خرابه شام
آیا خرابه شام که اهل بیت امام حسین(علیه السلام) مدتی را در آنجا به سر بردند، واقعاً خرابه بود یا
با توجه به شأن اهل بیت (علیهم السلام) خرابه محسوب می شده است؟
پاسخ :
برخی از مورخان همانند
عبدالرزاق موسوی مقرم می نویسند: پس از آن که حضرت زینب در مجلس یزید با سخنان کوبنده یزید را محکوم
و مفتضح نمود و او را در اجرای نقشه های شیطانیش ناکام کرد، او دستور داد تا اسیران را از
خانه ای که نزدیک قصرش بود، به خانه مخروبه ای در نقطه دورتر منتقل کنند.[۱] برخی همانند شیخ صدوق از
این منزل مخروبه چنین یاد کرده اند: “یزید فرمان داد تا زنان را با علی بن الحسین(ع) به زندان بردند
که آنان را از گرما و سرما حفظ نمی کرد و [این ها در آن جا ماندند] تا این که
صورت هایشان پوست انداخت”.[۲] سید بن طاووس در این باره نوشته است: یزید دستور داد اسیران را در منزلی اسکان
دادند که نه از گرما مصون بودند و نه از سرما در امان.
آنان هم چنان در این مکان ماندند تا سرانجام پوست صورت هایشان شکاف برداشت.[۳] محمد بن حسن بن فروخ، معروف
به صفار قمی در کتاب بصائر الدرجات از امام صادق(ع) روایت کرده است که در شام اسیران را در خانه
ویران مسکن دادند، یکی از ایشان گفت: ما را در این خانه منزل دادند که سقف فرو افتد و ما
را بکشد؟! پاسبانان گفتند: این ها را بنگرید، از خراب شدن سقف خانه می ترسند، با آن که فردا آنان
را بیرون می برند و می کشند.[۴] از این نقل های تاریخی روشن می‌شود که خرابه شام به معنای منزل
مخروبه و یا زندان مخروبه ای است که به عنوان ایذاء و اهانت، اهل بیت امام حسین(ع) را در آن
جا سکنی دادند.
پی نوشتها: ۱٫مقتل الحسین، ص ۳۶۰٫
۲٫امالی، مجلس ۳۱؛ فضائلی، مرد آفرین روزگار، ص ۱۸۰ و شعرانی، دمعالسجوم، ص ۵۱۸٫
۳٫ساحل خونین (ترجمه لهوف) ، ص ۲۴۳٫
۴٫دمع السجوم، ص ۵۲۵٫
عاشورا
خوانندگی جالب چهار بازیگر زن ایرانی در شام ایرانی 
