
امام حسین علیه السلام زمانی که به به سمت کوفه حرکت کرد نامه ای به مسلم عقیل نوشت ولی آن نامه هیچ گاه به دست او نرسید
با آغاز ماه محرم امروز تصمیم گرفتیم درباره حرکت امام حسین (ع) به سمت کوفه و وقایعی که در آن زمان روی داد و منجر به شهادت سالار شهیدان شد صحبت کنیم. در مطلب امروز درباره اولین شهید راه امام حسین با شما سخن می گوییم.
شهیدان راه امام حسین
در برخی از منابع تاریخی آمده: پس از آنکه امام حسین (ع) از مکه خارج شد، در نامۀ مسلم
به دست آن حضرت رسید که در آن خواستار آمدن امام (ع) شده و اتحاد مردم را به اطلاع آن
حضرت رسانده بود.
امام حسین (ع) نامهاى بهوسیله عبدالله بن یَقطُر حمیرى، نزد مسلم فرستاد.
عبدالله، توسط حُصَین بن تمیم (نُمَیر) در قادسیه دستگیر شد؛ حصین او را نزد عبیدالله بن زیاد فرستاد.
عبیدالله ماجراى او را جویا شد، ولى او اطلاعاتى در اختیار عبیدالله قرار نداد؛ ازاینرو، عبیدالله گفت: «بالاى دارالاماره
برو و دروغگو فرزند دروغگو [منظورش امام حسین (ع) بود] را لعنت کن.
سپس پایین بیا تا دربارهات بیندیشم.
وى بالاى دارالاماره رفت.
وقتى مشرف بر مردم شد، گفت: «مردم! من فرستادۀ حسین (ع) پسر فاطمه (س) دخت رسول خدا (ص) بهسوی شما
هستم.
بیایید و او را یارى کنید و در برابر پسر مرجانه و پسر سمیّه، فرومایه فرزند فرومایه، از حسین (ع)
حمایت و پشتیبانى کنید.» عبیدالله فرمان داد او را از بالاى دارالاماره به زمین افکندند و استخوانهایش درهم شکست.
اندک رمقى در بدنش باقى مانده بود که عبدالملک بن عمیر لخمى وارد شد و با کاردى سر از بدن
او جدا کرد.
زمانى که او را بر این کار مورد نکوهش قرار دادند، گفت: «من خواستم او را راحت کنم.» بر طبق
این نقل، اولین شهید مربوط به حرکت امام حسین (ع) به کوفه عبدالله بن یقطر حمیری بوده است.
۲.در برخی دیگر از منابع همان جریان بالا را برای قیس بن مسهر نقل کردهاند.
بنابراین، طبق نقلهای تاریخی در
ترتیب جریانی که در کوفه اتفاق افتاد، بعد از عبدالله بن یَقطُر یا قیس بن مسهر، مسلم بن عقیل و
هانى بن عروه در کوفه به شهادت رسیدند.
بد نیست درباره وقایع اتفاق افتاده در راه امام حسین به سمت کوفه بیشتر بدانید
امام حسین (ع) به همراه یاران با وفایش، از روز هشتم ذیالحجه، مکه را به مقصد کوفه ترک کرده و راهی صحرا شدند تا در بیعت با کوفیان، راه ناتمام امیرالمومنین (ع) را به سرانجام برساند.
روزی که سید و سالار شهیدان، حج خود را نیمه تمام گذاشت و در راه رضای خدا و اعتلای اسلام به سوی سرنوشتی نامعلوم به حرکت در آمد.
امام حسین (ع) پس از دریافت نامه مسلم بن عقیل و احساس خطر از دژخیمان یزید، احرام حج خود را به عمره تبدیل کرد و پس از انجام مراسم عمره از احرام بیرون آمد و در روز سه شنبه روز ترویه (هشتم ذیالحجه سال ۶۰ ه. ق) پس از شصت و پنج روز اقامت در مکه به اتفاق حدود ۸۶ مرد از شیعیان و دوستان و خانواده خود از مکه بیرون آمده و به سوی عراق حرکت کرد. از سوی دیگر خبر ارسال نامههای مردم کوفه و دعوت از امام حسین (ع) برای آمدن به آن شهر یزید را نگران ساخت و پس از مشورت با مشاوران خود تصمیم گرفت تا «نعمان بن بشیر» را از حکومت کوفه معزول و «عبیدالله بن زیاد» حاکم بصره را با حفظ سمت به حکومت کوفه منصوب کند.
عبیدالله پس از دریافت فرمان یزید مبنی بر انتصاب وی به حکومت کوفه به اتفاق تعدادی از همراهانش به صورت مخفیانه وارد کوفه شد تا ضمن آزمایش واکنش مردم و میزان علاقه آنان به امام حسین (ع)، رهبران مخالفان یزید را شناسایی نماید. مردم کوفه که با استبداد شدید عبیدالله بن زیاد مواجه شدند، به تدریج مسلم را تنها گذاشته و از بیعت خود عقب نشینی کردند.
حرکت امام حسین به سمت کوفه
مدتی بعد، پس از شناسایی محل استقرار مسلم، ایشان از خانه مختار به خانه «شریک بن اعور» رفت. شریک چند روز بعد درگذشت و مسلم به خانه «هانی بن عروه» رفت. اما عبیدالله که به وسیله جاسوسان خود از مخفی گاه مسلم و ارتباط او با یاران و هوادارنش مطلع شده بود، هانی را احضار و پس از شکنجه زندانی کرد.
همین که خبر دستگیری و زندانی شدن هانی در شهر منتشر شد، مسلم دانست که دیگر درنگ جایز نیست و باید از نهان گاه بیرون آید و جنگ را آغاز کند. پس جارچیان خود را فرستاد تا مردم را آگاه سازند. نوشتهاند از۱۸ هزار تن که با او بیعت کرده بودند چهار هزار تن در خانه هانی و خانههای اطراف گرد آمده بودند. مسلم آنان را به دستههایی تقسیم کرد و هر دستهای را به یکی از بزرگان شیعه سپرد. دستهای از این جمعیت به قصر ابن زیاد روانه شدند، ولی ابن زیاد موفق شد آن مردم بی تدبیر را با ایجاد اختلاف و استفاده از حربه تهدید متفرق سازد. نتیجه این شد که در شامگاه آن روز جز سی تن با او نماندند. چون نماز مغرب را خواند. یک تن از یاران خود را همراه نداشت.
مسلم چون نماز شام را خواند و خود را تنها دید در کوچههای کوفه سرگردان شد، در حالی که گروه زیادی در جستوجوی وی بودند، تا سرانجام زنی به نام «طوعه» که از شیعیان علی (ع) بود او را درون خانه برد و پناه داد. اما شب هنگام پسر وی از وجود مسلم در خانه مطلع شد و به مأموران عبیدالله خبر داد. همین که ابن زیاد پناهگاه مسلم را دانست، «محمد اشعث» را با شصت یا هفتاد تن برای دستگیری وی فرستاد. مسلم پس از درگیری با مأموران ابن زیاد ونشان دادن رشادتها و شجاعتهای بسیار مجروح و دستگیر شد و در روز نهم ذیالحجه سال ۶۰ هجری قمری به همراه هانی به دستور ابن زیاد به شهادت رسید.
کرب و بلا و باشگاه خبرنگاران