در این مطلب به موضوع اهل بیت امام حسین و نحوه ی شهید شدن آن ها پرداخته ایم.
پس از واقعه ی عاشورا و شهادت امام حسین (ع) و یارانش روایات زیادی درباره اهل بیت او و چگونگی به غل و زنجیر کشیدن آن ها مطرح شده است در ادامه همراه با نیک صالحی شوید تا درباره اهل بیت امام حسین (ع) و شهادت آن ها بیشتر بخوانید.
اهل بیت امام حسین
پنج روز پس از عاشورا، اهل بیت به همراه سرهای شهدا به دستور یزید روانه شام شدند.
مقاتل چگونگی به زنجیر کشیدن اهل بیت و امام سجاد(ع) چنین نوشته اند: ابن زیاد نامه ای به یزید نوشته
و خبر کشته شدن امام حسین(ع) و جریان اهل و عیالش را گزارش داد تا از او کسب تکلیف کند.
همچنین نامه ای به حاکم مدینه فرستاد و او را از این جریان با خبر کرد.
یزید در پاسخ نامه نوشت که سر بریده حسین(ع) و سرهای دیگر شهدا را به همراه اموال، زنان و عیال
های آن حضرت به شام بفرستند.
ابن زیاد، محفر بن ثعلبه عائذی را مامور این کار کرد..
محفر، آنان را همچون اسیران کفار که مردم شهر و دیار آنان را می دیدند، به شام برد.[۱] روایت است
که روز پانزدهم محرم ابن زیاد سرهای مطهر و اهل بیت حضرت را به شام فرستاد.
شیخ مفید می نویسد: ابن زیاد سر مطهر امام حسین(ع) و یارانش را به زجر بن قیس داد و او
را نزد یزید فرستاد.
ابن زیاد پس از فرستادن سرها به شام دستور داد زنان و کودکان را آماده رفتن کنند.
بر بازو و گردن تمام مخدرات طناب انداخته و بر چوب جهاز شتر نشانده بودند.
بعضی را بر قاطر سوار کرده و می بردند.
غل و زنجیر امام سجاد(ع)بعد از عاشورا
به دستور آن ملعون ، بر گردن امام سجاد(ع) نیز غل و زنجیر و گران زدند.
سپس ایشان را به دنبال سرها با محفر بن ثعلبه و شمربن ذی الجوشن روان کرد.
آن ها را آوردند تا بدان گروهی که سرها با ایشان بود رسیدند.
عماد الدین طبرسی می نویسد:
غل گران بر گردن امام سجاد نهادند چنان که دست های مبارکش بر گردن بسته
بود.
امام در راه به حمد و ثنای خدا و تلاوت قرآن و استغفار مشغول بود و با هیچ کس سخن
نگفت مگر با زنان اهل بیت.
سیدبن طاووس از حضرت صادق(ع) روایت کرده که حضرت باقر(ع) فرمودند: از پدرم حضرت علی بن الحسین(ع) از کیفیت بردن
او نزد یزید پرسیدم.
فرمود: مرا بر اشتری لنگ، بدون روپوش و جهاز سوار کردند و سر مبارک سید الشهداء(ع) بر نیزه بلندی بود.
زنان را پشت سر من بر استران برهنه سوار کرده بودند و آن کافران و نیزه داران دور ما را
احاطه کرده بودند.
هرگاه یکی از ما می گریست، سر او را به نیزه می کوبیدند تا وارد دمشق شدیم.
[۲] عادت کفاری که همراه سرها و اسیران بودند، این بود که در همه منازل سر مقدس را از صندوق
بیرون می آوردند و بر نیزه ها می زدند و هنگام رفتن دوباره در صندوق می گذاشتند و حمل می
کردند.
در اکثر منازل مشغول شرب خمر بودند که از آن جمله می توان به مخفربن ثعلبه، زجر بن قیس، شمر
و خولی اشاره کرد
بد نیست درباره اهل بیت امام حسین بیشتر بدانید
مورخان در مورد همسران امام نوشتهاند: حضرت چند همسر داشت ،بدین شرح:
۱ـ لیلی دختر ابی مره بن عروه بن مسعود ثقفی، مادر حضرت علی اکبر، شهید کربلا،
۲ـ شهربانو(شاه زنان) دختر کسری یزدگرد سوم، پادشاه ایران، مادر امام سجاد(ع)،
۳ـ رباب دختر امریء القیس بن عدی، مادر حضرت سکینه و عبدالله رضیع،
۴ـ ام اسحاق دختر طلحه بن عبدالله، مادر فاطمه بنت الحسین.
۵– قضاعه که از او فرزندی به نام جعفر داشت.(۱)
اوّلی از قبیله ثقیف (طایفه ای در طائف)، دومی ایرانی، سومی از قبیله کلبیه و چهارمی از تیم بود.(۲)
در مورد این که شهربانو جزء همسران امام بوده، اختلاف است.(۳)
اهل بیت امام حسین در کربلا
در مورد این که همسران در کربلا بودند، یا نه، برخی از مورخان نوشته اند: تنها رباب در کربلا حضور داشت. او به همراه دیگر زنان و فرزندان به کوفه و سپس به شام به عنوان اسیر برده شد و بعداً به همراه کاروان به مدینه بازگشتند.
وی پس از شهادت امام حسین(ع) وقتی به مدینه آمد، بزرگان مدینه از او خواستگاری و درخواست ازدواج کردند اما در پاسخ آنان فرمود: «بعد از آن که افتخار وصلت با خاندان پیامبر نصیبم شد، با فرد دیگری وصلت نخواهم کرد». در مدینه یک سال عزاداری کرد و در این مدت روزها زیر سقفی نمیرفت و مدام در مظلومیت حسین(ع) میگریست تا جان به جان آفرین تسلیم نمود.(۴)
در مورد شهربانو افسانه های نقل شده که صحت ندارد . از جمله این که پس از عاشورا از دست دشمن فرار کرد و چون دشمن در تعقیب او بود ، در بین راه به کوه معروف بی بی شهربانو رسید و کوه شکافته شد و او را در خود جای داد. کسانی که نام یکی از همسران امام را شهربانو و دختر یزدگرد ثبت کرده اند ، اذعان دارند پس ازتولد امام سجاد با فاصله اندکی از دنیا رفت.(۵)
مشرق نیوز- khabaronline.ir