فضیلت و خواص سوره صف

سوره صف شصت و یکمین سوره قرآن میباشد و از سوره های مدنی است.دلیل نامگذاری این سوره اشاره به موضوع صف جهادگران در آیه چهارم این سوره می باشد در ادامه همراه با نیک صالحی شوید تا درباره فضیلت و خواص سوره صف بیشتر بخوانید.

خواص سوره صف

از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم
در فضیلت این
سوره روایت شده: هر کس
سوره عیسی علیه السلام
را قرائت نماید تا هنگامی که قاری
این سوره در دنیاست
بر او درود
می فرستد و برای او طلب
مغفرت و آمرزش می کنند
و در روز قیامت نیز رفیق
و همراه حضرت عیسی علیه السلام
خواهد بود.

در سخنی از امام محمد باقر
علیه السلام آمده است: هر کس
سوره صف را قرائت نماید و آن
را در نمازهای واجب و مستحب
خود همیشه بخواند، خداوند او را
همراه با فرشتگان و پیامبران الهی در یک
«صف» قرار خواهد داد.

آثار و برکات سوره صف

ایمنی در سفر

رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم
می فرمایند: هر کس
در سفرهایش بر قرائت سوره صف
مداومت ورزد خداوند او را
حفظ می کند و از خطرات دزد و
راهزن در امان است تا به خانه
اش برگردد.

از امام صادق علیه السلام
نیز شبیه
به این مضمون
آمده است: هر کس
سوره صف را قرائت کند
و در سفرهایش
بر قرائت
آن مداومت ورزد
از خطرات و راهزنان
در امان می ماند.
و همواره در حفظ و
حراست الهی است
تا به نزد خانواده اش بازگردد.

سوره صف

بد نیست درباره داستان سوره صف بیشتر بدانید

بحث روایتی (روایاتی درباره نام های پیامبر
اکرم صلی الله و علیه و آله و سلم،
بشارت عیسی در تفسیر قمی در
ذیل آیه (ان اللّه یحب الذین یقاتلون فی سبیله
صفا کانهم بنیان مرصوص)
گفته است:
چنان صف می بندند که گویی
بنیانی استوار و انهدام ناپذیرند.

و در مجمع البیان در ذیل آیه (و اذ قال
موسی لقومه یا قوم لم توذوننی و قد
تعلمون انی رسول اللّه الیکم) گفته:
در قصه قارون روایت شده که توطئه ای
علیه موسی علیه السلام چید، و
آن این بود که زنی را وادار کرد
که بگوید موسی با من زنا
کرده ؛ و نیز جمعی را وادار کرد
که بگویند موسی برادرش هارون را به قتل رسانده است.

نام های پیامبر (ص)

در تفسیر قمی در ذیل جمله
(و مبشرا برسول یاتی من
بعدی اسمه احمد…)، آمده
که امام علیه السلام فرموده:
بعضی
از یهودیان – خدا لعنتشان
کند
– از رسول خدا صلی اللّه علیه و آله و سلم
پرسیدند:
چرا به نام احمد و محمد
و بشیر و نذیر نامیده شدی.
فرمود: اما محمد
نامیده شدم،

بدین جهت
که من در زمین محمود
(و از نظر دوست
و دشمن ستوده ام).  اما
احمد نامیده شدم

بدین جهت که من در آسمان احمد
(و ستوده تر از ستودگیم در زمینم).اما
بشیر
خوانده شدم به خاطر این که
هر کس مرا اطاعت
کند به بهشت بشارت دارد ؛

و نذیر خوانده شدم
چون خدا هر کسی
را که نافرمانیم کند از آتش انذار کرده.

و در الدر المنثور است که ابن مردویه
از عرباض بن ساریه
روایت کرده که درباره همان
آیه گفته است: من از رسول خدا
صلی اللّه علیه و آله وسلم
شنیدم که فرمود: من در
ام الکتاب، عبداللّه و
خاتم النبیین بودم
در حالی که آدم در
بین آب و گل خود بود، و به زودی
تاویل این سخن را می گویم:
من دعای ابراهیم،
و بشارت عیسی و رویای
مادرم هستم. ابراهیم دعا کرد
که نبوت را در ذریه اش قرار دهد،
و عیسی به آمدنم بشارت
داد، و مادرم در
خواب دید که نوری از او خارج شد،
که با آن کاخهای شام را برایش روشن کرد.

تبیان -راسخون