترحم می کنی ،‌ای کسی که روزی طفل کوچک را می دهی
، ای کسی که به تفسیر احتیاج نداری ، بر محمد و آلش درود فرست.
توجه : به جای کذا و کذا در عبارت دعا باید حاجت خود را بیان کرد، ان شالله که
امید است به حاجاتتان برسید.

خوب است بدانید چرا به امام سجاد علیه السلام «زین العابدین» می گفتند؟

اینان اگر توجّه به عالم کنند و نظر به کونَیْن اندازند، نظر آنها عارفانه باشد، و در عالم، حقّ جو و حق طلبند، و تمام موجودات را جلوه حقّ و جمال جمیل دانند.
به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران؛در اینکه آنحضرت را زین العابدین می گویند روایات جالب در بهترین کتب حدیث آمده:

۱ـ عمران بن سلیم می گوید: هر گاه زُهری از علّی بن الحسین مطلبی نقل می کرد، می گفت: مرا زین العابدین روایت کرد. یکبار سفیان بن عُیَیْنه به او گفت: از چه جهت او را زین العابدین می گوئی؟

پاسخ داد از سعید بن مسیّب شنیدم که رسول خدا فرمود:
به روز قیامت، فریاد کننده ای آواز برآرد: زینت عبادت کنندگان، کجاست؟
یُناد مُنادس: أیْنَ زَیْنُ الْعابِدینَ؟

چنان می بینم که فرزندم علی بن الحسین با تمام وقار و سکون در میان مردم محشر براری رسیدن به جایگاهش قدم بر می دارد.

همین روایت را کتاب پرقیمت «علل الشرایع» صدوق از طریق علی بن ابراهیم قمّی، از ابن عبّاس، از رسول الهی حکایت می کند.

عبادت و مناجات امام زین العابدین

شرح دعایی مجرب از امام حسین

۲ـ سحرگاهی در حالت عبادت و مناجات بود، مناجاتب عاشقنه، و عبادتی خالصانه، ابلیسی به صورتی وحشتناک در برابرش مجسّم شد تا روی را از حال خوشی که با محبوبش داشت باز دارد، آن حضرت کمترین توجّهی به آن شبح هولناک و چهره ترس آور نکرد، به قیام و قعود و به ذکر و مناجاتش ادامه داد، که ناگهان شنید گوینده ای از طرف غیب، سه مرتبه فریاد زد:
أنْتَ زَیْنُ الْعابِدینَ حَقّاش!!

به هنگامی که وضو می گرفت، رنگ مبارکش به زردی می گرائید. زمانی اهل بیت بزرگوارش از او پرسیدند: چرا به وقت وضو اینچنین می شوی؟ پاسخ داد: می دانید آماده ایستادن در برابر چه آقائی هستم!

چون به نماز می ایستاد لرزه بر اندامش می افتاد!! در جواب کسی که از حضرت پرسید این چه حال است؟ فرمود: به وقت مناجات و عبادت در پیشگاه محبوبم این حالت به من دست می دهد.
روزی در اطاقی که در حال سجده بود آتش افتاد، بیم آن می رفت که شعله آتش تمام اطاق را بگیرد، ناگهان فریاد زدند: پسر پیامبر! آتش آتش!!

اهل خانه آتش را خاموش کردند و آن عاشق پاکباخته هنوز در سجود بود، چون از عبادت فارغ شد، عرضه داشتند: چه علّتی شما را از توچّه به حریقی که به اطاق افتاد بازداشت؟ فرمود: آتش آخرت!!

حوزه و باشگاه خبرنگاران