در زبدهالدعوات روایت کرده است که رسول خدا(ع) به خانه حضرت فاطمه(ع) آمد.
امام حسن را بیمار یافت و
این منظره بر آن حضرت خیلیگران آمد.
جبرئیل نازل شد و گفت: یا محمّد تعلیم کنم تو را دعایی که با آن فرزندت از ناخوشی خلاص گردد
چون بخواند.
اَللّهُمَّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْعَلِیُّ الْعَظیمُ ذُو السُّطْانِ الْقَدیمِ وَ الْمَنَ ّ الْعَظیمِ وَ الْوَجْهِ الْکَریمِ ال اِلهَ
اِلاّ اَنْتَ الْعَلِیُّ الْعَظیمِ وَلیُّ الْکَلِماتِ التّامّاتِ وُ الدَّعَواتِ الْمُسْتَجاباتِ خَلَّ ما اَصْبَحَ (بفلان)
پس حضرت رسول این دعا را
خواند و دست خود را بر پیشانی امامحسن(ع) مالید و شفا یافت.
همچنین توصیه شده است چون نزد بیمار میروید این دعا را بخوانید
در زبدهالدعوات مسطور است که چون بر سر
بیمار هفتمرتبه بخوانید اگر اجلش نرسیده باشد بزودی شفا یابد.
اَسْئَلُ اللّهَ الْعَظیمَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ اَنْ یَشْفیکَ
بسیار تجربه شده تخلّف ندارد.
اسک دین