در آیات و روایات قرآن درباره افراد بهشتی و جهنمی مطالب زیادی بیان شده است در این مطلب به موضوع افرادی که به بهشت نمی روند پرداخته ایم.
همان طور که می دانید بهشت و جهنم بر اساس اعمال و رفتار انسان به او تعلق می گیرد حال آن که در برخی روایات درباره افراد بهشتی و جهنمی توضیحاتی آورده شده است در آیات قرآن نیز در این باره مطالب زیادی وجود دارد در این مطلب به موضوع افراد بهشتی و جهنمی پرداخته ایم.
افراد بهشتی
پرسش
چه کسانی هرگز به بهشت راه نمییابند؟
پاسخ:در ارتباط با کسانی که وارد بهشت نمیشوند، آیات و روایات چنین میگویند:
الف.
آیات قرآن کریمقرآن کریم مشرکان، متکبران و تکذیب کنندگان آیات الهی را در زمره کسانی میداند که هرگز به بهشت
راه نخواهند یافت.
۱٫
«کسانى که آیات ما را تکذیب کردند، و در برابر آن تکبّر ورزیدند، (هرگز) درهاى آسمان به رویشان گشوده نمىشود
و (هیچگاه) داخل بهشت نخواهند شد، مگر اینکه شتر از سوراخ سوزن بگذرد! اینگونه، گنهکاران را جزا مىدهیم».
۲٫
«به تحقیق آنانکه گفتند که خدا همان مسیح پسر مریم است، کافر شدند.
مسیح گفت: اى بنى اسرائیل، اللَّه پروردگار من و پروردگار خود را بپرستید؛ زیرا هر کس که براى خداوند شریکى
قرار دهد خدا بهشت را بر او حرام میکند، و جایگاه او آتش است و ستمکاران را یاورى نیست».
۳٫
«و آنها که آیات ما را تکذیب کنند، و در برابر آن تکبّر ورزند، اهل دوزخاند، جاودانه در آن خواهند
ماند»
چه کسانی به بهشت نمی روند
ب.
روایات لحن روایات مورد انسانهایی که به بهشت نمیروند متفاوت است.
در برخی روایات محرومان از بهشت سه گروه، در تعدادی چهار گروه و در بعضی حدود ده طایفه ذکر شدهاند
-البته این روایات در صدد بیان مصداق هستند، نه بیان انحصار-؛ مانند:
۱٫
«قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) ثَلَاثَهٌ لَا یَدْخُلُونَ الْجَنَّهَ مُدْمِنُ خَمْرٍ وَ مُدْمِنُ سِحْرٍ وَ قَاطِعُ رَحِم»؛[۴]
رسول خدا(صلی الله عیه و آله) فرمود: سه طایفه وارد بهشت نمیشوند؛ دائم الخمر، کسی که شغلش ساحری است، و
کسی که پیوند خویشاوندى را بریده باشد.
۲٫
«عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ: أَرْبَعَهٌ لَا یَدْخُلُونَ الْجَنَّهَ الْکَاهِنُ وَ الْمُنَافِقُ وَ مُدْمِنُ الْخَمْرِ وَ الْقَتَّاتُ
وَ هُوَ النَّمَّامُ»؛[۵] امام صادق(علیه السلام) فرمود: کاهن(غیبگو)، منافق، دائم الخمر و سخن چین، وارد بهشت نمیشوند.
۳٫
رسول خدا(صلی الله علیه و آله) میفرماید: خداى عز و جل بهشت را از دو نوع خشت آفرید؛ یک خشت
طلا و یک خشت نقره، دیوارهایش را یاقوت و طاقش را از زبرجد و سنگریزهاش را لۆلۆ و خاکش را
زعفران و مشک خوشبو قرار داد، سپس به آن فرمود سخن بگوى، عرض کرد خدایى نیست به جز تو؛ خداى
زنده و پایدار؛ سعادتمند آنکسی است که در من جاى دارد.
پس خداى عز و جل فرمود: به عزت، بزرگى، شکوه و بلندى مقامم سوگند که به بهشت داخل نمیشود دائم
الخمر، خود فروش، سخن چین، بىغیرت در باره همسر، کسى که پیوند خویشاوندى را بریده باشد و….
با توجه به مطالب ارائه شده، میتوان گفت این گروهها هرگز وارد بهشت نمیشوند، در صورتی که موفق به
توبه نشوند، اما در صورتی که توبه کنند با توبه تمام گناهان بخشوده خواهد شد، حتی شرک.
درباره افراد بهشتی بیشتر بدانید
در همین راستا، امام صادق (ع) نیز در حدیثی به معرفی چهار نشانه اهل بهشت میپردازند:
اِنَّ لاَهْلِ الْجَنَّهِ اَرْبَعَ عَلاماتٍ: وَجْهٌ مُنْبَسِطٌ وَ لِسانٌ لَطیفٌ وَ قَلْبٌرَحیمٌ وَ یَدٌ مُعْطیَهٌ؛
بهشتىها چهار نشانه دارند:
روى گشاده، زبان نرم، دل مهربان و دستِ دهنده.
بی تردید اهلبیت (ع) به عنوان برترین هادیان الهی خود در عالیترین درجه متصف به این صفات بودهاند و ما نیز به عنوان شیعیان و پیروان آن حضرات، شایسته است تا با عمل به توصیهها و رفتارهای خواسته شده، خود را آراسته به رفتارهای آسمانی اهل بیت (ع) کنیم که نتیجه آن همنشینی و فیض بیشتر از وجود نورانی اهل بیت (ع) است.
تبیان -تسنیم نیوز