انواع استخاره را میشناسید؟

استخاره به معنای بهترین و خیر خواستن می باشد و در اصطلاح دینی به معنای واگذار کردن انتخاب به خداوند در کاری است که انسان در آن شک دارد در ادامه همراه با Niksalehi شوید تا درباره انواع استخاره بیشتر بخوانید.

انواع استخاره

استخاره مطلق: این استخاره، در واقع نوعی طلب خیر کردن است و دیگر فقط مربوط به مواقع شک و
دودلی و تردید نیست.

استخاره مشورتی: این استخاره، بدین معناست که انسان با مومنان آگاه مشورت کند تا به وسیله این مشورت، خدای متعال
خیر انسان را به زبان یکی از طرف‌های مشورت جاری نماید.

استخاره قلبی: این استخاره، بدین معناست که شخص از خداوند متعال طلب خیر کند و سپس به آنچه به
دل و قلبش افتاد عمل کند.

استخاره با قرآن: این استخاره، بدین صورت است که شخص بعد از طلب خیر از خداوند متعال قرآن را
بگشاید و آیه اول صفحه دست راست را ملاحظه نماید، اگر آیه رحمتی یا امر به خیری باشد خوب است
و اگر آیه غضب یا نهی از شرّی یا امر به شرّی یا عقوبتی باشد بد است و اگر دو
پهلو باشد میانه‌است.

استخاره با تسبیح: این استخاره، بدین صورت است که شخص میانه تسبیح را بگیرد و دوتا دوتا رد کند، اگر
آخری جفت آمد، بد است و اگر طاق آمد خوب است.

استخاره با کاغذ(ذات الرقاع): این استخاره، بدین صورت است که شخص در سه عدد کاغذ بنویسد «بکن» و در
سه عدد کاغذ دیگر بنویسد «نکن» سپس از خداوند طلب خیر و عافیت کند، آنگاه آنها را مخلوط کند و
سه عدد از آنها را بردارد، اگر در هر سه نوشته بود «بکن» یا «نکن» به آن عمل کند و
در غیر این صورت، برداشتن کاغد را ادامه دهد تا تعداد یکی از گزینه‌ها به عدد سه برسد و آنگاه
بدان عمل کند.

استخاره

بد نیست درباره استخاره بیشتر بدانید

یکى از رایج ترین انواع استخاره، استخاره با قرآن است که آن نیز به چند نحوه انجام مى شود:

نوع اول
اَللّهُمَّ اِنّى تَفَأَّلْتُ بِکِتابِکَ، وَ تَوَکَّلْتُ عَلَیْکَ، فَاَرِنى مِنْ کِتابِکَ ما هُوَ مَکْتُومٌ مِنْ سِرِّکَ الْمَکْنُونِ فـى غَیْبِـکَ.

خدایا به کتاب تو تفأّل مى زنم (و استخاره مى کنم) و بر تو توکّل مى کنم، پس تو نیز از کتاب خود، آن چه در نهان غیب تو پنهان است، به من نشان بده.

سپس قرآن را بگشا و از صفحه اوّل سمت راست، سطر اوّل مقصود خودت را از خدا بخواه.(۱)

۱٫ بحارالانوار، جلد ۸۸، صفحه ۲۴۱، حدیث ۱٫

نوع دوم

مرحوم «سیّد بن طاووس» در کتاب «فتح الأبواب» نقل کرده است که براى استخاره، قرآن را برمى دارى و نخست این دعا را مى خوانى:

اَللّهُمَّ إِنْ کانَ فِی قَضائِکَ وَقَدَرِکَ، أَنْ تَمُنَّ عَلى اُمَّهِ نَبِیِّکَ، بِظُهُورِ وَلیِّکَ وَابْنِ بِنْتِ نَبِیِّکَ، فَعَجِّلْ ذلِکَ وَسَهِّلْهُ وَیَسِّرْهُ وَکَمِّلْهُ، و اَخْرِجْ لِی آیَهً اَسْتَدِلُّ بِها عَلى أَمر فَأَئْتَمِرَ، أوْ نَهْـى فَأَنْتَهی فِی عافِیَـه.

خدایا اگر قضا و قَدَرت این است که با ظهور ولیّت و فرزند پیامبرت بر امّت رسول خدا منّت گذارى، پس در ظهورش تعجیل و راهش را سهل و آسان قرار ده و براى من آیه اى بیرون آور که یا در آن امرى باشد که انجامش دهم و یا نهى باشد که ترکش کنم به عافیت و تندرستى.

سپس حاجت و مشکل خود را عنوان مى کنى و آنگاه قرآن را مى گشایى، پس از آن هفت ورق مى زنى، در ورق هفتم، صفحه سمت چپ، هفت سطر را بشمار و در سطر هفتم مطلب خویش را از آن آیه، دریاب.(۱)
استخاره با قرآن به شیوه هاى دیگر نیز نقل شده است که براى رعایت اختصار از ذکر همه آنها صرف نظر مى شود.(۲)

اسک دین – آوینی